MMP 1 ve 2 genleri promoter polimorfizmleri ve hepatoselüler karsinom riski: Türk hastalarda olgu-kontrol analizi

Purpose: Matrix metalloproteinases are established as strong prognostic markers for hepatocellular carcinoma which is one of the most progressive and aggressive cancer types worldwide. Hepatocellular carcinoma is very common in various populations, but the pathogenetic link between MMPs is limited so far. Due to asociation with invasion in cancer metastasis, the matrix metalloproteinases MMP-1 and MMP-2 are candidate genes for predisposition to hepatocellular carcinoma. Patients and Methods: A total of 73 patients who were diagnosed as having hepatocellular carcinoma and had undergone liver transplantation were enrolled in the study. Following DNA extraction polymerase chain reaction-restriction fragment lenght polymorphism molecular genetic analyses were performed. By case-control and genotype-phenotype correlation analysis, we investigated the risk of association of MMP-1 and MMP-2 promoter polymorphisms in 73 Turkish hepatocellular carcinoma patients compared to healthy controls. Results: Genotypic distributions of the MMP2 -735 C/T and MMP1 -1607 1G/2G polymorphisms were in Hardy-Weinberg equilibrium in patient and control groups (p;gt;0.05). In case-control analyses, the distribution of the genotypes and allele frequencies in the cases did not differ from those in the control group (p;gt;0.05). In genotype-phenotype correlation analysis; for MMP1 -1607 1G/2G polymorphism 2G/2G genotype was associated with portal vein invasion (p;lt;0.02). With regard to the post-transplantation results of the present study the 4-year survival rate in the patients was 77,3% and the recurrencefree survival rate in the post-transplant phase was 96,2%. Conclusion: No significant association was determined between Turkish hepatocellular carcinoma prognosis and post-transplantation metastasis and invasion with MMP2 -735 C/T and MMP1 -1607 1G/2G polymorphisms as risk predictors.Amaç: Tüm dünyada en progresif ve agresif kanser türlerinden biri olan hepatoselüler karsinom patogenezinde matriks metalloproteinazlar (MMP) güçlü prognostik indikatörler olarak gösterilmektedir. Ancak, MMPler ile kanıtlanan patogenetik bağlantı son derece sınırlıdır. Kanser metastazında invazyon ile ilişkisi dolayısıyla, matriks metalloproteinaz genleri, hepatoselüler karsinoma yatkınlıkta aday genler olarak düşünülmektedir. Bu çalışmada, MMP2 -735 C/T ve MMP1 -1607 1G/2G genlerinin polimorfizmlerinin hastaların klinikopatolojik değişkenleriyle korelasyonunun araştırılması ve bu klinikopatolojik değişkenlerin hastalık seyrine olan etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Hastalar ve Yöntem: Çalışmaya, Ege Üniversitesi Organ Nakli Merkezi'nde karaciğer sirozu zemininde gelişmiş hepatoselüler karsinom tanısı ile karaciğer nakli uygulanmış 73 hasta katılmıştır. DNA ekstraksiyonunu takiben polimeraz zincir reaksiyonu-restriksiyon fragment uzunluk polimorfizmi (PCR-RFLP) moleküler genetik analizleri gerçekleştirilmiştir. Olgu-kontrol; genotip-fenotip bağlantı analizleri ile MMP2 -735 C/T ve MMP1 -1607 1G/2G polimorfizmleri hasta ve sağlıklı gruplar arasında risk faktörü olabilirliği açısından incelenmiştir. Bulgular: MMP2 -735 C/T ve MMP1 -1607 1G/2G polimorfizmleri Hardy-Weinberg dengesinde bulunmuştur (p>0,05). Olgu-kontrol analizinde genotip dağılımı ve allel frekansları hasta ve sağlıklı gruplar arasında anlamlı fark göstermemiştir (p>0,05). Genotip - fenotip korelasyon analizinde MMP1 -1607 1G/2G polimorfizmi hasta grubunda 2G/2G genotipi, portal ven invazyonu ile ilişki göstermiştir (p0,02). Çalışmanın nakil sonrası sonuçlarında, hastalardaki 4 yıllık sağ kalım hızı %77,3 ve nakil sonrası rekürrenssiz sağ kalım hızı da %96,2 olarak bulunmuştur. Sonuç: MMP2 -735 C/T ve MMP1 -1607 1G/2G polimorfizmleri ile Türk hepatoselüler karsinom prognozu ve nakil sonrası metastaz ve invazyonu arasında risk prediktörleri olarak bir bağlantı gözlenmemiştir

Arterial Mycotic Aneurysm Rupture of Two Kidney Cadaveric Renal Transplantation Recipients Secondary to Enterococci and Candida

Although vascular complications due to the arterial anastomosis are rare in transplant patients, infectious vascular complications around the anastomosis site that carry a risk of rupture can cause significant mortality and morbidity. Signs and symptoms of any infectious process can be masked in patients taking more potent immunosuppressants at the early period after transplantation. Staphylococcus aureus, gram-negative bacilli, and fungi such as Candida albicans can especially produce serious complications. We present two renal transplant patients with an arterial anastomosis aneurysm leading to rupture. Early diagnosis may be life saving due to the silent and insidious presentation of arterial mycotic aneurysms and their high mortality and morbidity rates.Böbrek transplant hastalarında arteryel anastomoz hatlarından kaynaklanan komplikasyonlar son zamanlarda oldukça nadir olsa da, anlamlı mortalite ve morbiditeye sebep olabilecek enfeksiyöz patolojiler hala görülebilmektedir. Transplant sonrası erken dönemde kullanılan güçlü immünsupresif ilaçlar, klinik bulgu ve semptomları maskeleyebilmektedir. Özellikle Staphylococcus aureus, gram negatif basiller ve Candida albicans gibi mantarlar tehlikeli komplikasyonlar oluşturabilirler. Biz burada arteryel anastomoz hattı enfeksiyonuna sekonder rüptür ile komplike olmuş iki transplant hastasını tartışacağız. Yüksek mortalite ve morbidite riski taşımaları sebebiyle, sessiz ve sinsi gidişatlı arteryel mikotik anevrizmaların erken saptanması, hayat kurtarıcı olabilir