Working with pain:sustainable work participation of workers with chronic nonspecific musculoskeletal pain

Dit proefschrift is een van de eerste studies specifiek gericht op mensen die blijven werken met chronische pijn aan het bewegingsapparaat. Unieke kennis over duurzame arbeidsparticipatie van werknemers met chronische pijn werd vergaard. Doel van dit promotieonderzoek was meer inzicht te krijgen in de groep mensen die werkt met pijn en te achterhalen hoe zij in staat zijn ondanks hun klachten te blijven werken. In het proefschrift staan kenmerken en determinanten beschreven van werknemers die doorwerken met chronische pijn, waardoor een completer beeld is ontstaan van arbeidsparticipatie bij mensen met chronische pijn aan het bewegingsapparaat. Uit de vergelijking van mensen die doorwerken ondanks chronische pijn en mensen met arbeidsverzuim die in revalidatiebehandeling komen met chronische pijn blijkt dat deze groepen op diverse factoren significant verschillen. In het onderzoek werd onder andere aangetoond dat de motivatie voor werk, zelfmanagementvaardigheden en het belang dat wordt toegekend aan pijn, belangrijke factoren zijn die werken met chronische pijn faciliteren. Chronische pijn op zichzelf is vaak niet de reden voor arbeidsverzuim, maar meestal spelen persoonlijke- en omgevingsfactoren daarin een beslissende rol. Deze factoren kunnen dienen als aangrijpingspunt voor het verhogen van duurzame inzetbaarheid en preventie van arbeidsverzuim van mensen met chronische pijn aan het bewegingsapparaat. De effectieve manier waarop deelnemende werknemers in het onderzoek met hun pijn omgingen en productief bleven, kan anderen inspireren aan het werk te blijven. Daarnaast biedt het onderzoek een nieuw referentiekader voor de bedrijfs-, verzekerings-, en revalidatiegeneeskunde

Pijn is van iedereen en van niemand

In deze rede zal ik laten zien waarom pijn van iedereen is: patiënten, artsen, zorgverzekeraars en beleidsmakers. Want ik constateer dat er nog steeds veel pijn wordt geleden en dat er te weinig wordt gedaan om dit op te lossen. Blijkbaar is pijn dus van niemand. Ik zal u uitleggen wat pijn is en wat we weten over het lijden van pijn. Ik bepleit dat pijn van iedereen moet worden en kom met voorstellen hoe dit te bereiken. Pijn is van iedereen en van niemand. Rede, uitgesproken ter gelegenheid van het aanvaarden van het ambt van bijzonder hoogleraar met als leeropdracht Anesthesiologie in het bijzonder pijngeneeskunde, aan het Erasmus MC, faculteit van de Erasmus Universiteit Rotterdam op 18 februari 201

Frontal brain functioning and pain:Possible underlying mechanisms of increased pain responses in age- and dementia-related cognitive impairment

In dit proefschrift heb ik onderzoek gedaan naar pijn bij dementie. Dementie kenmerkt zich door neurodegeneratie, het afsterven van zenuwcellen in de hersenen. Hierdoor kunnen mensen met dementie onder andere niet meer goed aangeven dat zij pijn hebben. Op basis van eerder onderzoek was bovendien het vermoeden dat mensen met dementie gevoeliger worden voor pijn, mogelijk door neurodegeneratie in met name het voorste deel van de hersenen (de frontale cortex). In een experimentele pijnstudie heb ik onderzocht of mensen met dementie anders reageren op pijnprikkels dan cognitief gezonde ouderen. Ik onderzocht specifiek het vermogen om pijn te remmen. Omdat mensen met dementie moeite kunnen hebben met het aangeven van pijn, werd pijn niet alleen gemeten door aan de deelnemers te vragen hoe pijnlijk de pijnprikkels waren, maar ook aan de hand van gezichtsuitdrukkingen. Alle deelnemers ondergingen ook een structurele MRI scan van de hersenen, zodat ik kon onderzoeken of reacties op de pijnprikkels zijn gerelateerd aan de hersenstructuur. Het belangrijkste resultaat van dit proefschrift is dat mensen met dementie verhoogde pijnreacties hadden in vergelijking met cognitief gezonde ouderen. Zo konden mensen met dementie bijvoorbeeld minder goed pijn remmen. De verschil was alleen te zien wanneer pijn werd gemeten aan de hand van gezichtsuitdrukkingen en niet wanneer gevraagd werd hoe pijnlijk de pijnprikkels waren. Het verminderd vermogen om pijn te remmen was, zoals werd vermoed, geassocieerd met neurodegeneratie in de frontale cortex. Dit onderzoek laat hiermee zien dat mensen met dementie door de schade in de hersenen mogelijk gevoeliger zijn voor pijn dan gezonde ouderen

Convergence rates for posterior distributions and adaptive estimation

The goal of this paper is to provide theorems on convergence rates of posterior distributions that can be applied to obtain good convergence rates in the context of density estimation as well as regression. We show how to choose priors so that the posterior distributions converge at the optimal rate without prior knowledge of the degree of smoothness of the density function or the regression function to be estimated.Comment: Published by the Institute of Mathematical Statistics (http://www.imstat.org) in the Annals of Statistics (http://www.imstat.org/aos/) at http://dx.doi.org/10.1214/00905360400000049

Working with pain : sustainable work participation of workers with chronic nonspecific musculoskeletal pain

Dit proefschrift is een van de eerste studies specifiek gericht op mensen die blijven werken met chronische pijn aan het bewegingsapparaat. Unieke kennis over duurzame arbeidsparticipatie van werknemers met chronische pijn werd vergaard. Doel van dit promotieonderzoek was meer inzicht te krijgen in de groep mensen die werkt met pijn en te achterhalen hoe zij in staat zijn ondanks hun klachten te blijven werken. In het proefschrift staan kenmerken en determinanten beschreven van werknemers die doorwerken met chronische pijn, waardoor een completer beeld is ontstaan van arbeidsparticipatie bij mensen met chronische pijn aan het bewegingsapparaat. Uit de vergelijking van mensen die doorwerken ondanks chronische pijn en mensen met arbeidsverzuim die in revalidatiebehandeling komen met chronische pijn blijkt dat deze groepen op diverse factoren significant verschillen. In het onderzoek werd onder andere aangetoond dat de motivatie voor werk, zelfmanagementvaardigheden en het belang dat wordt toegekend aan pijn, belangrijke factoren zijn die werken met chronische pijn faciliteren. Chronische pijn op zichzelf is vaak niet de reden voor arbeidsverzuim, maar meestal spelen persoonlijke- en omgevingsfactoren daarin een beslissende rol. Deze factoren kunnen dienen als aangrijpingspunt voor het verhogen van duurzame inzetbaarheid en preventie van arbeidsverzuim van mensen met chronische pijn aan het bewegingsapparaat. De effectieve manier waarop deelnemende werknemers in het onderzoek met hun pijn omgingen en productief bleven, kan anderen inspireren aan het werk te blijven. Daarnaast biedt het onderzoek een nieuw referentiekader voor de bedrijfs-, verzekerings-, en revalidatiegeneeskunde. This thesis was one of the first studies that focused specifically on people who continued work with chronic nonspecific musculoskeletal pain (CMP), and collected (identified) unique data concerning sustainable work participation of workers with CMP. It provides a large range of characteristics of workers with CMP who continued work despite pain, which has added to our understanding of sustainable work participation in people suffering from CMP. Comparison of workers who continued work with CMP with sick listed workers with CMP admitted for rehabilitation revealed that these groups differ significantly on several factors. In this thesis, evidence was found that the workers’ motivation to work, self-management skills, and the attributed importance of pain on their (working) lives are important factors to manage staying at work with CMP. It is recommended to be aware of the fact that CMP standing on itself is often not the reason for sick leave and disability, but regularly personal and environmental factors play an additional decisive role. Because these factors can be influenced, they offer opportunity to promote staying at work. In the process of guiding workers back to work, the results of the project ‘Working with pain’ may be used. The findings of this thesis potentially contribute to promotion of sustained work participation and prevention of sick-leave in workers with CMP. The effective way workers in this project coped with CMP and remained productive, may inspire others in their efforts to stay work. Finally, this thesis offers a new reference for rehabilitation-, occupational-,and insurance medicine.