Effect of aliskiren on post-discharge outcomes among diabetic and non-diabetic patients hospitalized for heart failure: insights from the ASTRONAUT trial

Aims The objective of the Aliskiren Trial on Acute Heart Failure Outcomes (ASTRONAUT) was to determine whether aliskiren, a direct renin inhibitor, would improve post-discharge outcomes in patients with hospitalization for heart failure (HHF) with reduced ejection fraction. Pre-specified subgroup analyses suggested potential heterogeneity in post-discharge outcomes with aliskiren in patients with and without baseline diabetes mellitus (DM). Methods and results ASTRONAUT included 953 patients without DM (aliskiren 489; placebo 464) and 662 patients with DM (aliskiren 319; placebo 343) (as reported by study investigators). Study endpoints included the first occurrence of cardiovascular death or HHF within 6 and 12 months, all-cause death within 6 and 12 months, and change from baseline in N-terminal pro-B-type natriuretic peptide (NT-proBNP) at 1, 6, and 12 months. Data regarding risk of hyperkalaemia, renal impairment, and hypotension, and changes in additional serum biomarkers were collected. The effect of aliskiren on cardiovascular death or HHF within 6 months (primary endpoint) did not significantly differ by baseline DM status (P = 0.08 for interaction), but reached statistical significance at 12 months (non-DM: HR: 0.80, 95% CI: 0.64-0.99; DM: HR: 1.16, 95% CI: 0.91-1.47; P = 0.03 for interaction). Risk of 12-month all-cause death with aliskiren significantly differed by the presence of baseline DM (non-DM: HR: 0.69, 95% CI: 0.50-0.94; DM: HR: 1.64, 95% CI: 1.15-2.33; P < 0.01 for interaction). Among non-diabetics, aliskiren significantly reduced NT-proBNP through 6 months and plasma troponin I and aldosterone through 12 months, as compared to placebo. Among diabetic patients, aliskiren reduced plasma troponin I and aldosterone relative to placebo through 1 month only. There was a trend towards differing risk of post-baseline potassium ≥6 mmol/L with aliskiren by underlying DM status (non-DM: HR: 1.17, 95% CI: 0.71-1.93; DM: HR: 2.39, 95% CI: 1.30-4.42; P = 0.07 for interaction). Conclusion This pre-specified subgroup analysis from the ASTRONAUT trial generates the hypothesis that the addition of aliskiren to standard HHF therapy in non-diabetic patients is generally well-tolerated and improves post-discharge outcomes and biomarker profiles. In contrast, diabetic patients receiving aliskiren appear to have worse post-discharge outcomes. Future prospective investigations are needed to confirm potential benefits of renin inhibition in a large cohort of HHF patients without D

Dynamika zmian temperatury ręki reumatoidalnej po wybranych zabiegach z zakresu termoterapii

Wstęp: W procesie usprawniania osób z chorobami reumatycznymi wykorzystuje się wiele zabiegów z zakresu ciepłolecznictwai krioterapii. W dostępnym piśmiennictwie niewiele jest opisówbadań dotyczących efektów termicznych występujących w tkankachw wyniku stosowania takich zabiegów w obrębie ręki reumatoidalnej.Z tego powodu autorzy podjęli próbę określenia przebiegudynamiki zmian temperatury po zastosowaniu powszechniestosowanych u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów(RZS) zabiegów z zakresu termoterapii, w aspekcie zmian zachodzącychw mikrokrążeniu podczas 120 minut obserwacji.Materiały i metody: Do dwóch grup przydzielono 27 pacjentówz rozpoznanym RZS (średni wiek badanych 57 ±7,9 roku): I grupaliczyła 14 osób, u których naświetlano jedną rękę promiennikiempodczerwieni IR-A, -B oraz -C, II grupa – 13 osób, u których wykonanozabieg nadmuchu jednej ręki zimnym powietrzem (–30°C).Analizy rozkładu temperatury dokonano na podstawie 120-minutowejobserwacji zmian temperatury powierzchniowej obu rąk, dozapisu której użyto kamery termowizyjnej. U każdej osoby wykonano8 zdjęć termowizyjnych w określonych odstępach czasu:przed zabiegiem, zaraz po zabiegu oraz 5, 15, 30, 45, 60 i 120 minutpo zabiegu.Wyniki: Istotne różnice temperatur mierzonych w kolejnych odstępachczasu zaobserwowano we wszystkich grupach tylko podczas wynopierwszych5 minut po zabiegu (p < 0,05). Maksymalny wzrost temperaturyodnotowany zaraz po zabiegu IR-A, -B, -C wynosił 3,5°C. Ponadmuchu zimnym powietrzem (–30°C) maksymalne obniżenietemperatury mierzonej zaraz po zabiegu wynosiło 6,4°C (ryc. 1 i 2).Wnioski: Istotne zmiany temperatury powierzchniowej rąk obserwowanow ciągu pierwszych 5 minut po zabiegu, zarówno ponaświetlaniu IR-A, -B, -C, jak i nadmuchu zimnym powietrzemo temperaturze ok. –30°C. W przypadku zabiegu cieplnego wartośćtemperatury w ciągu tego czasu pozostawała powyżej wartościwyjściowej, natomiast w przypadku krioterapii pozostawała poniżejwartości spoczynkowych

Structure and thermal expansion of Ca9Gd(VO4)7\mathrm{Ca_{9}Gd(VO_{4})_{7}}: A combined powder-diffraction and dilatometric study of a Czochralski-grown crystal

Materials of the Ca$_9$RE(VO$_4$)$_7$ (CRVO) formula (RE = rare earth) and whitlockite-related structures are considered for applications in optoelectronics, e.g., in white-light emitting diodes and lasers. In the CRVO structure, the RE atoms are known to share the site occupation with Ca atoms at two or three among four Ca sites, with partial occupancy values depending on the choice of the RE atom. In this work, the structure and quality of a Czochralski-grown crystal of this family, Ca$_9$Gd(VO$_4$)$_7$ (CGVO), are studied using X-ray diffraction methods. The room-temperature structure is refined using the powder diffraction data collected at a high-resolution synchrotron beamline ID22 (ESRF, Grenoble); for comparison purposes, a laboratory diffraction pattern was collected and analyzed, as well. The site occupancies are discussed on the basis of comparison with literature data of isostructural synthetic crystals of the CRVO series. The results confirm the previously reported site-occupation scheme and indicate a tendency of the CGVO compound to adopt a Gd-deficient composition. Moreover, the thermal expansion coefficient is determined for CGVO as a function of temperature in the 302–1023 K range using laboratory diffraction data. Additionally, for CGVO and six other single crystals of the same family, thermal expansion is studied in the 298–473 K range, using the dilatometric data. The magnitude and anisotropy of thermal expansion, being of importance for laser applications, are discussed for these materials