Facade treatments of historical buildings: Limiting the risks

The usefulness of treatment of facades of historic buildings and especially those with the status of listed monument is often discussed. Surface treatments of facades comprise a range of treatments, from water repellents to consolidants and anti-­graffiti coatings. Even facade cleaning can be considered a facade treatment. Treatment of monuments and historical buildings is often subject to dispute for both ethical / aesthetical and for technical reasons. In fact, even though often advertised as reversible, surface treatments permanently alter the characteristics of the materials they are applied upon. Treatments of buildings can therefore be seen as a change of the original characteristics of the materials, thus leading to loss of information and affecting their historical value and their aesthetic appearance. During the 20th century chemistry has become increasingly important for conservation and research has been addressed towards the in-­situ treatment of materials, 54 with the aim of delaying their natural decay process. In this scenery, at the beginning of the 1960’s, the first synthetic polymers (water repellents and consolidants) appeared on the market.Architectural Engineering and TechnologyArchitectur

Effect of climate change on built heritage: Preface

Architectural Engineering +TechnologyArchitectur

The volcanic foundation of Dutch architecture: Use of Rhenish tuff and trass in the Netherlands in the past two millennia

Occasionally, a profound but distant connection between volcano and culture exists. This is the case between the volcanic Eifel region in Germany and historic construction in the Netherlands, with the river Rhine as physical and enabling connection. Volcanic tuff from the Eifel comprises a significant amount of the building mass in Dutch built heritage. Tuffs from the Laacher See volcano have been imported and used during Roman occupation (hence called Römer tuff). It was the dominant dimension stone when construction in stone revived from the 10th century onwards, becoming the visual mark of Romanesque architecture in the Netherlands. Römer tuff gradually disappeared from the market from the 12th century onwards. Early 15th century, Weiberner tuff from the Riedener caldera, was introduced for fine sculptures and cladding; it disappears from use in about a century. Late 19th century, this tuff is reintroduced, both for restoration and for new buildings. In this period, Ettringer tuff, also from the Riedener caldera, is introduced for the first time. Ground Römer tuff (Rhenish trass) was used as a pozzolanic addition to lime mortars, enabling the hydraulic engineering works in masonry that facilitated life and economics in the Dutch delta for centuries.Heritage & Technolog

Forever young or ageing naturally?

Age and ageing can be felt as negative occurrences. For monuments however, old age is traditionally considered to be a positive quality. Without a certain age the nomination of monument hardly applies. Ageing can be seen as the work of time, which has always been valued: ageing was sometimes even artificially induced in the past. In this paper we will discuss the meaning of ageing in monumental buildings. The fact that in the case of interventions in monuments a perpetual service life is strived for, but restoration ethics clearly put limitations on what can be done, can lead to dilemmas and can make it difficult to take decisions. Cases will be discussed to derive at some criteria to base interventions upon, seeking a balance between mere preventive conservation and rejuvenating practices.Architecture and the Built Environmen

Zout en behoud

Zoutkristallisatie kan leiden tot ernstige aantasting van steen en metselwerlk. Dit veelvoorkomende probleem vormt bij de zorg voor monumenten een blijvend punt van aandacht. In dit artikel wordt beschreven hoe het mechanisme van zoutkristallisatie werlct en ook op welke manieren zoutkristallisatie zich manifesteert. Het grote aantal factoren dat het schadebeeld kan beïnvloeden, maalktt het soms lastig om de oorzaak van het probleem te achterhalen. Van geval tot geval moet bekeken worden welk soort materiaaltechnisch onderzoek en welk soort onderzoek naar de herkomst van vocht en zouten noodzakelijk is.RMIT and Media SciencesArchitectur

Hoe kan effectieve ontzouting bereikt worden? Theorie en ervaringen uit de praktijk

Ontzouten door het gebruik van kompressen is een techniek die meer en meer gebruikt wordt in de conservering van historisch metselwerk. Niettemin, wordt ontzouten nog vaak uitgevoerd op een trial and error basis, zonder wetenschappelijke kennis van de processen die vocht- en zouttransport regelen. Om het ontzoutingsproces te optimaliseren is, binnen het Europese project Desalination, een modulair systeem van kompressen ontwikkeld. Dit is gebaseerd op het afstemmen van de porieverdeling van de kompressen op die van de ondergrond, om ontzouting op de meest efficiënte manier te bereiken. Deze aanpak is in de praktijk gebruikt bij het ontzouten van twee belangrijke monumenten: de meesterproeven in het Waag gebouw te Amsterdam en bij voorbereidende proeven aan de Porticus van het Rubenshuis te Antwerpen. In beide gevallen zijn bevredigende resultaten bereikt.RMIT and Media StudiesArchitectur

Vochtschade na brand: De casus van de Elleboogkerk in Amersfoort

Het blussen van een brand gaat gepaard met een grote hoeveelheid water die in het metselwerk van een gebouw binnendringt; daarnaast duurt het vaak ook nog lange tijd voor een gebouw weer waterdicht kan worden gemaakt. Dit kan een hoog vochtgehalte in de muren veroorzaken, met alle daaraan verbonden problemen, zoals zouttransport, zout- en vorstschade en biologische groei. In dit artikel wordt de casus van de Neo-classicistische Elleboogkerk te Amersfoort besproken, waarvan de kapconstructie in 2007 door een brand werd verwoest. Naast directe schade door de brand aan het gebouw en de daarin aanwezige museale collectie, ontstond er ook vervolgschade als gevolg van vocht. Onderzoek toonde aan dat een hoog vochtgehalte in de muren, in de nasleep van de brand, de oorzaak is geweest van het loskomen van het nieuwe pleisterwerk, binnen enkele weken nadat dit was aangebracht. Daarnaast maakte het onderzoek het mogelijk om, op basis van het gemeten zoutgehalte in de muur, het risico voor het verder ontstaan van schade in te schatten en advies te geven over het wel of niet vervangen van de (nog) niet beschadigde delen van het renovatiepleisterwerk.Green Open Access added to TU Delft Institutional Repository 'You share, we take care!' - Taverne project https://www.openaccess.nl/en/you-share-we-take-care Otherwise as indicated in the copyright section: the publisher is the copyright holder of this work and the author uses the Dutch legislation to make this work public.Heritage & ArchitectureHeritage & Technolog

Salt decay of Morley limestone

Salt weathering is one of the main causes of decay of natural stone, and by consequence a major problem to the conservation of cultural heritage. In the present case, the performance of Morley limestone from the Département Meuse, France, as a replacement stone under saltloaded conditions is evaluated. Morley limestone was used in the Netherlands as a replacement stone for sandy Eocene Belgian limestones (Gobertange, Lede).Architectur

Desalination of historic masonry: From pre-investigation to after-care

Salt crystallization constitutes one of the most widespread decay mechanisms affecting historic buildings. Desalination is a conservation treatment of growing importance in the case of historic masonry. This paper describes the approach from pre-investigation and treatment to follow-up care as the basis for a successful preventive conservation of monuments suffering from salt decay.Architectural Engineering and TechnologyArchitectur