1 research outputs found
Dynamika aktywności inhibitora aktywatora plazminogenu typu 1 w fazie ostrej zawału serca u chorych leczonych streptokinazą a ocena koronarograficzna tętnicy dozawałowej
Wstęp: Najczęstszą przyczyną zawału serca jest zamknięcie tętnicy
wieńcowej przez tworzący się na pękniętej blaszce miażdżycowej zakrzep. Jednym
z czynników utrudniających rozpuszczenie zakrzepu oraz ograniczających skuteczność
leków fibrynolitycznych jest inhibitor aktywatora plazminogenu typu 1 (PAI-1).
Celem pracy była ocena wpływu dynamiki aktywności PAI-1 u chorych z ostrym zawałem
serca na obraz angiograficzny tętnicy dozawałowej.
Materiał i metody: Badaniem objęto 36 chorych z ostrym zawałem
serca, których leczono streptokinazą. Aktywność PAI-1 oznaczano przy przyjęciu
do badania oraz co 8 godzin w ciągu 3 pierwszych dób hospitalizacji. Między 7
a 14 dobą wykonano koronarografię, oceniając drożność i stopień zwężenia tętnicy
dozawałowej.
Wyniki: Stwierdzono istotnie wyższą wyjściową aktywność PAI-1
u chorych bez widocznych angiograficznie zwężeń w porównaniu z chorymi ze zwężeniem
tętnicy dozawałowej (p = 0,002). W 2 dobie wyższą aktywność PAI-1 wykazywali pacjenci
ze zwężeniem w porównaniu z grupą bez zwężeń (p = 0,02). W 3 dobie znamiennie
wyższą aktywność obserwowano u chorych z niedrożną tętnicą dozawałową w porównaniu
z osobami bez zwężeń (p = 0,02).
Wnioski: Chorzy bez angiograficznie widocznego zwężenia tętnicy
dozawałowej wykazują najwyższą wyjściową aktywność PAI-1. Podczas fazy ostrej
zawału serca, po zastosowaniu streptokinazy, wyższą aktywność PAI-1 stwierdzono
u pacjentów z angiograficznie istotnym zwężeniem tętnicy dozawałowej. Najwyższą
aktywność PAI-1 w 3 dobie zawału serca stwierdzono u osób z niedrożną tętnicą
dozawałową. (Folia Cardiol. 2003; 10: 37-43