Endophytic Fungi and Ecological Fitness of Chestnuts

Chestnuts (Castanea spp.) are plants of relevant economic interest in the agro-sylvicultural contexts of mountain regions throughout the temperate zone, particularly in the northern hemisphere. In recent years, several biological adversities have repeatedly endangered species belonging to this genus, calling for coordinated actions addressed to contrast their decline. These actions have mainly focused on the control of key pests/pathogens and the improvement of resistance/tolerance by the plant host, while the role of microorganisms as mediators of interactions between plants and the noxious agents has been less considered, essentially by reason of a limited knowledge on their ecological impact. In line with the increasing awareness of the basic importance of microbial symbionts in regulating plant fitness in both natural and crop contexts, this paper offers an overview on the occurrence and effects of endophytic fungi of chestnuts

Academic Performance and Behavioral Patterns

Identifying the factors that influence academic performance is an essential part of educational research. Previous studies have documented the importance of personality traits, class attendance, and social network structure. Because most of these analyses were based on a single behavioral aspect and/or small sample sizes, there is currently no quantification of the interplay of these factors. Here, we study the academic performance among a cohort of 538 undergraduate students forming a single, densely connected social network. Our work is based on data collected using smartphones, which the students used as their primary phones for two years. The availability of multi-channel data from a single population allows us to directly compare the explanatory power of individual and social characteristics. We find that the most informative indicators of performance are based on social ties and that network indicators result in better model performance than individual characteristics (including both personality and class attendance). We confirm earlier findings that class attendance is the most important predictor among individual characteristics. Finally, our results suggest the presence of strong homophily and/or peer effects among university students

Zapylenie, zaplodnienie i wiazanie owocow u oberzyny [Solanum melongena L.]

The aim of the investigations was to determine the regularity of pollination and fertilization as dependent on the phenotype of fl ower in eggplant. The experiment was conducted in 2005 and 2006 at the Agricultural University in Kraków, Poland. The object of the investigations was eggplant (Solanum melongena L.) ‘Epic F1’, grown in the open field. Flower phenotype (long-, medium- or short-styled), fruit setting and the number of seeds per fruit were recorded on experimental plants during the flowering period. The number of pollen tubes in the middle of the style and the number on fertilized ovules in ovaries were evaluated for all types of flowers. The course of pollination was different in particular types of eggplant flowers. Differences concerned only the number of pollen tubes and fertilized ovules of short, medium- and long-styled flowers and the number of seeds in the fruit. There was not observed any incompatibility in the growth on pollen tubes in the styles of all types of eggplant flowers. Stereomicroscopy observations of cross sections of the ovaries do not show differences in the formation and position of the ovules on the placenta. Short-styled flowers were characterized by signifi cantly lower pollination and fruit set effi ciency and they produced fruits with a signifi cantly lower number of seeds. The low number of pollen tubes, fertilized ovules and seeds can be a straight consequence of the morphology of short-styled fl owers: small-sized stigmas and spatial separation of anther pores and stigmas, which makes pollination diffi cult.Celem badań było określenie prawidłowości zapylenia i zapłodnienia u oberżyny w zależności od budowy morfologicznej kwiatu. Badania prowadzono w latach 2005 i 2006 w Akademii Rolniczej w Krakowie. Obiektem badań była odmiana Epic F1, uprawiana w polu. W okresie kwitnienia analizowano występowanie poszczególnych typów słupków (długo-, średnio- i krótko-szyjkowych). Określono liczbę łagiewek pyłkowych w przerastających szyjkę analizowanych typach słupków i liczbę zapłodnionych zalążków. Stwierdzono różnice w przebiegu zapylenia i zapłodnienia pomiędzy poszczególnymi typami słupków, dotyczące liczby łagiewek pyłkowych i zapłodnionych zalążków oraz liczby nasion w owocach. Nie stwierdzono niezgodności w przeroście łagiewek pyłkowych w szyjce słupka. Obserwacje stereomikroskopowe nie wykazały różnic w uformowaniu i ułożeniu zalążków na łożyskach poszczególnych typów słupków. Słupki krótko- szyjkowe charakteryzowała istotnie mniejsza efektywność zapylenia i zapłodnienia, a zawiązane z nich owoce zawierały najmniej nasion. Mała liczba łagiewek pyłkowych i zapłodnionych zalążków w kwiatach krótko- szyjkowych może być wynikiem małych rozmiarów znamienia i jego oddalenia od pylników, utrudniającego zapylenie

Akumulacja metali ciezkich przez wybrane warzywa korzeniowe uprawiane wokol aglomeracji krakowskiej. Czesc II. Chrom, zelazo, mangan i nikiel

W publikacji przedstawiono wyniki badań nad akumulacją metali ciężkich przez wybrane gatunki warzyw korzeniowych (marchew, pietruszka, burak ćwikłowy), uprawianych na 10 poletkach doświadczalnych wokół aglomeracji krakowskiej. Doświadczenia założono w latach 1994 - 1995, w rejonach intensywnej produkcji warzywniczej, zróżnicowanych pod względem glebowo-klimatycznym, o różnej lokalizacji w stosunku do źródeł emisji zanieczyszczeń. Określono poziom chromu, żelaza, manganu i niklu w korzeniach spichrzowych warzyw oraz jego uzależnienie od warunków środowiskowych: typu i właściwości gleb, zawartości metali ciężkich w glebach, atmosferycznej depozycji metali. Stwierdzono, że warzywa korzeniowe uprawiane w sąsiedztwie aglomeracji krakowskiej akumulują chrom, żelazo, mangan i nikiel w ilościach przekraczających poziom uznawany za naturalny. Z objętych badaniami gatunków największą tendencję do gromadzenia chromu, żelaza i niklu wykazała pietruszka, natomiast manganu - burak ćwikłowy. O akumulacji pierwiastków śladowych zadecydowały warunki środowiskowe: właściwości gleb stanowisk badawczych oraz położenie w stosunku do źródeł zanieczyszczeń. Potwierdzeniem tych związków były istotne współczynniki korelacji pomiędzy poziomem metali w korzeniach warzyw a ich atmosferyczną depozycją, zawartością w glebie oraz wybranymi właściwościami gleby.The results of investigations on heavy metals accumulation by different species of vegetables are presented in this publication. In 1994 and 1995 the experiments were carried out in 10 localities around Cracow urban agglomeration. The levels of chromium, iron, manganese and nickel in roots of carrot, parsley, and red beet planted on experimental plots were determined using the ASA method. The level of heavy metals in soil, physico-chemical soil properties and the atmospheric deposition of trace elements were determined in order to estimate the effect of these factors on heavy metals accumulation in plants. It was found that the vegetables grown around Cracow urban agglomeration accumulate higher than natural amounts of chromium, iron, manganese, and nickel. The highest levels of chromium, iron, and nickel were found in parsley roots, and manganese - in red beet roots. Trace elements accumulation depended on the soils properties and the localization of experimental plots towards the sources of pollution. Significant correlation coefficients were found among the heavy metals level in plants, atmospheric deposition of these elements and some soil properties

Akumulacja metali ciezkich przez wybrane warzywa korzeniowe uprawiane wokol aglomeracji krakowskiej. Czesc I. Kadm, miedz, olow i cynk

W publikacji przedstawiono wyniki badań nad akumulacją metali ciężkich przez wybrane gatunki warzyw korzeniowych (marchew, pietruszka, burak ćwikłowy), uprawianych na 10 poletkach doświadczalnych wokół aglomeracji krakowskiej. Doświadczenia założono w latach 1994 - 1995, w rejonach intensywnej produkcji warzywniczej, zróżnicowanych pod względem glebowo-klimatycznym, o różnej lokalizacji w stosunku do źródeł emisji zanieczyszczeń. Określono poziom kadmu, miedzi, ołowiu i cynku w korzeniach spichrzowych warzyw oraz jego uzależnienie od warunków środowiskowych: typu i właściwości gleb, zawartości metali ciężkich w glebach, atmosferycznej depozycji metali. Stwierdzono, że warzywa korzeniowe uprawiane w sąsiedztwie aglomeracji krakowskiej akumulują nadmierne ilości kadmu, ołowiu i cynku, natomiast poziom miedzi w ich organach spichrzowych uznano za naturalny. Z objętych badaniami gatunków największą tendencję do gromadzenia w korzeniu kadmu wykazała marchew, a ołowiu i cynku - burak ćwikłowy. O akumulacji pierwiastków śladowych decydowało położenie stanowiska badawczego w stosunku do najważniejszych emiterów pyłów metalonośnych: Huty im. T. Sendzimira oraz ośrodków eksploatacji rud cynku i ołowiu w sąsiedztwie zachodnich granic województwa krakowskiego. Stwierdzono istnienie istotnego związku pomiędzy poziomem metali w korzeniach warzyw a ich atmosferyczną depozycją, zawartością w glebie oraz wybranymi właściwościami gleby.The results of investigations on heavy metals accumulation by different species of vegetables are presented in this publication. In 1994 and 1995 the experiments were carried out in 10 localities around Cracow urban agglomeration. The levels of cadmium, copper, lead, and zinc were determined according to the ASA method in roots of carrot, parsley, and red beet grown on experimental plots. The level of heavy metals in soils, the physico-chemical soil properties and the atmospheric deposition of trace elements were determined, in order to estimate the effect of these factors on heavy metals accumulation in plants. It was found that the vegetables grown around Cracow urban agglomeration are especially polluted with cadmium, lead, and zinc. Carrot plants accumulated the highest amounts of cadmium, white the red beet plants - of lead and zinc. Trace elements accumulation was depended on the localization of experimental plots in respect of pollution sources. Significant coefficients of correlation were found among the heavy metals level in plants, atmospheric deposition and contents of these elements in soil and some soil properties

Wielokierunkowe działanie ekstraktów z alg morskich: wpływ na status fizjologiczny i biochemiczny warzyw z rodziny Solanaceae

Seaweeds are one of the important marine bioresources which are nowadays termed as eco-friendly stimulators of crop growth, stress tolerance, and yielding. In this review, we give an update of the current state of our understanding of the seaweed extracts (SWE) effects on the physiological alterations they induce in Solanaceae vegetables. SWE may provide a powerful and environmentally friendly approach to nutrient management. A pool of common bioactive molecules of SWE provides enhancement of the antioxidant machinery of treated plants providing balanced development, earlier flowering, and enhanced fruiting. The basic mechanisms of SWE action seem to be unspecific for tomato, pepper, and eggplant. They include accelerating growth, nutrient uptake, and photosynthesis performance, which can induce plant tolerance to adverse environmental conditions, improve flowering, fruit setting, and yield, and enhance nutritional quality of the crops. The mechanism of SWE action is complex because of multielement composition and cross-action between constituents.Algi morskie są elementem zasobów biologicznych mórz i oceanów. Obecnie wykorzystuje sie je w rolnictwie jako naturalne stymulatory wzrostu, tolerancji na stres i plonowania roślin uprawnych. Niniejsze opracowanie przedstawia aktualny stan wiedzy dotyczący mechanizmów działania i efektów stosowania ekstraktów z alg morskich (EAM) w uprawie warzyw z rodziny Solanaceae (pomidora, papryki i oberżyny). Bioaktywne składniki EAM regulują status mineralny roślin, modyfikują gospodarkę hormonalną, regulują rozwój wegetatywny i generatywny. Mechanizmy działania EAM wydają się być niespecyficzne dla pomidora, papryki i oberżyny. U wszystkich wymienionych gatunków zaobserwowano efektywniejsze pobieranie składników pokarmowych z gleby, lepszą wydajność fotosyntezy i przyspieszony wzrost. Te zmiany mogą z kolei wpływać pozytywnie na tolerancję roślin w stosunku do niekorzystnych warunków środowiskowych, intensyfikować kwitnienie i zawiązywanie owoców, zwiększać plon oraz poprawiać jego jakość. Ze względu na kompleksowy skład chemiczny i interakcje między składnikami, mechanizmy działania EAM są wielokierunkowe i trudne do zanalizowania na podstawie wyników doświadczeń rolniczych

Content of macroelements in index part of broccoli in relation to cultivation method and spacing

Brokuł jest warzywem, którego znaczenie gospodarcze w Polsce systematycznie rośnie. Jest ceniony przez konsumentów za walory smakowe i zdrowotne. Wielkość plonu i jakość róży brokułu zależą bezpośrednio od zaopatrzenia roślin w pierwiastki w ciągu sezonu wegetacyjnego. Przedstawiono wyniki stanu odżywienia makroelementami roślin brokułu, na podstawie ich zawartości analizowanej w częściach wskaźnikowych (nerw główny liścia), w dwóch fazach rozwoju. Analizę uzależniono od dwóch czynników agrotechnicznych: metody uprawy (siew wprost do gruntu i rozsada) oraz rozstawy roślin (20, 30, 40 i 50 cm x 67,5 cm). W prezentowanej pracy zakres zawartości badanych składników wyniósł kolejno w fazie wzrostu wegetatywnego i fazie wiązania róż (g·(100 g)-1 s.m.): NH4 + 0,11-0,80 i 0,09-0,43; NO3 - 0,49-5,73 i 0,34-3,30; P 0,17-0,31 i 0,24-0,41; K 2,37-5,74 i 2,22-3,09; Ca 0,92-2,27 i 0,93-2,80; Mg 0,16-0,41 oraz 0,20- 0,44. Poziom analizowanych makroelementów był zróżnicowany nie tylko pomiędzy obiektami doświadczenia, ale również pomiędzy latami badań. Prezentowane dane pozwalają na diagnozę stanu odżywienia brokułu w fazach determinujących wielkość i jakość plonu.Broccoli is a vegetable with systematically growing economical importance in Poland. This species is valued by the consumer due to its taste and health promoting effects. Yield and head quality of broccoli depend on the elements supply during the vegetation season. The results concerning the status of nutrition of broccoli plants with macroelements are presented on the basis on their content analysed in the index parts in two phases of growth. The analysis depended on the method of cultivation (seeds sown directly to the soil or seedlings) and plant spacing (20, 30, 40 and 50 cm x 67.5 cm). The range of the content of macroelements in the phase of vegetative development and the phase of flower head formation was as follows (g 100 g-1 DM): NH4 + 0.11-0.80 and 0.09-0.43; NO3 - 0.49-5.73 and 0.34-3.30; P 0.17-0.31 and 0.24-0.41; K 2.37-5.74 and 2.22-3.09; Ca 0.92-2.27 and 0.93-2.80; Mg 0.16-0.41 and 0.20-0.44, respectively. The level of the elements studied was differentiated not only between the experimental treatments but also among the years of the experiment. The presented results permit the diagnosis of the nutrient status of broccoli in phases which determine the yield and its quality

Wstępna analiza stymulującego działania Goemar BM-86 na wybrane odmiany oberżyny uprawiane w warunkach polowych w Polsce

Seaweed extracts are widely used in agriculture as ecological focus substances applied to improve crop growth and quality. One of the primary benefits they bring is increased effectiveness of fruit setting as well as improved stress tolerance, essential for warm-climate crops cultivated in the nonoptimal environmental conditions of Northern and Central Europe. The aim of this study was a preliminary investigation of any genotype-dependent reaction of eggplant cultivars (Solanum melongena) to application of a standardized extract of the seaweed Ascophyllum nodosum (Göemar BM-86) under field conditions in Poland. The only statistically relevant result of this biostimulant was shown for cultivar ‘Flavine’ F1, where it positively affected the early crop yield and the number of fruits per plant. Fruit quality attributes, including antioxidant activity, as well as selected mineral contents, increased as an effect of biostimulant spraying. This reaction was specific for the cultivars investigated, and it was confirmed by significant differences in the main effects between biostimulant and control treatments for almost all the properties measured. The use of this A. nodosum extract suggested that there could be an improvement in fruit yield and quality in selected eggplant cultivars under field conditions in the temperate climatic zone.Ekstrakty z alg morskich są szeroko wykorzystywane w rolnictwie jako proekologiczne substancje stymulujące wielkość i jakość plonu roślin uprawnych. Korzystne efekty ich stosowania obejmują m.in. zwiększenie efektywności wiązania owoców jak również poprawę tolerancji na czynniki stresowe, kluczową dla roślin klimatu podzwrotnikowego, uprawianych w odbiegających od optymalnych warunkach środowiskowych. Celem prezentowanych badań była wstępna analiza reakcji czterech odmian oberżyny (Solanum melongena L.) na zastosowanie standaryzowanego ekstraktu z Ascophyllum nodosum (Göemar BM-86) w uprawie polowej w Polsce. Stwierdzono, że aplikacja biostymulatora, istotnie zwiększyła plon wczesny oraz liczbę owoców u odmiany ‘Flavine’ F1. Generalnie, cechy jakościowe owoców, w tym aktywność antyoksydacyjna oraz zawartość wybranych pierwiastków mineralnych wzrosły w efekcie zastosowania biostymulatora, a analiza efektów głównych wykazała istotne różnice pomiędzy obiektami w których aplikowano biostimulant a kontrolą dla większości badanych parametrów. Wykorzystanie ekstraktu z A. nodosum można uznać za obiecującą metodę zwiększającą plonowanie i poprawiającą jakość owoców u wybranych odmian oberżyny uprawianych w warunkach polowych w strefie klimatu umiarkowanego

Tolerancja siewek oberżyny (Solanum melongena L.) na czynniki stresowe

The aim of the present study was to describe eggplant (Solanum melongena L.) tolerance to stress factors in the seedling stage as a basis for future studies on cross-tolerance to other stressors in subsequent stages of growth. After germination (3 days / 26oC), ‘Epic F1’ seedlings were exposed to chilling stress (3, 6 and 9oC × 48 h-1), heat stress (35, 40 and 45oC × 2 h-1), osmotic stress (mannitol 0.2; 0.6 and 1.0 M x 2 h-1), and oxidative stress (H2O2 0.2; 0.4 and 0.6 M × 2 h-1). A linear measurement of seedling radicle growth, electrolyte leakage and external symptoms of radicle damage under the stress conditions, compared to the non-stressed control, were analyzed. It was found that stressors in all experimental combinations caused a morphological and physiological response from eggplant seedlings. A significant reduction in linear growth of radicles, showed as an absolute length and as a percentage of the control, was found in the treatments exposed to chilling stress (3 and 6oC), heat stress (35, 40 and 45oC), osmotic stress (0.2, 0.6 and 1.0 M mannitol) as well as oxidative stress (0.2, 0.4 and 0.6 M H2O2). The changes in seedling length as a result of stress factors did not always correspond with the changes in seedling mass. Electrolyte leakage in the treatments exposed to the following stressors: 3 and 6oC as well as 0.6 M H2O2, was significantly greater than that observed in control plants. Based on the obtained results and microscopic observations of radicle damage, the following stressors can be identified as those which cause a physiological response without severe damage: 9oC × 48 h-1 (chilling stress), 35oC × 2 h-1 (heat stress), 0.2 M mannitol × 2 h-1 (osmoticum), and H2O2 0.2 M × 2 h-1 (oxidation factor). We propose these stressors as a basis for future studies on plant acclimation and hardening to other stresses.Celem przeprowadzonych badań była analiza tolerancji oberżyny (Solanum melongena L.) w stadium siewek na czynniki stresowe. Po skiełkowaniu (3 dni / 26oC), siewki oberżyny ‘Epic F1’ poddano działaniu stresu chłodowego (3, 6 i 9oC × 48 h-1), cieplnego (35, 40 i 45oC × 2 h-1), osmotycznego (mannitol 0,2; 0,6 i 1,0 M × 2 h-1), i oksydacyjnego (H2O2 0,2; 0,4 i 0,6 M × 2 h-1). Analizowano wzrost elongacyjny korzonka zarodkowego, wyciek elektrolitów oraz zewnętrzne objawy uszkodzeń korzonka zarodkowego w warunkach stresu, w porównaniu do nie stresowanej kontroli. Stwierdzono, że stresory we wszystkich eksperymentalnych kombinacjach wywołały morfologiczną i fizjologiczną reakcję siewek oberżyny. Istotny spadek przyrostu liniowego korzonków zarodkowych, wykazany w postaci ich bezwzględnej długości, jak i procentowo w stosunku do kontroli, stwierdzono w obiekcie eksponowanym na stres chłodowy (3 i 6oC), cieplny (35, 40 i 45oC), osmotyczny (0,2; 0,6 i 1,0 M mannitol) oraz oksydacyjny (0,2; 0,4 i 0,6 M H2O2). Zmiany długości korzonka zarodkowego siewek pod wpływem czynników stresowych nie zawsze odpowiadały zmianom ich masy. Wyciek elektrolitów w obiektach eksponowanych na następujące czynniki stresowe: 3 i 6oC oraz 0,6 M H2O2 był istotnie większy, niż obserwowany w obiekcie kontrolnym. Na podstawie otrzymanych wyników oraz mikroskopowych obserwacji zewnętrznych uszkodzeń powierzchni korzonka zarodkowego, wytypowano następujące stresowy, które wywołują odpowiedź fizjologiczną ze strony siewek oberżyny bez poważnych uszkodzeń tkanek: 9oC × 48 h-1 (stres chłodowy), 35oC × 2 h-1 (stres cieplny), 0.2 M mannitol × 2 h-1 (stres osmotyczny), i H2O2 0.2 M × 2 h-1 (stres oksydacyjny). Zaproponowano te czynniki stresowe jako bazowe do dalszych badań nad zwiększeniem tolerancji oberżyny na inne stresory działające w kolejnych fazach wzrostu i rozwoju ontogenetycznego