Czy palenie tytoniu jest czynnikiem ryzyka zespołu metabolicznego?

Background. We define metabolic syndrome as a non-random collective incidence of glucose metabolism disorders related to insulin resistance, central obesity, dyslipidemia, arterial hypertension and other factors which contribute to increased risk of ischemic heart disease and diabetes mellitus type 2. Smoking is one of the most significant risk factors for ischemic heart disease.Objectives and methods. A prospective analysis of 125 patients (75 men and 50 women) with the averageage of 57.3 years. A subset of smokers was composed of 59 patients; the average number of cigarettes smoked per day was 18 pieces. A subset of non-smokers was composed of 66 patients. We examined the presence of metabolic syndrome components according to the International Diabetic Federation criteria for the European population throughout the whole set of patients.Results. Percentually higher incidence of metabolic syndrome occurred in the group of non-smokers. The incidence of metabolic syndrome in the group of smokers was significantly influenced by their age. Arterial hypertension and impaired fasting glucose were the most frequent components of metabolic syndrome in the subset of smokers with metabolic syndrome. In the subset of non-smokers with metabolic syndrome arterial hypertension was the most frequently found component.Conclusion. The results of the research did not show statistically significantly increased or decreased incidence of metabolic syndrome in case of smokers. We did not find any relation between the number of cigarettes smoked per day and metabolic syndrome development.Wstęp. Zespół metaboliczny określa się jako współwystępowanie zaburzeń metabolizmu węglowodanów związanych z insulinoopornością, otyłością brzuszną, dyslipidemią, nadciśnieniem tętniczym i innymi czynnikami przyczyniającymi się do zwiększonego ryzyka choroby niedokrwiennej serca i cukrzycy typu 2. Jednym z najważniejszych czynników ryzyka choroby niedokrwiennej serca jest palenie tytoniu.Cel badania i metody. Przeprowadzono prospektywną analizę 125 chorych (75 mężczyzn i 50 kobiet), których średnia wieku wynosiła 57,3 roku. Podgrupa osób palących obejmowała 59 chorych; średnia liczba wypalanych dziennie papierosów wynosiła 18 sztuk. Podgrupa osób niepalących składała się z 66 chorych. Autorzy zbadali częstość występowania zespołu metabolicznego rozpoznawanego zgodnie z kryteriami International Diabetic Federation dla populacji europejskiej w całej badanej grupie pacjentów.Wyniki. Większy odsetek osób z zespołem metabolicznym stwierdzono w grupie osób niepalących. Na częstość występowania zespołu metabolicznego w grupie osób palących istotnie wpływał wiek chorych. Nadciśnienie tętnicze i nieprawidłowa glikemia na czczo były najczęstszymi elementami składowymi zespołu metabolicznego w podgrupie osób palących z zespołem metabolicznym. W podgrupie osób niepalących z zespołem metabolicznym najczęściej stwierdzanym elementem zespołu metabolicznego było nadciśnienie tętnicze.Wnioski. Wyniki badania nie wykazały statystycznie istotnego zwiększenia ani zmniejszenia częstości występowania zespołu metabolicznego w przypadku osób palących. Autorzy nie stwierdzili żadnych zależności między liczbą wypalanych dziennie papierosów a rozwojem zespołu metabolicznego.