Introductie van een uniform objectmodel voor het beheer en onderhoud van ondergrondse infrastructuur

Het digitaliseren van bouwactiva is een veelbesproken onderwerp in de bouwsector. Om de interoperabiliteit en uitwisselbaarheid van digitale modellen te garanderen, kent de sector datastandaarden zoals IFC en CityGML. Echter, voor de ondergrondse infrastructuur bestaan dergelijke datastandaarden slechts in beperkte mate. Bovenal voldoen deze standaarden niet aan de toenemende informatiebehoefte van organisaties binnen de nutssector om hun assets te beheren en onderhouden. Op basis van een observerende studie van de digitale werkpraktijken van twaalf netbeheerders werd duidelijk dat om aan de informatiebehoefte te kunnen voldoen, netbeheerders hun eigen objectmodellen en datastandaarden configureren. Een vergelijk tussen deze organisatorische standaarden toont verschillen in hoe domeinkennis wordt gemodelleerd. De verschillende wijzen waarop ‘realiteiten’ worden gemodelleerd, verminderen de interoperabiliteit en uitwisselbaarheid van informatie in de sector. Een uniform datamodel voor het beheer en onderhoud van ondergrondse infrastructuur zou uitwisselbaarheid van informatie en gebruik van digitale beheersystemen in BIM en GIS kunnen vergroten. Deze paper licht dit standpunt toe en bespreekt de standaard die momenteel aan de Universiteit Twente wordt ontwikkeld

Digitization for Integration:Fragmented realities in the utility sector

The construction industry and its reform agendas commonly assume that digitization of a construction asset's life cycle also integrates its stakeholders. Behind this lies the premise that stakeholders reduce ambiguity and create consistency by using software that operates on the basis of shared and uniform knowledge. To explore this premise, this study identified the knowledge bases - data standards and modelling protocols for engineering software - that distinctive underground infrastructure owner’s use. To this end, we analysed a utility engineering consultancy that registers and processes asset data of twelve major utility owners. We observed their utility information managers and studied their asset management guidelines. We used two utility taxonomies from literature to compare identified digital modelling standards. Subsequently, we used literature about modelling standards in digital practices to argue how selected examples of divergent digital models hamper uniformity. We conclude that digital reality models may also differ and thus confuse, fragment, and ultimately delimit collaborative digital practices. This insight stresses the relevance of defining shared domain understanding to facilitate the uptake of software for collaborative engineering practices. It stimulates construction improvement agents to consider this important notion of shared digital realities in their debates about achieving integration by ‘going digital'