2 research outputs found

    Pseudooporne nadciśnienie tętnicze u pacjentki z zaburzeniami psychicznymi

    No full text
    Kobieta w wieku 40 lat zgłosiła się do kliniki z wywiadem opornego nadciśnienia tętniczego, któremu towarzyszyły masywne krwawienia z nosa. Pomimo wykonania wielu badań w celu ustalenia przyczyny wtórnego nadciśnienia wykluczono wszystkie możliwe przyczyny. Nie stwierdzono uszkodzeń narządowych. Mimo zmian w schemacie leczenia hipotensyjnego i znacznej eskalacji leczenia farmakologicznego wystąpiły trudności w uzyskaniu prawidłowych wartości ciśnienia. Rozpoznano oporne nadciśnienie tętnicze. Podjęto decyzję o wykonaniu w Zakładzie Medycyny Sądowej badań w celu potwierdzenia stosowania przez pacjentkę leków hipotensyjnych oraz poszukiwania substancji podwyższających ciśnienie tętnicze. Metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej stwierdzono wysokie stężenie pseudoefedryny i jej metabolitów w moczu. W trakcie retrospektywnej analizy przypadku tej pacjentki z udziałem psychiatry wysunięto podejrzenie zespołu Munchhausena

    Od nadciśnienia do otępienia... Zaburzenia funkcji poznawczych u pacjentów w podeszłym wieku z nadciśnieniem tętniczym

    No full text
    Zaburzenia pamięci są jedną z najczęstszych nieprawidłowości występujących u osób starszych. Dominującą przyczyną zaburzeń jest otępienie typu alzheimerowskiego (ok. 60%), otępienie naczyniopochodne odpowiada za 15–20% przypadków, pozostałe to postacie mieszane. Jednym z podstawowych objawów jest osłabienie zdolności zapamiętywania. Z czasem otępienie staje się coraz bardziej nasilone, a zaburzeniom poznawczym i psychicznym towarzyszy postępujące zniedołężnienie somatyczne, prowadzące w końcowym etapie do unieruchomienia w łóżku i całkowitej zależności od opiekuna. Leczenie otępienia naczyniopochodnego sprowadza się do przeciwdziałania czynnikom ryzyka udaru i leczenia nadciśnienia tętniczego, a także cukrzycy i innych chorób układu sercowo-naczyniowego. Wykazano jednoznacznie, że leki hipotensyjne mogą zmniejszać ryzyko wystąpienia otępienia. Wybierając terapię dla pacjentów w podeszłym wieku, należy pamiętać o jej wpływie na wysokość ciśnienia tętniczego i jego zmienność, ponieważ wykazano, że wiążą się one z większym ryzykiem otępienia. Wytyczne wskazują na korzyści wynikające ze stosowania kombinacji diuretyku tiazydopodobnego (indapamidu) i antagonisty wapnia (amlodypiny) u osób w podeszłym wieku. Szczególnie korzystne w tej grupie wiekowej jest również leczenie skojarzone inhibitorem konwertazy angiotensyny (perindopril) i diuretykiem tiazydopodobnym (indapamid)
    corecore