Ultrasonograficzne rozpoznanie zespołu kanału nadgarstka — wartość objawu trójkątnego przekroju poprzecznego nerwu pośrodkowego

Background and purpose Carpal tunnel syndrome (CTS) is a common neuropathy resulting from compression of the median nerve at the carpal tunnel. Sonographic diagnosis of this condition relies on enlargement, flattening and/or demonstration of impaired mobility of the median nerve, as well as bowing or thickening of the flexor retinaculum. In most patients the cross-section of the median nerve at the level of the carpal tunnel has an oval or elliptical shape. We have noticed, however, that in a number of cases the cross-section of the median nerve at the inlet of the carpal canal was deformed, assuming a triangular shape. The purpose of this study was to assess the diagnostic value of the triangular median nerve cross-section sign. Material and methods One hundred and thirty-nine sonographic examinations in 76 patients with clinical signs of CTS, and 25 examinations in 14 healthy volunteers were performed. Standard electrodiagnostic studies were performed in all symptomatic patients. Results Triangular shape of the median nerve cross-section in the carpal canal was observed in 13/118 (11.0%) median nerves with abnormal result of the electrodiagnostic study, and in 2/21 (9.5%) cases with a normal electrodiagnostic examination result. No such deformation was seen in the control group. Conclusions The triangular cross-section sign has high specificity (0.90) and positive predictive value (0.87) in diagnosis of CTS.Wstęp i cel pracy Zespół kanału nadgarstka jest często występującą neuropatią związaną z uciśnięciem nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Ultrasonograficznymi cechami tej choroby są pogrubienie i spłaszczenie nerwu, ograniczenie jego ruchomości w badaniu dynamicznym, a także pogrubienie troczków zginaczy oraz ich dłoniowe uwypuklenie. U osób zdrowych i u większości pacjentów cierpiących na zespół kanału nadgarstka przekrój poprzeczny nerwu pośrodkowego na poziomie kanału nadgarstka ma kształt owalny lub eliptyczny. Podczas wykonywania badań ultrasonograficznych zaobserwowano jednak, że u części pacjentów cierpiących na tę chorobę nerw pośrodkowy jest zdeformowany w kanale nadgarstka, a jego przekrój poprzeczny przyjmuje kształt trójkątny, modelując się na ścięgnach zginaczy palców. Celem pracy była ocena wartości diagnostycznej objawu trójkątnego przekroju poprzecznego nerwu pośrodkowego. Materiał i metody Wykonano 139 badań u 76 pacjentów z klinicznymi objawami zespołu kanału nadgarstka oraz 25 badań u 14 zdrowych ochotników. U wszystkich pacjentów z klinicznymi objawami zespołu kanału nadgarstka wykonano badania elektrodiagnostyczne. Wyniki Trójkątny kształt przekroju poprzecznego uwidoczniono w 13/118 (11,0%) badań u pacjentów z nieprawidłowym wynikiem badania elektrodiagnostycznego oraz w 2/21 (9,5%) przypadków z prawidłowym wynikiem badania elektrodiagnostycznego. Nie obserwowano takiej deformacji u żadnego ze zdrowych ochotników. Wnioski Objaw trójkątnego przekroju poprzecznego nerwu pośrodkowego cechuje się dużą swoistością (0,90) i wartością predykcyjną wyniku dodatniego (0,87) w ultrasonograficznym rozpoznaniu zespołu kanału nadgarstka

Severe congestive heart failure as the main symptom of eosinophilic granulomatosis and polyangiitis (Churg-Strauss syndrome)

Chorzy z objawami ze strony układu krążenia są diagnozowani przede wszystkim w oddziałach kardiologii. Czasem jednak objawy o typie ostrego zespołu wieńcowego czy ostrej niewydolności serca są spowodowane innymi przyczynami. J edną z nich jest hypereozynofilia tzn., stan gdy liczba eozynofilów przekracza 1500/mm3. Z większona liczba eozynofilów oraz nadmierna produkcja przez nie cytotoksycznych białek mogą wywołać m.in. kwasochłonne zapalenie naczyń czy kwasochłonne zapalenie serca. J ednym z lepiej poznanych zespołów samoistnej hypereozynofilii jest EGPA (eosinophilic granulomatosis with polyangiitis) opisane przez Churga i Strauss i scharakteryzowane przez nich cechami patomorfologicznymi. Dalsze badania pozwoliły na określenie przebiegu klinicznego EGPA. Wyróżniono 3 następujące fazy: prodromalną związaną z objawami alergii, fazę eozynofilii obwodowej i tkankowej oraz fazę zapalenia naczyń. Rozpoznanie ostateczne można ustalić dopiero w fazie 3, gdy wystąpi zapalenie naczyń i wywoła objawy narządowe. Obok objawów ze strony układu oddechowego ( astma, polipy nosa, nacieki kwasochłonne w płucach) mogą wystąpić objawy ze strony układu krążenia, pokarmowego, skóry, nerek. Najniebezpieczniejszymi są objawy ze strony układu nerwowego i układu krążenia. Opisujemy chorego z astmą i eozynofilią, u którego dopiero wystąpienie ostrego bólu dławicowego z objawami niewydolności serca doprowadziło do rozpoznania EGPA.Patients with cardiovascular symptoms are mainly diagnosed in cardiological wards. However, sometimes the other reasons for acute coronary syndrome and heart failure are found. One of such reasons is hypereosinophilia which can be recognized if number of blood eosinophils exceeds 1500/mm3. High eosinophilia is connected with production of cytotoxic eosinophilic proteins which can cause eosinophilic vasculitis or eosinophilic myocarditis. One of the better known hypereosinophilic syndromes is EGPA described by the pathomorphologists Churg and Strauss. The further research works allowed for the clinical characteristics of patients with EGPA. In the course of this disease the following three phases were recognized : prodromal-allergic, eosinophilic, vasculitic. The definitive diagnosis can be established only in the third phase, when vasculitis causes organ involvement. Besides symptoms of the respiratory tract (asthma, nasal polyps, eosinophilic lung infiltrations) also cardiovascular symptoms, gastrointestinal tract symptoms, as well as skin lesions and kidneys involvement can appear. The most dangerous for patients is involvement of the nervous and cardiovascular systems. We present a patient with asthma and eosinophilia in whom EGPA was diagnosed in the course of acute recurrent substernal chest pain, with subsequent signs of cardiac insufficiency

Fire-eater’s lung

  Fire eater’s lung (FEL) is an acute hydrocarbon pneumonitis caused by aspiration or inhalation into airways of liquid hydrocarbons. This disorder is classified into distinct form of chemical toxic pneumonitis. An amateur fire-eater is presented in this work. He accidentally aspirated into airways about 1/3 of glass of grill lighter fluid composed of mixture of liquid hydrocarbons. A few hours after this incident he had severe symptoms like weakness, high temperature, midsternal pleuritic chest pain, myalgia of the back, shortness of breath, and dry cough. Radiologic examination revealed consolidations with well−defined cavitary lesions (pneumatoceles) in lower lobes mainly in the left lower lobe. After one week of this event clinical improvement was observed. The lesions resolved nearly completly during three months. The review of the literature connected with fire-eater’s lung is also presented.

Association of genetic dependences between lung cancer and chronic obstructive pulmonary disease

WSTĘP: Dotychczasowe wyniki badań wskazują na zwiększone ryzyko zachorowania na raka płuca u osób ze zmianami obturacyjnymi oskrzeli, w tym u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Wydaje się, że istnieją wspólneczynniki patogenetyczne obu chorób związanych ze zjawiskiem stresu oksydacyjnego. Przedmiotem oceny stały się geny związane z procesami naprawy oksydacyjnych uszkodzeń DNA, geny związane z nowotworami, z metabolizmem żelaza i geny enzymów proteolitycznych.MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono w dwóch grupach pacjentów liczących łącznie 107 osób: 53 chorych na raka niedrobnokomórkowego płuca i POChP oraz 54 chorych tylko na POChP. W przypadku większości genów oznaczono polimorfizm pojedynczego nukleotydu metodą analizy długości fragmentów restrykcyjnych (RFLP). Analizy statystycznej zmiennych ilościowych dokonano testem U Manna-Whitneya i testem median, analiza zmiennych genetycznych została dokonana testem Chi-kwadrat.WYNIKI: W przypadku polimorfizmu genów związanych z metabolizmem żelaza istotne statystycznie różnice pomiędzy badanymi grupami wykazano jedynie w przypadku genu haptoglobiny Hp1/2. Stwierdzono częstsze występowanie formy 1/1 w grupie chorych na POChP i częstsze występowanie formy 1/2 w grupie chorych na raka płuca i POChP. Analiza polimorfizmu genów enzymów proteolitycznych i genu inhibitora tych enzymów wykazała istotne statystycznie różnice pomiędzy badanymi grupami jedynie w przypadku genu metaloproteinazy MMP3 6A/5A. W przypadku polimorfizmu genu metaloproteinazy MMP12 (A-82G) różnice w występowaniu poszczególnych alleli określono na poziomie tendencji.WNIOSKI: Wyniki te wskazują, że u chorych z koincydencją POChP i raka płuca występowały różnice w stosunku do grupy chorych na POChP dotyczące genów związanych z metabolizmem żelaza oraz genów enzymów proteolitycznych.INTRODUCTION: Recent studies have shown an increased risk of lung cancer in patients with bronchial obstructive changes, including patients with COPD. It seems that there are common factors of pathogenesis of both diseases associated with oxidative stress. In the present paper the genes linked to the repair of oxidative damage of DNA, associated with cancer, of iron metabolism and coding proteolytic enzymes were assessed.MATERIAL AND METHODS: The study was conducted in two groups of patients: 53 patients with non-small cell lung cancer and chronic obstructive pulmonary disease, and 54 patients only with chronic obstructive pulmonary disease. The polymorphisms of the single nucleotide were determined in the case of the majority of genes using the PCR-RFLP method. The statistical analysis of quantitative variables was executed using the Mann-Withney U-test and the test of medians; the analysis of genetic variables was executed using the chi² test.RESULTS: Regarding the polymorphisms of genes involved in iron metabolism, statistically significant differences between the two groups have been demonstrated only in the case of haptoglobin gene HP1/2. A higher incidence of form 1/1 was found in patients with COPD and a higher incidence of form 1/2 in patients with lung cancer and COPD. Analysis of gene polymorphisms of proteolytic enzymes and inhibitors of the enzyme gene showed statistically significant differences between the two groups only for the MMP3 gene 6A/5A. In the case of the MMP12 gene polymorphism (A-82G) a tendency toward differences in the occurrence of specific alleles was identified.CONCLUSIONS: These results indicate that patients with coincidence of COPD and lung cancer have disorders of the genes involved in iron metabolism, and they have different genetic polymorphisms of proteolytic enzymes comparing to COPD patients

Pneumocystozowe zapalenie płuc u zakażonych HIV przy współistniejącym zakażeniu cytomegalowirusem. Opis dwóch przypadków i przegląd literatury

Pneumocystis pneumonia (PCP) is one of the infectious lung diseases diagnosed in HIV-infected patients. The pathogen responsible for the development of this opportunistic infection is an atypical fungus called Pneumocystis jiroveci. PCP remains the most common disorder diagnosed at the onset of acquired immunodeficiency syndrome (AIDS), especially in individuals not aware of their HIV infection. The most important risk factor of PCP development in HIV-infected person is the decrease of T CD4+ cell number below 200/mcL. Clinical symptoms consist of: chronic cough, dyspnoea and weakness. Arterial blood gas analysis often reveals the presence of hypoxaemia, and high-resolution computed tomography imaging shows diffuse ground glass opacities. Treatment is based on intravenous administration of trimetoprim-sulfamethoxasole. In patients with moderate and severe symptoms of PCP it is recommended that corticosteroids are used. Co-infection with cytomegalovirus (CMV) is a poor prognostic sign in PCP. CMV-related organ disease should be suspected in patients with T CD4+ cell number lower than 50/mcL. It is arguable whether CMV infection in symptomatic PCP patients should be treated. There are suggestions that corticosteroids used in PCP patients with CMV co-infection could promote the development of CMV pneumonia. In the present paper we present two patients with PCP, unaware of their HIV infection. In both cases a CMV co-infection was found.Pneumocystozowe zapalenie płuc (PCP) jest jedną z wielu infekcyjnych chorób układu oddechowego u zakażonych HIV wywoływaną przez patogen Pneumocystis jiroveci, zaliczany do grzybów. Pneumocystoza jest od ponad 30 lat najczęstszą chorobą wskaźnikową zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS). Najważniejszym czynnikiem ryzyka rozwoju PCP jest obniżenie liczby limfocytów T CD4+ poniżej 200 komórek/mcL. Objawy kliniczne choroby to: przewlekły kaszel, duszność i osłabienie. W badaniu gazometrycznym krwi tętniczej lub arterializowanej krwi kapilarnej często stwierdza się hipoksemię, a w tomografii komputerowej o wysokiej rozdzielczości — obraz matowej szyby. Leczeniem z wyboru jest parenteralne podawanie trimetoprimu z sulfametoksazolem, U chorych w średnim i ciężkim stanie zaleca się systemowe podawanie glikokortykosteroidów. Współistnienie zakażenia wirusem cytomegalii (CMV) pogarsza rokowanie chorych. Narządowego zajęcia w przebiegu zakażenia CMV należy poszukiwać u chorych z liczbą komórek T CD4+ poniżej 50/mcL. Kwestią sporną pozostaje leczenie zakażenia CMV u chorych z rozpoznanym PCP. Uważa się, że w większości przypadków zakażenie CMV pozostaje bezobjawowe. Glikokortykosteroidy podawane w przypadkach PCP o cięższym przebiegu mogą pogarszać rokowanie i promować rozwój objawowego cytomegalowirusowego zapalenia płuc. W pracy przedstawiono dwa przypadki PCP, które były pierwszym objawem zakażenia HIV. W obu udowodniono również zakażenie CMV

The Utility of 3D TOF Magnetic Resonance Angiography of Renal Arteries for Diagnosing Renal Artery Stenosis in the Hypertensive Patiens

Wstęp Celem pracy była ocena przydatności angiografii metodą rezonansu magnetycznego (MRA) w ocenie tętnic nerkowych u chorych z podejrzeniem zwężenia tętnicy nerkowej oraz jej porównanie z podwójnym badaniem dopplerowskim u chorych poddanych następnie rentgenowskiej arteriografii nerkowej. Materiał i metody Badanie arteriografii rezonansu magnetycznego i badanie dopplerowskie wykonano u 50 osób (33 kobiety, 17 mężczyzn, średni wiek: 49 lat) z klinicznym podejrzeniem zwężenia tętnicy nerkowej. U wszystkich chorych wykonano dotętniczą angiografię subtrakcyjną w celu weryfikacji wyników badań wykonanych metodami nieinwazyjnymi. Badania angiografii rezonansu magnetycznego wykonano za pomocą systemu rezonansu magnetycznego MAGNETOM SP 63 (1,5T) Siemens z zastosowaniem cewki do całego ciała, stosując technikę 3D Time of Flight (3D TOF). Badania dopplerowskie wykonano na aparacie ATL 3000 z opcją podwójną. Wyniki Wyniki badań wskazują, że czułość, swoistość i skuteczność diagnostyczna angiografii rezonansu magnetycznego wynosi 98,1; 88,6 i 93,9%, natomiast badania dopplerowskiego 85,7; 90,6 i 87,8%. Różnice między tymi dwiema metodami były znamienne statystycznie. Wniosek Niniejsza praca wskazuje, że angiografia rezonansu magnetycznego ma wysoką czułość i swoistość w wykrywaniu zwężenia tętnic nerkowych i jest porównywalna z wynikami prezentowanymi w innych doniesieniach.Background The aim of the study was to prospectively evaluate the diagnostic value of MRA of the renal arteries compared with renal duplex scanning in patients with clinical suspicion of renovascular disease using conventional angiography as a standard reference. Material and methods The study included 50 patients (33 women, 17 men, mean age: 49 yrs) with clinical suspicion of renovascular disease in whom MRA and duplex doppler were performed. All subjects underwent conventional angiography to verify the results of non-invasive methods. MRA examinations were performed with the use of of magnetic resonance system 1.5 T MAGNETOM SP 63 (Siemens) with the application of the whole-body coil. For evaluation of renal arteries 3D TOF technique has been used. Doppler Duplex (ATL 3000 HDI) evaluation was done with the ATL 3000 HDI. Results Our results indicate that sensitivity, specificity and accuracy for MRA was 98,1%, 88,6% and 93,9% respectively and for duplex doppler 87,7%, 90,6% and 87,8% respectively. The differences in sensitivity, specificity and accuracy between two methods were statistically significant. Conclusion Our results indicate that MRA has high sensitivity and specificity for the detection of renal artery stenosis and are comparable with the data published so far. Our study demonstrate that this method has the potential usefulness for diagnosing patients suspected for renovascular disease

Płuco połykacza ognia

Płuco połykacza ognia jest ostrym procesem zapalnym miąższu płuc wywołanym aspiracją węglowodorów w postaci płynnej. Schorzenie klasyfikuje się jako szczególną postać chemicznego zapalenia płuc o charakterze toksycznym. W pracy przedstawiono przypadek połykacza ognia-amatora, który przypadkowo zaaspirował do dróg oddechowych około 1/3 szklanki płynnej podpałki do grilla zawierającej mieszaninę płynnych węglowodorów. Kilka godzin później u chorego wystąpiły nasilone objawy chorobowe, w tym osłabienie, wzrost ciepłoty ciała, opłucnowy ból w klatce piersiowej na wysokości mostka, bóle mięśni pleców, nasilona duszność i suchy kaszel. W badaniu radiologicznym płuc stwierdzono zagęszczenia miąższowe w płatach dolnych, głównie po stronie lewej oraz zmiany o charakterze pneumatocele. Po upływie około tygodnia od incydentu nastąpiła poprawa stanu klinicznego chorego, a w ciągu trzech miesięcy zmiany radiologiczne ustąpiły prawie całkowicie. Opis przypadku uzupełniono przeglądem piśmiennictwa dotyczącego płuca połykacza ognia.Płuco połykacza ognia jest ostrym procesem zapalnym miąższu płuc wywołanym aspiracją węglowodorów w postaci płynnej. Schorzenie klasyfikuje się jako szczególną postać chemicznego zapalenia płuc o charakterze toksycznym. W pracy przedstawiono przypadek połykacza ognia-amatora, który przypadkowo zaaspirował do dróg oddechowych około 1/3 szklanki płynnej podpałki do grilla zawierającej mieszaninę płynnych węglowodorów. Kilka godzin później u chorego wystąpiły nasilone objawy chorobowe, w tym osłabienie, wzrost ciepłoty ciała, opłucnowy ból w klatce piersiowej na wysokości mostka, bóle mięśni pleców, nasilona duszność i suchy kaszel. W badaniu radiologicznym płuc stwierdzono zagęszczenia miąższowe w płatach dolnych, głównie po stronie lewej oraz zmiany o charakterze pneumatocele. Po upływie około tygodnia od incydentu nastąpiła poprawa stanu klinicznego chorego, a w ciągu trzech miesięcy zmiany radiologiczne ustąpiły prawie całkowicie. Opis przypadku uzupełniono przeglądem piśmiennictwa dotyczącego płuca połykacza ognia

Organizing pneumonia - analysis of 18 own cases

Organizing pneumonia (OP) is a rarely diagnosed disease, however the incidence ratio was estimated as 6-7 /100 000. Disease can occur in cryptogenic form or as a secondary reaction to various noxious agents, drugs, and ionising radiation, as a concomitant disease to infections, lympho- and myeloproliferative disorders, and connective tissue diseases. Symptoms of OP are non-specific therefore lung biopsy and histological examination are necessary for diagnosis. Eighteen cases of OP, 15 women and 3 men, aged 40 to 76 years, are presented with analysis of clinicopathological characteristic and therapeutic problems. In all cases diagnosis was confirmedby open lung biopsy. In one case radiotherapy and in one transtuzumab treatment was the cause of OP. In further 3 women atybodies against Chlamydia pneumoniae and in one -against Mycoplasma pneumoniae were found in serum. Probably Hashimoto disease was the cause of one case. In 12 patients the OP was idiopathic. Majority of patients were treated by prednisone (0.5mg/kg). In one patient regression without any treatment was noticed and in other one - after cessation of transtuzumab. Five women were treated by clarithromycine. In 3 of them regression was observed but in other 2 corticotherapy was necessary. The observation period ranged from 1 month to 9 years, mean 34 months

Ocena położenia elektrody implantu ślimakowego i uszkodzeń struktur ślimaka po implantacji przy zastosowaniu technik tomografii komputerowej

Objectives: The aim was to evaluate the position of the cochlear implant electrode inside the cochlea and damage to cochlear structures associated with the implantation itself using cone beam computed tomography technique (CBCT). Wkład autorów: A – projekt badań B – wykonanie badań C – analiza statystyczna D – interpretacja danych E – przygotowanie manuskryptu F – przegląd piśmiennictwa

Evaluation of the implant electrode inside the cochlea and damage to cochlear structures associated with implantation using cone beam computed tomography techniques (CBCT)

Objectives: The aim was to evaluate the position of the cochlear implant electrode inside the cochlea and damage to cochlear structures associated with the implantation itself using cone beam computed tomography technique (CBCT). Material and methods: Nine human cadaver temporal bones were used, five were implanted with round window approach and in other four anterior cochleostomy was used for insertion. After implantation the temporal boneswere scanned with CBCT scanner and the images were then analyzed. The degree of insertion damage was evaluated in two-tier scale, where the first degree included damage to basilar membrane, and the second degree covered damage associated with pushing up into the scala vestibuli. Results: The first degree of cochlear damage was noted in three temporal bones implanted with the round window approach and in two with cochleostomy, and the second degree of damage was noted in two and one temporal bones respectively. The analysis did not show any correlations between depth of insertion and degree and extend of damage in both analyzed groups, also no significant differences were found between the two groups. Conclusions: The good quality of the images presents CBCT as a good method for the evaluation of the cochlear implant electrode position in the inner ear structures. CBCT holds the promise for intraoperative imagining during cochlear implantation