Dławica piersiowa Prinzmetala. Postępowanie w praktyce klinicznej

Dławica Prinzmetala stanowi jedną z postaci klinicznych dławicy piersiowej. Spowodowana jest okluzją tętnicy wieńcowej w wyniku skurczu naczynia. Występuje głównie w godzinach porannych, w spoczynku, zaś w elektrokardiogramie widoczne jest najczęściej uniesienie odcinka ST. Skurcz może dotyczyć naczynia prawidłowego angiograficznie lub też zmienionego miażdzycowo. Przedłużający się atak dławicy może prowadzić do arytmii komorowej, zawału serca, bloku serca oraz nagłego zgonu. W niniejszej pracy przedstawiono charakterystykę tej postaci dławicy, z uwzględnieniem patofizjologii, objawów klinicznych, badań dodatkowych oraz postępowania terapeutycznego

Dynamika zmian i zależność od masy lewej komory stężenia endoteliny u chorych poddanych planowej przezskórnej angioplastyce wieńcowej

Wstęp: Endotelina (Et-1) jest 21-aminokwasowym peptydem, uznawanym za jeden z najsilniejszych czynników wazokonstrykcyjnych. Wywołuje ona powoli narastający, ale długotrwały skurcz mięśni gładkich naczyń krwionośnych. Wzrostu stężenia Et-1 można się spodziewać w odpowiedzi na każdą, nawet niewielką zmianę przepływu krwi w naczyniu bądź reakcję zapalną. Zwiększoną immunoreaktywność Et-1 stwierdzono w blaszkach ateromatycznych izolowanych z naczyń wieńcowych u ok. 80% chorych z niestabilną dławicą piersiową. Badania kliniczne przeprowadzone w ostatnich latach potwierdzają obserwację, że u pacjentów zarówno ze stabilną, jak i niestabilną postacią choroby niedokrwiennej serca stężenia Et-1 w osoczu krwi są podwyższone. Uwzględniając powyższe rozważania, zaplanowano badanie, którego celem była ocena stopnia uwalniania Et-1 w grupie chorych ze stabilną dławicą piersiową poddanych zabiegowi planowej angioplastyki naczyń wieńcowych (PTCA) oraz próba ustalenia zależności pomiędzy osoczowym stężeniem Et-1 a masą lewej komory. Materiał i metody: Grupa badana obejmowała 19 osób (8 kobiet, 11 mężczyzn) w wieku średnio 57,4 roku, ze stabilną dławicą piersiową, poddanych planowej PTCA. U wszystkich chorych przeprowadzono badanie echokardiograficzne. Masę lewej komory obliczono zgodnie z zaleceniami Uniwersytetu Stanu Pensylwania (Penn convention). W dalszych badaniach posługiwano się, bardziej obiektywnym zdaniem wielu autorów, wskaźnikiem masy lewej komory wyrażonym w g/m2. W trakcie PTCA pobierano krew z obwodu przed zabiegiem (Et-A) oraz 3-krotnie z zatoki wieńcowej: przed rozpoczęciem zabiegu (Et-B) oraz po pierwszej (Et-C) i drugiej (Et-D) inflacji balonu w tętnicy wieńcowej. W każdej próbce krwi oznaczono stężenie Et-1, używając gotowych zestawów radioimmunologicznych firmy Peninsula. Wyniki: Po pierwszej inflacji balonu w tętnicy wieńcowej średnie stężenie Et-1 było znamiennie wyższe niż stężenie wyjściowe, czyli oznaczone przed rozpoczęciem PTCA (p < 0,05). Po drugiej inflacji balonu średnie stężenie Et-1 było statystycznie znamiennie wyższe niż stężenie wyjściowe, jednak istotnie obniżone w porównaniu ze stężeniem Et-1 oznaczonym w tej samej grupie po pierwszej inflacji (p < 0,05). W grupie I stężenia Et-1 dodatnio korelowały ze wskaźnikiem masy lewej komory. Wnioski: Zabieg PTCA przeprowadzony u pacjentów w stabilnym okresie choroby wieńcowej prowadzi do wzrostu stężenia Et-1 w krwi. Masa lewej komory istotnie wpływa na stopień uwalniania ET-1

Kardiomiopatia w przebiegu hipotyreozy

W pracy przedstawiono przypadek 66-letniego chorego z rozpoznanym od 6 lat, niesystematycznie leczonym nadciśnieniem tętniczym i miażdżycą zarostową kończyn dolnych, hospitalizowanego w Klinice Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi z powodu postępującego osłabienia, znacznego ograniczenia tolerancji wysiłku oraz bólów dławicowych w III/IV klasie według CCS. Na podstawie przebiegu klinicznego i wykonanych badań u chorego rozpoznano kardiomiopatię związaną z niedoczynnością tarczycy. Niedoczynność tarczycy jest zespołem objawów klinicznych wywołanych względnym lub bezwzględnym niedoborem hormonów tarczycy, czego następstwem może być niedostateczne działanie T3 na tkanki obwodowe. Występuje ona kilkakrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Opisano przypadki kardiomiopatii w przebiegu niedoczynności tarczycy, której wyrazem jest asymetryczny przerost przegrody międzykomorowej (ASH). W przebiegu hipotyreozy obserwowano także zaburzenia czynności rozkurczowej lewej komory ocenianej na podstawie stosunku E/A oraz czasu rozkurczu izowolumetrycznego. Powyższe wyniki potwierdzają celowość obserwacji w kierunku hipotyreozy u chorych z niewydolnością serca nieznanego pochodzenia, a także z echokardiograficznymi cechami ASH oraz u pacjentów z idiopatycznym podzastawkowym zwężeniem aorty. Hormony tarczycy wpływają zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio na układ krążenia. Dlatego należy oznaczać stężenia wolnych hormonów tarczycy w różnych sytuacjach klinicznych w kardiologii, szczególnie wtedy, gdy nie można jednoznacznie sformułować hipotezy patogenetycznej

Kardiomiopatia w przebiegu hipotyreozy

W pracy przedstawiono przypadek 66-letniego chorego z rozpoznanym od 6 lat, niesystematycznie leczonym nadciśnieniem tętniczym i miażdżycą zarostową kończyn dolnych, hospitalizowanego w Klinice Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi z powodu postępującego osłabienia, znacznego ograniczenia tolerancji wysiłku oraz bólów dławicowych w III/IV klasie według CCS. Na podstawie przebiegu klinicznego i wykonanych badań u chorego rozpoznano kardiomiopatię związaną z niedoczynnością tarczycy. Niedoczynność tarczycy jest zespołem objawów klinicznych wywołanych względnym lub bezwzględnym niedoborem hormonów tarczycy, czego następstwem może być niedostateczne działanie T3 na tkanki obwodowe. Występuje ona kilkakrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Opisano przypadki kardiomiopatii w przebiegu niedoczynności tarczycy, której wyrazem jest asymetryczny przerost przegrody międzykomorowej (ASH). W przebiegu hipotyreozy obserwowano także zaburzenia czynności rozkurczowej lewej komory ocenianej na podstawie stosunku E/A oraz czasu rozkurczu izowolumetrycznego. Powyższe wyniki potwierdzają celowość obserwacji w kierunku hipotyreozy u chorych z niewydolnością serca nieznanego pochodzenia, a także z echokardiograficznymi cechami ASH oraz u pacjentów z idiopatycznym podzastawkowym zwężeniem aorty. Hormony tarczycy wpływają zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio na układ krążenia. Dlatego należy oznaczać stężenia wolnych hormonów tarczycy w różnych sytuacjach klinicznych w kardiologii, szczególnie wtedy, gdy nie można jednoznacznie sformułować hipotezy patogenetycznej

Original paper<br>Impedance cardiography in haemodynamic monitoring of septic patients: a prospective study

Introduction: The aim of the study was to evaluate the usefulness of impedance cardiography (ICG) in monitoring of septic patients.Material and methods: It was a prospective study performed in 20 consecutive patients with sepsis. The criteria of sepsis according to the definition accepted at the ACCP/SCCM conference were the basis for being enrolled in the study. Six patients died in the course of the study and the investigated group was divided into subgroups treated effectively and ineffectively.Results: The quality of ICG signal was determined in all 128 measurements. The quality of ICG was ³70% in 53.91% of the measurements, ³30% in 88.28% of the measurements. In 11.72% of the measurements the signal quality was <30%. In the effectively treated subgroup the values of NT-proBNP concentration in blood and the number of scores in SOFA were significantly lower (p<0.05), and a moderate positive significant correlation was found between SOFA score and stroke volume, cardiac output and index, acceleration index and NT-proBNP concentration. A significant negative correlation was demonstrated in relation to systemic vascular resistance index, left ventricular ejection time, mean arterial pressure, systolic and diastolic blood pressure. The following indices had a positive correlation with NT-proBNP concentration: heart rate, cardiac output and acceleration index. In the ineffectively treated subgroup only NT-proBNP concentration correlated with SOFA score.Conclusions: ICG is a useful method for monitoring septic patients. It has an advantage over SOFA score. Indices investigated with ICG correlate with NT-proBNP concentration