Collecting the Contemporary in the Imagined City

Abstract: Collecting the contemporary is hot. More and more cultural museums look beyond their walls and go out into the street searching for contemporariness. This transformation towards an open and audience-centred institution is still far from complete. Many museums face certain obstacles and issues on this journey. In my talk I would like to focus on three of these issues, seen from the perspective of a cultural scientist. The talk ends by discussing the concept of the Imagined City

Op zoek naar Dracula: Plaatsen van verbeelding in Transsylvanië en Whitby

Jaarlijks trekken diverse toeristen Transsylvanië binnen, op zoek naar sporen van Graaf Dracula. Zij worden gedreven door Bram Stokers Dracula (1897) of een van de vele verfilmingen uit de 20ste en 21ste eeuw. In dit artikel is onderzocht waarom mensen de behoefte hebben om fictieve verhalen, zoals Dracula, te verbinden met fysieke, herleidbare locaties, en waarom zij deze locaties vervolgens zelf willen bezoeken. Op basis van participerende observatie tijdens twee Dracula Tours en eenentwintig diepte-interviews, wordt geconcludeerd dat de innerlijke beleving van de Dracula-toerist getypeerd wordt door een dynamiek tussen twee, deels tegenovergestelde processen. Enerzijds worden Dracula-toeristen gedreven door de wens om een concrete vergelijking te maken tussen het landschap dat zij bezoeken en het beeld dat zij van dat landschap hebben gevormd op basis van het boek of de films. Anderzijds wordt de rationele benadering van het willen traceren en willen vergelijken van werkelijkheid en verbeelding gecontrasteerd met een meer intuïtief, emotioneel verlangen naar een tijdelijk symbiose tussen beide werelden. Beide processen hebben een uitgesproken fysiek karakter. Zij vinden plaats door middel van een zintuiglijke waarneming van de lokale omgeving en leiden tot een gemeenschappelijk doel: de verankering van verbeelding in de fysieke werkelijkheid

Plaatsen van verbeelding: Een etnografie van de TV detective tour

This article considers the phenomenon of the television detective tour: a guided tour of various locations known from popular television detective series. The main question is how the increasing popularity of such tours can be explained. It is suggested that the locations involved offer a material reference for what is in fact immaterial imagination. By singling out and visiting these locations it becomes possible for tourists to make a symbolic distinction between the cultural categories 'reality' and 'imagination'. To give this process a name a new concept is introduced: lieux d'imagination . This concept is grounded and developed on the basis of an ethnographic analysis of three popular television detective tours: the 'Inspector Morse Tour' in Oxford the 'Baantjer Tour' in Amsterdam and the 'Wallander Tour' in Ystad. A total of 34 interviews were held with employees of tourist agencies with guides local inhabitants and tourists. Furthermore participants of the tours were observed. The analysis of the interview transcripts and observation reports shows that lieux d'imagination are the result of a complex process of negotiations and appropriatio

Op zoek naar James Bond : Mediapelgrimages, fans en masculiniteit

In de films en boeken van James Bond wordt veel gereisd. 007 heeft een ‘license to travel’, zo lijkt het wel. Veel Bond-fans treden in de voetsporen van hun held, en bezoeken de opnamelokaties van films als Never Say Never Again, Die Another Day en Quantum Of Solace. In dit artikel wordt onderzocht wat deze mensen drijft. Waarom gaan zij op zoek naar de wereld van James Bond? En welke sociaal-culturele waarden liggen in deze handelingen besloten

De populaire verbeelding

__Inleidend__ Wie op een mooie zomerdag Exeter College bezoekt, een van de oudste colleges van Oxford, loopt grote kans een groep toeristen tegen het lijf te lopen. Op zich is dat geen unicum: de meeste colleges trekken een geregelde stroom toeristen aan. Maar de aandacht van deze bezoekers gaat niet zozeer uit naar de fraaie, neogotische kapel, of naar het uitzicht op Radcliffe Square. De fotocamera’s zijn allemaal gericht op een hoek van het gazon: op een schijnbaar betekenisloos stukje grasveld. Opvallend is dat het gangbare geklets van toeristen heeft plaatsgemaakt voor een gewijde stilte, waarin slechts het klikken van de camera’s hoorbaar is. Wat wil het geval? Het is precies op deze plaats dat Inspector Morse – het centrale karakter van de gelijknamige tv-serie - getroffen werd door een hartaanval. In de laatste aflevering van deze wereldwijd populaire detective was te zien hoe Inspector Morse neerzakte, precies híer op het gazon in Exeter College, om enkele uren later te overlijden in het nabijgelegen ziekenhuis

Stories that move: Fiction, imagination, tourism

The subject of this article is media tourism: the phenomenon of people travelling to places which they associate with novels, films or television series. Existing knowledge about this phenomenon is fragmented and principally based on individual case studies of eye-catching examples. This article aims to go beyond the limited scope of case studies and to explore an underlying, more generic process. It investigates the stories that are remembered by individuals, the associations between these stories and existing places, and decisions about whether or not to undertake travel to these places. Based on a series of in-depth interviews, the article concludes that every human being has a small treasure trove of stories which they love and which are considered part of their identity. The interviews suggest that there is a strong relationship between the recollection of beloved stories and tourist practices – in terms of both destination decision making and tourist experience

Sharing Songs on Hiragata Square. On Playlists and Place Attachment in Contemporary Music Listening

This article focuses on the relation between music and place. More particularly, it theorizes and investigates how music leads people to imagine places, sometimes resulting in a ‘musical topophilia’: the love for a place based on its association with a particular genre, musician or musical activity. This concept is explored through 17 semi-structured, in-depth interviews with Dutch users of music streaming services. The analysis shows how these music listeners connect their love for music to places in four ways: through (1) sound, (2) texts and images, (3) musicians, and (4) places of music production, distribution or consumption. Based on these four mediations, music listening shapes affective geographies

In de greep van Dutroux. Over de omgang met schuldig landschap in België

__Abstract__ This article focuses on the guilty landscape of the Belgian kidnapper, child rapist and child murderer, Marc Dutroux. Our aim is to explore which role the houses of Dutroux fulfill in the collective memory of this affaire. What has happened with the houses where Dutroux molested, murdered and buried his victims throughout the years? And how has the local community dealt with this physical memory of the kidnappings? In total, sixteen in-depth interviews have been carried out with spokesmen for the local governments, neighbouring residents of the different houses of Dutroux and local entrepreneurs in the tourist industry. Results show that the houses of Dutroux fulfill a problematic role within the collective memory of the Dutroux-affaire. On the one hand there is the need to retain the memory of this painful episode, often accompanied by placing tangible objects such as monuments at the locations of these crimes. In most cases, this process is initiated by the municipalities. On the other hand it appears that after a couple of years, the residents increasingly feel the need to forget. The houses of Dutroux serve as silent witnesses of the affaire, of which the ominous shadow reaches further than the homes of this criminal. We conclude that feelings of guilt and shame related to the Dutroux-case, seem to spill over to its spatial surroundings. In this tension between wanting to remember and wanting to forget, a local art project appears to play a remarkable role. ‘Het is een verschrikkelijke gebeurtenis die heeft plaatsgevonden, een zwarte pagina in de geschiedenis. Het is dan niet de bedoeling dat er een museum komt.’ – Marcel Basille (Burgemeester van Lobbes) ‘Elke dag word ik ermee geconfronteerd. Het markeert je dag met Marc Dutroux.’ – Buurtbewoner in Marcinell

Tour der verbeelding. Over het verzamelen en exposeren van eigentijdse volkscultuur

Het verzamelen van eigentijdse volkscultuur is hot. Steeds meer cultuurhistorische en volkskundige musea openen hun ramen en deuren, en gaan de straat op, in een zoektocht naar het eigentijdse. Wat drijft hen? Aan de basis van deze ontwikkeling lijkt een meer fundamentele transformatie te liggen. De klassieke functie van het cultuurhistorisch museum, als een tempel en hoeder van cultureel erfgoed, heeft voor velen afgedaan. Zowel vanuit de musea zelf als vanuit de politiek klinkt een roep om verandering: het museum dient te transformeren van een gesloten en elitair instituut tot een open, publieksgerichte instelling. Daarin past het niet langer om de collectie te beperken tot de hoogtepunten van kunst en cultuur, als ijkpunten van een nationale of regionale geschiedenis, maar dient logischerwijs ook aandacht te bestaan voor eigentijdse en populaire cultuurvormen, waarin brede lagen van de bevolking zich kunnen herkennen