Zaburzenia połykania w chorobach układu nerwowego — diagnostyka i leczenie

Zaburzenia połykania płynów, pokarmów i śliny często występują w przewlekłych chorobach układu nerwowego, szcze-gólnie w schorzeniach neurozwyrodnieniowych. Dysfagię neurogenną o nagłym początku w populacji osób starszych najczęściej stwierdza się u chorych z udarem mózgu. Występowanie dysfagii wiąże się z wieloma niebezpiecznymi dla chorych powikłaniami, takimi jak niedożywienie, odwodnienie oraz powikłania aspiracyjne, z możliwością groźnych dla życia infekcji płuc. Ponadto zaburzenia połykania w istotny sposób wpływają na jakość życia chorych

Neurologiczne powikłania zespołu Sjögrena

Zespół Sjögrena jest przewlekłą, układową chorobą autoimmunologiczną, której podłożem są zaburzenia odpowiedzi humoralnej i komórkowej, mogące potencjalnie prowadzić do szerokiego spektrum objawów klinicznych. Objawami osiowymi zespołu Sjögrena są kserostomia i kseroftalmia, będące następstwem limfocytarnego nacieku gruczołów ślinowych i łzowych. Manifestacja pozagruczołowa choroby może obejmować także zmiany w obrębie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Objawy neurologiczne są nierzadko jedną z pierwszych manifestacji klinicznych choroby

Neurologiczne powikłania zespołu Sjögrena

Zespół Sjögrena jest przewlekłą, układową chorobą autoimmuno­logiczną, której podłożem są zaburzenia odpowiedzi humoralnej i komórkowej, mogące potencjalnie prowadzić do szerokiego spektrum objawów klinicznych. Objawami osiowymi zespołu Sjögrena są kserostomia i kseroftalmia, będące następstwem limfocytarnego nacieku gruczołów ślinowych i łzowych. Manife­stacja pozagruczołowa choroby może obejmować także zmiany w obrębie ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego. Objawy neurologiczne są nierzadko jedną z pierwszych manifestacji klinicznych choroby

Dysfagia ustno-gardłowa w zaburzeniach ruchowych

Dysfagia jest częstym objawem występującym u pacjentów z za-burzeniami ruchowymi. Jej konsekwencją mogą być różne po­wikłania, między innymi niedożywienie, odwodnienie, brak moż­liwości skutecznej doustnej farmakoterapii, a także zachłystowe zapalenie płuc. Rozpoznanie zaburzeń połykania jest trudne ze względu na częsty brak zgłaszanych przez chorego dolegliwości. W pracy opisano 3 chorych z zaburzeniami ruchowymi, u których przeprowadzono ocenę aktu połykania za pomocą kwestionariuszy i obiektywnego badania endoskopowego (FEES, fiberoptic endo­scopic evaluation of swallowing). Wyniki wskazują na konieczność aktywnego poszukiwania zaburzeń połykania, niezależnie od ujem­nego wywiadu u chorych z zaburzeniami ruchowymi. Ze względu na możliwe powikłania i znaczną częstość dysfagii precyzyjna diagnostyka zaburzeń połykania jest jednym z podstawowych działań umożliwiających podjęcie ich leczenia

Zaburzenia połykania w chorobach układu nerwowego — diagnostyka i leczenie

Zaburzenia połykania płynów, pokarmów i śliny często występują w przewlekłych chorobach układu nerwowego, szczególnie w schorzeniach neurozwyrodnieniowych. Dysfagię neurogenną o nagłym początku w populacji osób starszych najczęściej stwierdza się u chorych z udarem mózgu. Występowanie dysfagii wiąże się z wieloma niebezpiecznymi dla chorych powikłaniami, takimi jak niedożywienie, odwodnienie oraz powikłania aspiracyjne, z możliwością groźnych dla życia infekcji płuc. Ponadto zaburzenia połykania w istotny sposób wpływają na jakość życia chorych

Accumulation of Tau Protein, Metabolism and Perfusion—Application and Efficacy of Positron Emission Tomography (PET) and Single Photon Emission Computed Tomography (SPECT) Imaging in the Examination of Progressive Supranuclear Palsy (PSP) and Corticobasal Syndrome (CBS)

Neuroimaging in the context of examining atypical parkinsonian tauopathies is an evolving matter. Positron Emission Tomography (PET) and Single Photon Emission Computed Tomography (SPECT) bring tools, which may be reasonable in supplementary examination, however cannot be interpreted as a gold standard for correct diagnosis. The review presents advantages and limitations of tau radiotracers in PET, metabolic PET and perfusion SPECT. The aim of this paper is to highlight the possibilities and boundaries in the supplementary examination of tauopathic parkinsonian syndromes

Sleep disturbances in progressive supranuclear palsy syndrome (PSPS) and corticobasal syndrome (CBS)

Introduction. Progressive supranuclear palsy (PSP) and corticobasal syndrome (CBS) are clinical manifestations of tauopathies. They are commonly associated with rapid motor and cognitive deterioration. Sleep disturbances are less frequently described as a feature of these diseases, though they are reported among 50-75% of PSP patients. State of the art. Apart from various clinical manifestations, sleep abnormalities in PSP and CBS seem to be a factor enhancing pathogenesis as well its consequences. Multiple researchers have looked into the issue of whether the complexity of sleep disturbances in PSP and CBS could be linked to atrophic changes within structures crucial for daytime regulation, coexisting pathologies, or other less explored mechanisms. Clinical significance. Among sleep abnormalities in PSP and CBS have been reported excessive daytime sleepiness, night-time insomnia, reduction of total sleep time, more pronounced sleep fragmentation, restless leg syndrome (RLS), agrypnia excitata, periodic limb movements, sleep respiratory disturbances, rapid-eye movement behaviour disorder, and others. Future directions. The aim of this review was to elaborate upon the significance of sleep abnormalities in tauopathic parkinsonian syndromes, and to determine their usefulness in differential diagnosis with synucleinopathic parkinsonian syndromes. Extended analyses of sleep disturbances may provide a different perspective on atypical parkinsonisms

Role of orexin in pathogenesis of neurodegenerative parkinsonisms

Introduction. The pathogenesis of parkinsonisms is not fully understood. Among possible factors which may influence the course of neurodegenerative diseases, endocrine abnormalities may be interpreted as having been underevaluated.State of the art. Growing interest is associated with the role of neuropeptides such as orexin. Orexin is a neuropeptide produced by orexigenic neurons in the lateral parts of the hypothalamus and is linked with excitement, wakefulness and appetite. An extended analysis of this neuropeptide might answer whether changes in the metabolism of orexin is more likely to be a cause or a consequence of neurodegeneration.Clinical significance. Orexin is a neuropeptide produced by orexigenic neurons in the lateral parts of the hypothalamus and is linked with excitement, wakefulness and appetite. The aim of this study was to discuss the role of this factor and its abnormalities in the pathogenesis and course of parkinsonian syndrome.Future directions. Understanding the role of orexin in these diseases may be interpreted as an important feature in evolving therapeutical methods. Further evaluation based on larger groups of patients is required

Could hyperlipidemia be a risk factor for corticobasal syndrome? — a pilot study

Introduction. Corticobasal syndrome (CBS) is a specific clinical manifestation shared by multiple pathologies. The exact mechanism of this phenomenon remains unclear. Differential diagnosis of CBS in everyday clinical practice is challenging, as this syndrome can overlap with other entities, especially progressive supranuclear palsy Richardson-Steele phenotype (PSP-RS). Several papers have suggested a possible role of vascular pathology as a linking factor in the pathogenesis of CBS based on different neuropathologies. This paper analyses differences in the occurrence of the most common vascular risk factors such as hypertension and lipid profile with respect to dietary habits among patients who fulfill the diagnostic criteria for probable/possible CBS and PSP-RS. Material and methods. Seventy (70) patients in total were included in the study. Exclusion criteria comprised hydrocephalus, stroke in the past, the presence of marked vascular changes in white matter defined as the presence of vascular change ≥ 1 mm in 3T MRI, medical history of hyperlipidemia or the use of drugs that could impact upon lipid metabolism before the initiation of the neurodegenerative disease, and neoplastic focuses in the central nervous system. Patients with diabetes, or with BMI exceeding 18–25, or who were smokers, or who were affected by chronic stress were also excluded. Data was analysed statistically using the Shapiro-Wilk test, the U Mann-Whitney test for group comparison, and a Bonferroni correction to control the false discovery rate (FDR). Results. Our obtained results indicated a statistically significantly higher level of total cholesterol in the CBS group (p = 0.0039) without a correlation with dietary habits. Conclusions and clinical implications. The results obtained in our study may suggest a possible role of vascular pathology in CBS development. This issue requires further research

Neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) at boundaries of Progressive Supranuclear Palsy Syndrome (PSPS) and Corticobasal Syndrome (CBS)

Aim of the study. To examine possible features of neuroinflammation in progressive supranuclear palsy — Richardson syndrome and corticobasal syndrome (CBS).Clinical rationale for the study. Neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) is a parameter reflecting inflammation used in numerous branches of medicine. The search for pathogenesis of the diseases partly related to inflammatory processes confirms the need to obtain possible factors which could be relatively easily verified. NLR is a benchmark routinely evaluated in most hospitalised patients.Materials and methods. 23 patients with a clinical diagnosis of PSP-RS, 18 patients with CBS, and 32 healthy controls, were included in the study. Blood samples were assessed in the context of neutrophil and lymphocyte rates. Subsequently, the results were transformed into neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR). The NLRs from each group were statistically assessed using a Kruskal-Wallis test and post-hoc analysis.Results. Statistical analysis confirmed significant differences in NLR between PSP-RS and control group. No other significant differences were observed.Clinical implications. The possible use of NLR in the additional examination of atypical parkinsonisms.Conclusions. To the best of our knowledge, this is the first study comparing this aspect of neuroinflammation in PSP and CBS. It presents NLR as a promising non-specific parameter in neurodegenerative diseases