Selected trace elements concentrations in pregnancy and their possible role — literature review

The aim of this study was to review the role of selected trace elements in pregnancy and fetal development. Citations related to the role of iron (Fe), zinc (Zn), manganese (Mn), copper (Cu) and selenium (Se) during pregnancy were searched in PubMed, Medline, Web of Science, using keywords and MeSH terms. Inadequate supply of trace elements can cause abnormalities of fetal development and predispose a child to disorders later on in life. Trace elements are the key elements of complex enzymes responsible for the modulation of the antioxidant defense system of the organism. It has been suggested that there is a correlation between reduced levels of trace elements essential for antioxidant function in the body of pregnant women, and an increased risk of developing preeclampsia. Trace elements are components of numerous regulatory enzymes and hormones essential to the division and differentiation of fetal cells and their further development. Mineral deficiencies in pregnant women can cause birth defects of the central nervous system, and growth disorders. Future research should be directed to explain the interaction between trace elements, and establish the optimum levels of macro and micronutrients supplementation, as well as determine the reference values for trace elements in the maternal serum, umbilical cord blood and amniotic fluid

Wyniki okołourodzeniowe u pacjentek chorujących na nieswoiste choroby zapalne jelit

Introduction: Inflammatory bowel disease (IBD) is a lifelong, chronic inflammatory condition of the gastrointestinal tract. IBD morbidity rate in Europe has been steadily growing for the last six decades. Women with IBD are often diagnosed during the childbearing years, which makes the influence of the disease on pregnancy and birth outcomes an important clinical issue. Objectives: The aim of the study was to estimate the influence of the IBD process among pregnant women on maternal, fetal and neonatal parameters. Material and methods: A retrospective analysis of data on patients suffering from IBD, diagnosed before pregnancy, who were admitted to the Department of Perinatology and Gynecology, Polish Mother’s Memorial Hospital Research Institute for delivery between 2009-2013, was conducted. IBD was diagnosed in 10 cases. The control group consisted of 10 healthy, pregnant women near delivery. Results: IBD activity status at conception in women receiving continuous mesalazine treatment does not correlate with gestational age, birth weight, Apgar score or maternal platelet count at delivery in comparison to controls. IBD patients under mesalazine management had lower: i) maternal body mass index and platelet count, ii) neonatal birth weight and Apgar score as compared to controls. However, no impact of IBD on the frequency of congenital anomalies was noted. Conclusions: To the best of our knowledge, this has been the first study conducted among pregnant women with IBD in Poland. The analysis demonstrates that pharmacological treatment has a deteriorating influence on maternal weight gain in pregnancy, as well as production and activity of platelets. Moreover, it diminishes fetal growth and worsens short-term neonatal condition. Further studies with larger sample size are necessary but the rarity of this complication limits the possibility of research.erapeutic perspectives.Wstęp: Nieswoiste zapalenia jelita to grupa przewlekłych chorób zapalnych przewodu pokarmowego. W ostatnich sześciu dekadach w Europie odnotowano znaczny wzrost wskaźnika zachorowalności na nieswoiste choroby jelit. Rozpoznanie tej jednostki chorobowej często przypada u kobiet w okresie rozrodczym. Z tego względu niezwykle istotnym jest ocena wpływu choroby na przebieg ciąży oraz wyniki noworodkowe. Cel pracy: Celem pracy było określenie wpływu nieswoistych zapaleń jelita na matczyne, płodowe i noworodkowe parametry kliniczne. Materiał i metody: Przeprowadzono analizę retrospektywną danych pacjentek hospitalizowanych w Klinice Perinatologii i Ginekologii Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi w latach 2009-2013, u których przed zajściem w ciążę rozpoznano niezapalne choroby jelit. Nieswoiste zapalenia jelit zdiagnozowano u 10 ciężarnych. Grupę kontrolną stanowiło 10 zdrowych pacjentek w terminie okołoporodowym. Wyniki: Aktywność choroby w momencie zajścia w ciążę wśród pacjentek będących w trakcie ciągłej terapii mesalazyną w porównaniu z grupą kontrolną nie miała wpływu na wiek ciążowy w momencie porodu, masę urodzeniową, punktację w skali Apgar oraz liczbę płytek krwi u matek w momencie porodu. U pacjentek chorujących na nieswoiste zapalenia jelita, będących w trakcie ciągłej terapii mesalazyną w porównaniu z grupą kontrolną odnotowano niższą wartość indeksu masy ciała, niższe wartości płytek krwi oraz niższą masę urodzeniową i niższą punktację w skali Apgar. Nie odnotowano wpływu nieswoistych zapaleń jelita na częstość występowania wad wrodzonych u płodów. Wnioski: Jest to pierwsze badanie obejmujące ciężarne chorujące na nieswoiste zapalenia jelit przeprowadzone w Polsce. Wyniki przedstawionego badania wskazują na niekorzystny wpływ choroby w trakcie terapii mesalazyną na przyrost masy ciała ciężarnej i produkcję oraz aktywność trombocytów. Dodatkowo stwierdzono zwolnienie tempa wzrastania płodu oraz pogorszenie krótkoterminowych wyników noworodkowych. Niezbędne są dalsze badania obejmujące duże populacje pacjentek, jednakże rzadkość występowania tej jednostki chorobowej ogranicza możliwość przeprowadzania analiz

Przepływ erytromycyny przez łożysko w ciąży powikłanej zakażeniem paciorkowcami grupy B

Objectives: The aim of this study was to investigate the effectiveness of erythromycin in preventing fetal and intrauterine group B streptococcal (GBS) infections. The study evaluated the penetration of erythromycin through the placenta, by comparing umbilical vein and maternal serum erythromycin concentrations. Material and methods: The study subjects were 42 pregnant women, with GBS-positive screening or whose laboratory screening was not available, who delivered between 17th April 2013 and 22nd July 2013. The women were given 600 mg of erythromycin intravenously. After delivery, blood was drawn from the mother’s antecubital vein and umbilical cord vein. Serum erythromycin concentrations were evaluated using enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) kit. The percentage and correlation between umbilical vein and maternal serum erythromycin concentration were calculated. Based on regression function parameters selected factors: maternal age, maternal body weight, gestational age at delivery, related to the umbilical vein serum erythromycin concentration, were investigated. Results: A total of 42 umbilical vein-maternal serum pairs were included in the analysis. The mean umbilical vein-maternal serum erythromycin concentration percentage was 2,64±1,55%. There was a moderate correlation between umbilical vein serum and maternal serum erythromycin concentration. Pregnancy complications and selected variables of mothers in control group had no effect on the serum erythromycin concentration in the umbilical vein . Conclusions: Intravenous application of erythromycin at a dose of 600 mg, allowed to achieve therapeutic concentration in maternal serum. However, when it comes to placental transfer of erythromycin, the lack of therapeutic concentration in umbilical vein serum was observed. The limited transplacental transfer of erythromycin, which was approximately 2,6%, suggests compromised efficacy in the treatment of intrauterine fetal infections. On the other hand, the placenta seems to produce an effective barrier reducing the fetal exposure when erythromycin is used exclusively to treat maternal infections.Cel: Celem pracy była ocena skuteczności erytromycyny w zapobieganiu infekcjom wewnątrzmacicznym oraz zakażeniem płodu paciorkowcami grupy B (GBS). Dokonano oceny penetracji erytromycyny przez łożysko, poprzez porównanie stężenia leku w surowicy krwi matki i żyle pępowinowej. Materiał i metody: Badaniem objęto 42 ciężarne, z pozytywnym wynikiem badań na nosicielstwo GBS lub dla których wyniki badań nie były znane. Kobiety rodziły w okresie od 17 kwietnia 2013 roku do 22 lipca 2013 roku. Pacjentkom podawano dożylnie 600 mg erytromycyny. Po porodzie pobierano próbki krwi z żyły pępowinowej oraz od matki z żyły łokciowej. Poziom stężenia erytromycyny oceniano z użyciem testu immunoenzymatycznego (ELISA). Obliczono zależność procentową oraz korelację między poziomem stężenia erytromycyny w surowicy krwi matki i w żyle pępowinowej. Na podstawie parametrów funkcji regresji, zbadano zależność między poziomem stężenia erytromycyny w żyle pępowinowej a wybranymi zmiennymi: wiekiem matki, masą ciała matki, wiekiem ciąży . Wyniki: Przezłożyskowy transport erytromycyny w badanej grupie wynosił średnio 2,64±1,55%. Zaobserwowano umiarkowaną korelację między poziomem stężenia erytromycyny w surowicy krwi matki i w żyle pępowinowej. Wybrane zmienne opisujące matkę oraz choroby towarzyszące ciąży nie miały wpływu na poziom stężenia erytromycyny w żyle pępowinowej. Wnioski: Podanie dożylne erytromycyny w dawce 600 mg pozwala na osiągnięcie stężenia terapeutycznego w surowicy krwi matki, jednocześnie obserwuje się słabą penetrację leku do płodu i brak stężenia terapeutycznego w żyle pępowinowej. Ograniczony transport przezłożyskowy erytromycyny, który wynosił średnio 2,6%, sugeruje wątpliwą skuteczność leczenia infekcji wewnątrzmacicznych. Z drugiej strony łożysko stanowi barierę skutecznie chroniącą płód w sytuacji, gdy erytromycyna jest stosowana wyłącznie w celu leczenia matki

The first application of therapeutic hypothermia in Poland – selective head cooling (Cool-Cap) with whole-body moderate hypothermia in a newborn with features of hypoxic ischemic encephalopathy

The authors present the first application of therapeutic hypothermia in a newborn in Poland. The female newborn, born with severe asphyxia, was transported to a referral perinatal center where the method of brain cooling was possible. Severe hypoxic ischemic encephalopathy was confirmed by an integrated EEG. During the cooling procedure (which lasted 72 hours), no important side effects were noticed. The neurodevelopmental outcome of the baby assessed during the first 2 years of her life is normal

Markers of oxidative stress in pregnancies complicated by pregnancy induced hypertension and intrahepatic cholestasis

Abstract Objective: The aim of the study was to investigate levels of superoxide dismutase (CuZnSOD-1), catalase (CAT), glutathione peroxidase (GPx) and malonodialdehyde (MDA) in groups of pregnant women with pregnancy induced hypertension (PIH), hypertension recognized before pregnancy (HA) or intrahepatic cholestasis. Material and methods: 33 women with PIH, 6 with HA and 12 with cholestasis were compared with 33 healthy pregnant women. Levels of enzymes were assessed in blood samples. Methods of delivery and obstetric results were presented. Results: SOD and GPx levels did not differ significantly in any of the investigated groups. A tendency for lower mean levels of CAT in the group of PIH women, and a higher level of MDA in the group of women with HA has been noted. The mean CAT level was significantly lower in PIH and HA patients delivered instantaneously due to the risk of eclampsia. All mean levels of enzymes in the group of women with cholestasis were similar to the ones in the group of healthy women. Patients with PIH and HA gave birth more often by cesarean section, but the overall condition of the newborns was satisfactory. Conclusions: There is no substantial evidence that the level of oxidative enzymes in a blood sample can be an indicator of oxidative stress in pregnant women with PIH, HA or cholestasis. Although CAT levels were lower in PIH and HA women who had cesarean section due to the risk of eclampsia, there was no correlation between these enzyme levels and the clinical outcome of patients or the condition of the newborns

Polish Society of Gynecologists and Obstetricians recommendations on supplementation in pregnancy

Polish Society of Gynecologists and Obstetriciansrecommendations on supplementation during pregnancyPolish Society of Gynecologists and Obstetricians recommendations on supplementation in pregnanc

Evaluation of fetal circulation in the late first trimester – preliminary study.

Evaluation of fetal circulation in the late first trimester – preliminary study. Objectives: to confirm that fetal echocardiography is indeed possible in late first trimester and that it improves the standard of the so-called “genetic” ultrasound scan. Material and methods: Early echocardiography was performed in 75 fetuses from high and low risk pregnancies. All fetuses underwent echocardiography examination in 18-22 weeks of gestation and established follow up. Results: The most suitable method of visualization seems to be transabdominal examination, between 13,0-13,6 weeks of gestation, an transvaginal one, between 12,0-12,6 weeks of gestation, with 90% effectiveness. In researched group of 75 fetuses (with established follow up) there were four heart defects (5,3%). Three of them were diagnosed before 14th week of gestation. One case (tetralogy of Fallot) was overlooked. There were two false positive diagnosis verified at 20th week of gestation. Conclusions: Early echocardiography, especially between 12,0-13,6 weeks of gestation, is a possible and valuable method of diagnosis. Reference evaluation should be performed between 18 and 22 weeks of gestation. In cases with suspected anomalies karyotyping is recommended. Congenital heart disease diagnosed at late first trimester should be treated as the next potential marker of genetic disorder

Znaczenie badania echokardiograficznego w przepuklinie pępowinowej (Pp) u 83 płodów w materiale Zakładu Diagnostyki i Profilaktyki Wad Wrodzonych ICZMP i Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w latach 1999-2006

Material and Methods: It was a retrospective analysis of fetal echocardiography results (analysis of congenital heart defect (CHD) and functional abnormalities in normal heart anatomy) in 83 fetuses diagnosed and treated in the same institution. Results: In our group of fetuses, the most common structural defect, in addition to omphalocele, proved to be CHD. In the group of omphalocele, normal heart anatomy and functional abnormalities (tricuspid regurgitation, myocardial hypertrophy, arrhythmias) , the hospital stay was longer comparing to the group of omphalocele, normal heart anatomy and normal heart study (t – test p=0,005). CHD was a bad prognostic factor and most fetuses/newborns did not survive (Chi-square 0,0005, Fisher test 0,000032). In the group of omphalocele and normal heart anatomy based on fetal echocardiography, the survival rate was 70%. The omphalocele and CHD survivors (n=3) had been only those, who did not require a cardiac surgery in first month of postnatal life. Conlusion: Echocardiography exam of fetus with omphalocele and CHD and functional abnormalities has diagnostic and prognostic value.Streszczenie Cel pracy: Ocena przydatności badania echokardiograficznego u płodów z przepukliną pępowinową (Pp), zarówno w odniesieniu do oceny budowy serca płodu jak i zmian czynnościowych w układzie krążenia, przy prawidłowej budowie serca płodu. Materiał i metody: Analizie retrospektywnej poddano wyniki badań echokardiograficznych 83 płodów z przepukliną pępowinową z materiału Zakładu Diagnostyki i Profilaktyki Wad Wrodzonych Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki i Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Wyniki: Przepuklina pępowinowa najczęściej współistniała z wadą serca, stanowiącą zły czynnik prognostyczny (test Chi-kwadrat 0,0005, test Fishera 0,000032). Przeżyły tylko te dzieci, które w okresie noworodkowym nie wymagały operacji kardiochirurgicznej. W grupie płodów z Pp i prawidłową budową serca, ale z anomaliami czynnościowymi stwierdzano istotnie dłuższy czas leczenia szpitalnego po porodzie, w stosunku do grupy noworodków bez zmian czynnościowych w prenatalnym badaniu echokardiograficznym (t-test p=0,005). W grupie płodów z Pp i prawidłową budową serca potwierdzoną w badaniu echokardiograficznym, odsetek przeżyć wyniósł 70%. Wnioski: Badanie echokardiograficzne u płodów z Pp ma znaczenie diagnostyczne i rokownicze przy stwierdzeniu wady serca (złe rokowanie) oraz zaburzeń czynnościowych serca (dłuższy pobyt noworodka po operacji w szpitalu)