Vitreous levels of VEGF, IL-8 and TNF-α in diabetic retinopathy

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim DalıGiriş ve Amaç: DR (diabetik retinopati) DM (diabetes mellitus) hastalarında sıkça rastlanan, görme keskinliğinde ani ve ciddi kayıplara yol açan mikrovasküler bir komplikasyondur. Bu tez çalısmasındaki amacımız DR nedeniyle pars plana vitrektomi (PPV) geçiren hastaların vitreus örneklerinde VEGF, DL-8 ve TNF-. seviyelerini ölçerek bu sonuçları kontrol grubu ile karsılastırıp DR patogenezinde etkilerini ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntemler: T.C. Dstanbul Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı’nda operasyon kararı verilen DR tanısı almış 57 diabetik hastanın 57 gözü ve kontrol grubu olarak da proliferatif vitreoretinopatisi olmayan 22 makula deliği olgusu kontrol grubu kapsamına alınmıstır. Çalısma grubundaki 79 hastaya üç girisli 20 gauge pars plana vitrektomi operasyonu uygulanmıstır. Vitreus örnekleri PPV’nin baslangıcında göz içi infüzyon açılmadan önce vitrektör ile dilüe edilmeden 0.5 cc aspire edilmistir. Örnekler -70 oC deki derin dondurucuya aktarılmıstır. Sonuçlar IL-8, TNF-. ve VEGF için pg/ml cinsinden hesaplandı. Bulgular: DR grubundan vitrektomi sırasında elde edilen vitreus örneklerinde VEGF seviyesi (1181,1679 ± 1230,43140 pg/ml [76.65– 6982.29]) kontrol grubundan elde edilen vitreus örneklerindeki VEGF seviyesine (3,8673 ± 5,00354 pg/ml [0,07–16,44] göre anlamlı olarak yüksek bulundu (P<0,001). Aynı sekilde DR grubundan vitrektomi sırasında elde edilen vitreus örneklerinde IL-8 seviyesi (82,7891 ± 74,08700 pg/ml [0,08–307,09]) ve TNF. seviyesi (18,0007 ± 13,90015pg/ml [2,32 –51,11]) kontrol grubundan elde edilen vitreus örneklerindeki IL-8 seviyesine (2,9805 ± 3,77546 pg/ml [0.08–18.53] ve TNF-. seviyesine (1,7005 ± 1,26949 pg/ml [0,1–5,17]) göre anlamlı olarak yüksek bulundu (P <0,001). Sonuçlar: Sonuç olarak, bulgularımız ısığında inflamatuvar ve anjiyojenik medyatör olan IL-8, ve hücre proliferasyonunda ve hücrelerarası geçirgenlikte düzenleyici medyatör olan VEGF, DR’nin PDR’e ilerleyisi ile iliskilendirilebilir. Geçmiş çalısmalar güçlü bir sekilde TNF-.’nın retinal neovaskülarizasyonda rol oynadığını gösterdiği gibi bu tez çalısmasıda TNF-.’nın yine PDR gelismesinde rol oynayabileceğini göstermistir

Amniotic membrane welded to contact lens by 1470-nm diode laser: a novel method for sutureless amniotic membrane transplantation

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Aim: To avoid the side effects of the suture usage by welding amniotic membrane (AM) to contact lens (CL) with laser. Methods: AM was taken from pregnant women and cleaned from blood clots with sterile phosphate-buffered physiological saline solution which included antibiotics. Stromal side of the AM was spread inside of the CL and it was welded to CL by 1470 nm diode laser. 600 µm diameter fiber tip of the laser was contacted with the epithelial side of the AM from 4 separate points. After welding excess amniotic membrane around the CL was cut with a scalpel

Retina hastaliklarinda fundus floresein anjiografi testi üzerinden lazer uygulamasini destekleyen bilgisayar programinin gelistirilmesi]

Purpose: The aim was to design a model which facilitates laser treatment for Diabetic Retinopathy and the treatment technique was conducted during education of assistant doctors. Materials and Methods: 127 patients diagnosed with diabetic retinopathy had their eyes scanned by Fundus Floresein Angiography before treatment. Kowa VX-10 device was used for scanning / these images. This study had two steps one of which was to detect optic disc and macula region and the other was to design a model which was compatible with laser treatment over image/ display. Matlab software was used. Results: Optic disc and macula regions in 80% of the 127 FFA images with diabetic retinopathy were correctly detected (Standart Deviation: 240 micron). A model which enables laser shot region to be marked and tasks to be stored was designed. Conclusions: During laser treatment, the regions which need protection, are automatically detected and guarded. with this model it provides coordination of information by enabling places which required laser shot to be marked, and is used to develop less risky and more effective treatments. © 2015 Gazi Eye Foundation. All rights reserved

Developing a Computer Program of Laser Aplication Imaged with Fundus Fluoresceın Angiography Test for Retinal Diseases

Amaç: Diabetik Retinopati olgulu gözlerde laser tedavi tekniğini kolaylaştıracak, asistan doktor eğitimleri sırasında tedavi tekniğinin anlatılmasına yardımcı olacak şekilde bir model tasarlanması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Çalışma kapsamında diabetik retinopati tanısı konulmuş 127 gözün tedavi öncesi Fundus Floresein Anjiyografi (FFA) görüntüsü alındı. Bunun için Kowa VX-10 cihazı kullanıldı. Çalışma iki adımda gerçekleştirildi. Birinci adım; optik disk ve makula bölgesinin tespiti, ikinci adım; görüntü üzerine laser tedavi tekniğine uygun model tasarlamaktır. Çalışma, görüntü işleme tekniklerini kullandığımız Matlab ortamında gerçekleştirildi.Bulgular: 127 diabetik retinopatili FFA görüntülerinde, optik disk ve makula bölgelerinin doğru tespitinde 240 micron sapma ile %80 oranında başarı elde edildi. Laser atış bölgelerinin işaretlenmesine ve yapılan işlemlerin arşivlenmesine imkan sağlayan bir model tasarlandı.Tartışma: Laser tedavi sırasında korunması gereken bölgelerin otomatik tespiti ve işaretlenmesi, laser atışı yapılmak istenilen yerlerin işaretlenmesine olanak sağlayarak koordinat bilgilerinin görülebildiği bu model daha az riskli ve daha etkin tedavi yöntemlerinin gelişmesinde kullanılabilir.Purpose: The aim was to design a model which facilitates laser treatment for Diabetic Retinopathy and the treatment technique was conducted during education of assistant doctors.Materials and Methods: 127 patients diagnosed with diabetic retinopathy had their eyes scanned by Fundus Floresein Angiography before treatment. Kowa VX-10 device was used for scanning / these images. This study had two steps one of which was to detect optic disc and macula region and the other was to design a model which was compatible with laser treatment over image/ display. Matlab software was used.Results: Optic disc and macula regions in 80% of the 127 FFA images with diabetic retinopathy were correctly detected (Standart Deviation: 240 micron). A model which enables laser shot region to be marked and tasks to be stored was designed.Conclusions: During laser treatment, the regions which need protection, are automatically detected and guarded. with this model it provides coordination of information by enabling places which required laser shot to be marked, and is used to develop less risky and more effective treatments

Developing a Computer Program of Laser Aplication Imaged with Fundus Fluoresceın Angiography Test for Retinal Diseases

Amaç: Diabetik Retinopati olgulu gözlerde laser tedavi tekniğini kolaylaştıracak, asistan doktor eğitimleri sırasında tedavi tekniğinin anlatılmasına yardımcı olacak şekilde bir model tasarlanması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Çalışma kapsamında diabetik retinopati tanısı konulmuş 127 gözün tedavi öncesi Fundus Floresein Anjiyografi (FFA) görüntüsü alındı. Bunun için Kowa VX-10 cihazı kullanıldı. Çalışma iki adımda gerçekleştirildi. Birinci adım; optik disk ve makula bölgesinin tespiti, ikinci adım; görüntü üzerine laser tedavi tekniğine uygun model tasarlamaktır. Çalışma, görüntü işleme tekniklerini kullandığımız Matlab ortamında gerçekleştirildi.Bulgular: 127 diabetik retinopatili FFA görüntülerinde, optik disk ve makula bölgelerinin doğru tespitinde 240 micron sapma ile %80 oranında başarı elde edildi. Laser atış bölgelerinin işaretlenmesine ve yapılan işlemlerin arşivlenmesine imkan sağlayan bir model tasarlandı.Tartışma: Laser tedavi sırasında korunması gereken bölgelerin otomatik tespiti ve işaretlenmesi, laser atışı yapılmak istenilen yerlerin işaretlenmesine olanak sağlayarak koordinat bilgilerinin görülebildiği bu model daha az riskli ve daha etkin tedavi yöntemlerinin gelişmesinde kullanılabilir.Purpose: The aim was to design a model which facilitates laser treatment for Diabetic Retinopathy and the treatment technique was conducted during education of assistant doctors.Materials and Methods: 127 patients diagnosed with diabetic retinopathy had their eyes scanned by Fundus Floresein Angiography before treatment. Kowa VX-10 device was used for scanning / these images. This study had two steps one of which was to detect optic disc and macula region and the other was to design a model which was compatible with laser treatment over image/ display. Matlab software was used.Results: Optic disc and macula regions in 80% of the 127 FFA images with diabetic retinopathy were correctly detected (Standart Deviation: 240 micron). A model which enables laser shot region to be marked and tasks to be stored was designed.Conclusions: During laser treatment, the regions which need protection, are automatically detected and guarded. with this model it provides coordination of information by enabling places which required laser shot to be marked, and is used to develop less risky and more effective treatments

Association between stargardt’s disease and retinitis pigmentosa: ıs common genetic mutation responsible?

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Bu çalışmada ABCA4 gen mutasyonlu bir olguda görülen Stargart hastalığı (STGH) ve Retinitis Pigmentosa (RP) birlikteliği tartışılmaktadır. Gece görmesi ileri derecede bozuk olan 23 yaşındaki erkek hastaya göz dibi muayenesinde bilateral makülada dövülmüş bakır görüntüsü ve fundus periferinde kemiksi çıkıntılar tespit edilmesi üzerine fundus anjiografi ve elektrofizyolojik testler yapılmıştır. Klinik bulgular ve tanısal testler ışığı altında hastaya STGH ve RP tanısı birlikte konmuştur. Hastanın genetik araştırmasında ABCA4 geninde mutasyon bulunmuştur. STGH veya RP tanısı ile izlenen hastalarda bu iki klinik tablonun birbiriyle bağlantılı olabileceği ve genetik araştırmanın retinal hastalıkların tanısında önemli bir yeri olduğu unutulmamalıdır.In this study the association between Stargardt’s disease (STGD) and Retinisitis Pigmentosa (RP), both of which is seen in a case with a mutated ABCA4 gene, is analysed. Fundus exaimination was performed to a 23 years old male whose dark vision are severely impaired and found beaten metal appearance on his right and left macula with bony specules in peripheral retina. Therefore fundus fluorescein angiography and electrophysiologic tests was performed to him. He was diagnosed with both STGD and RP based on clinical and diagnostic test findings. Genetic research of the patient revealed a mutation in ABCA4 gene. We consider that a possible association between STGD and RP in patients diagnosed with STGD or RP and that the major role of genetic research in diagnosis of retinal diseases should be kept in mind

Can preferential hyperacuity perimeter be a diagnosis and follow-up method for central serous chorioretinopathy?

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Amaç: Santral seröz korioretinopati (SSKR) retina pigment epiteli (RPE) seviyesinde sıvı sızıntısı sonucunda gelişen bölgesel nörosensoryal retina dekolmanıdır. Çalışmadaki amacımız SSKR hastalığının tanı ve takibinde preferential hyperacuity perimeter (PHP) testinin güvenilirliğini ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışma, Kasım 2007, Şubat 2008 tarihleri arasında T.C. İstanbul Bilim Üniversitesi Florence Nighthingale hastanesi göz hastalıkları anabilim dalında yürütülmüştür. Çalışmaya 7’si erkek, 5’i kadın 12 hasta dahil edildi. Tüm hastalara rutin oftalmolojik muayene, floresein anjiyografi (FA) ve optik koherens tomografi (OKT) testleri hem başlangıçta, hem de 3, 4 aylık (aralık 3- 4 ay) ortalama izleme dönemi sonrasında uygulandı.Purpose: Central serous chorioretinopathy (CSCR) is a local neurosensorial retinal detachment due to liquid leakage at the level of retinal pigment epithelium (RPE). In this study our aim is to determine the reliability of preferential hyperacuity perimeter (PHP) for diagnosis and follow up of CSCR. Materials and Methods: Study is performed in T.C. Istanbul Bilim University Florence Nighthingale hospital ophthalmology department between dates of November 2007, February 2008. Twelve patients, 7 male and 5 female patients were included in to our study. In all 12 patients, routine ophthalmologic examination, fluorescein angiography (FA), PHP and optical coherence tomography (OCT) were performed both at the beginning ant and also at the end of 3.4 months average (min. 3 months- maks. 4 months) follow-up period

Retinal Nerve Fiber Levels in Diabetic and Hypertensive Patients Measurement by Optical Coherence Tomography

Amaç : Diabetik ve hipertansif hastalarda retina sinir lifi tabakası (RSLT) kalınlığını spektral-alan optik koherens tomografi (SD-OKT) kullanarak değerlendirmektir. Metod : Çalışmamıza, 15 diyabetik retinopatisi olmayan diyabet hastasının 30 gözü ve 14 hipertansif retinopatisi olmayan hipertansiyon hastasının 28 gözü dahil edildi. Kontrol grubu olarak refraktif şikayetlerle kliniğimize başvuran 11 hastanın 22 gözü değerlendirildi. Tüm hastaların ve kontrol grubunun her iki gözüne RSLT kalınlığı için OKT yapıldı. Bulgular : Diyabetik olgularda her iki gözde ölçülen en düşük RSLT kalınlığı ortalaması 89,09 ±11 ?m , sağlıklı kontrollerde 104,52 ±11 ?m idi. Hipertansif grupta her iki gözde ölçülen en düşük RSLT kalınlığı ortalaması 90 ±13 ?m olduğu saptandı. Diyabetik grup, kontrol grubuyla karşılaştırıldığında, optik disk çevresinde superior ve inferior alanda RSLT ‘de incelme (p-değeri = 0,002) saptandı. Hipertansiyon ve RSLT incelme korelasyonu diyabetik gruba göre daha düşük (p-değeri=0,04) tespit edildi. Sonuçlar : Bu çalışmada, diyabetik olgularda kontrol grubuna göre RSLT’nin azalmış olması nörodejenerasyonun diyabetik retinopatinin erken evresindeki önemli bir komponent olduğunu düşündürmektedir. Hipertansiyonun RSLT üzerinde anlamlı bir değişiklik yaptığı saptanmamıştır.Purpose : To evaluate the thickness of retinal nerve fi ber layer (RNFL) in diabetic and hypertensive patients using spectral-fi eld optical coherence tomography (SD-OCT). Methods : In this study, 30 eyes of 15 patients without diabetic retinopathy and 28 eyes of hypertension without hypertensive retinopathy were included. Twenty-two eyes of 11 patients who were referred to our clinic with refractive complaints as control group were evaluated. OCT was performed for the RNFL thickness in both eyes of all patients and the control group. Results : The mean RNFL thickness measured in both eyes was 89.09 ± 11 ?m in diabetic patients and 104.52 ± 11 ?m in healthy controls. The mean RNFL thickness measured in both eyes was 90 ± 13 ?m in hypertensive group. When the diabetic group was compared with the control group, the thinning of the RNFL (p-value = 0.002) was observed in the superior and inferior area around the optic disc. Hypertension and RNFL thinning correlation was lower than the diabetic group (p-value = 0.04). Conclusions : In this study, decreased RNFL in diabetic patients compared to the control group suggests that neurodegeneration is an important component in the early stage of diabetic retinopathy. There was no signifi cant change in hypertension on RNFL

Refraktif cerrahi sonrası gelişen flep ara yüzey sıvı birikimi nedeniyle göz içi basınç artışı maskelenen glokom olgusu

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.In this study we describe a case with interface fluid syndrome developing after laser in situ keratomileusis (LASIK) result from steroid-induced intraocular pressure (IOP) elevation.The aim of this study was to emphasize the importance of ocular manifestations and clinical course of interface fluid syndrome which leads to inaccurately low central applanation tonometry measurements that obscure the diagnosis of steroid-induced glaucoma. Early recognition and treatment of this syndrome are essential to avoid complications associated with prolonged elevated IOP.Bu çalışmada laser in situ keratomileusis (LASIK) cerrahisi sonrası gelişen, steroidle indüklenmiş göz içi basınç (GİB) artışının neden olduğu flep ara yüzey sıvı birikimi sendromlu bir hasta tariflenmiştir. Çalışmamızın amacı aplanasyon tonometresi ile yalancı olarak düşük GİB ölçümüne neden olan ve bu yüzden steroidle uyarılan glokomu maskeleyen flep ara yüzey sıvı birikimi sendromunun oküler bulgularının ve klinik seyrinin önemine vurgu yapmaktır. Bu sendromun erken tanı ve tedavisi artmış GİB'na bağlı komplikasyonlardan kaçınmak için esastır

Intravitreal bevacizumab ınjection in patients with choroidal neovascularization due to choroid rupture

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Amaç: Künt kafa travması sonrası görülen koroid yırtığına ikincil ortaya çıkan koroid neovaskülarizasyonunda (KNV) intravitreal bevacizumab uygulamasının sonuçlarını bildirmek amaçlandı. Çalışmaya kafa travması sonrası koroid rüptürüne ikincil oluşan koroid yırtığı bulunan iki hastanın iki gözü dahil edildi. Hastalara bilgilendirilip gerekli izinler alındıktan sonra her iki hastaya tek doz 1.25 mg (0.05 ml) bevacizumab intravitreal olarak verildi. Hastaların görme keskinliği enjeksiyon öncesi ve sonrası ETDRS eşeliyle ölçüldü. Hastalara uygulama öncesi ve üç ay sonrası florosein anjiografi (FA) ve optik koherens tomografi (OKT) yapıldı, injeksiyon sonrası ilk gün ve sonrasında aylık olarak kontrol edildi. Bevacizumab injeksiyonu sonrası görme keskinliği ve anatomik cevap takip edildi. Bevacizumab uygulamasından üç ay sonra her iki hastanın da neovaskularizasyonda gerileme tespit edildi. Hastaların üç aylık takibi sonucu görme keskinliklerinde azalma görülmezken görme keskinliği birinci olguda 20/60’dan 20/20’ye; ikinci olguda 20/50’dan 20/30’e çıktı. OKT ‘de santral kalınlıkta her iki gözde de azalma tespit edildi. Çalışma süresince katarakt progresyonu, endoftalmi veya enjeksiyonla ilgili herhangi bir yan etki saptanamadı. Koroid yırtığına ikincil gelişen koroid neovaskularizasyonda intravitreal bevacizumab uygulamasının yeni ve alternatif bir tedavi seçeneği olabileceğini düşünmekteyiz.Purpose: To describe and report the effect of intravitreal bevacizumab as primary treatment for secondary choroidal neovascularization (CNV) after choroidal rupture due to blunt head trauma. The study included two eyes of two patients who presented with choroidal neovascularization secondary to choroidal rupture due to blunt head trauma. Both patients received single intravitreal injection of 1.25 mg (0.05 ml) bevacizumab (as treatment of CNV) after informed consent was signed. Both patient also underwent fundus fluorescein angiography (FA), optic coherence tomography (OCT) before the bevacizumab injection and then three months after. Visual acuity was measured before and after treatment by ETDRS chart. Patients were reexamined on the first day, and monthly thereafter. After intravitreal injection of bevacizumab, the visual acuity and anatomic responses were observed. Both patients showed regression of their neovascularization three months after injection of bevacizumab. No eyes lost vision during follow- up and both eyes showed improvement. At 3rd month of treatment, one eye’s vision improved from 20/60 to 20/20, other eye’s visual acuity (VA) improved from 20/50 to 20/30. Central retinal thickness decreased in both eyes. No cataract progression, endophthalmitis or injection-related complications were encountered. Our study shows that intravitreal 1.25 mg bevacizumab can be an effective alternative treatment for choroidal neovascularization (CNV) due to choroidal rupture