1 research outputs found
Determination of Susceptibility to Tigecycline in Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus Isolates
Amaç Metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA), burun ve deride kolonize olabilen, selülit, impetigo ve abseye yol açabilen, toplum ve hastane kaynaklı ciddi enfeksiyonlara neden olabilen önemli bir patojendir. Direnç sorunu nedeniyle MRSA enfeksiyonlarında tedavide güçlüklerle karşılaşılmaktadır. Araştırmacılar tedavi seçeneklerinin sınırlı kalmasından dolayı alternatif arayışlarına devam etmektedir. Bir glisilsiklin türevi olan tigesiklin (GAR-936) son yıllarda kullanıma giren bir ajandır. Bu çalışmada Abant İzzet Baysal Üniversitesi Tıp Fakültesi mikrobiyoloji laboratuvarında çeşitli klinik örneklerden elde edilen MRSA izolatlarında tigesikline duyarlılık oranının in vitro olarak araştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod Toplam 100 MRSA izolatına için tigesiklin minimum inhibitör konsantrasyon (MİK) değerleri sıvı mikrodilüsyon yöntemiyle belirlenmiştir. Bulgular Tigesiklinin izolatlara karşı MİK değerleri 0,0625-4 µg/ml aralığında bulunmuş, buna göre izolatların 91’i (%91) tigesikline duyarlı, dokuzu (%9) ise dirençli bulunmuştur. MİK50 değeri 0,25 µg/ml, MİK90 değeri ise 0,5 µg/ml olarak saptanmıştır. Sonuç Ülkemizde yapılmış diğer çalışmalardakinden daha yüksek bir direnç oranı bulunmuş olmasına rağmen, çalışmamızda elde edilen bulgular, hastanemizde MRSA nedenli enfeksiyonların tedavisinde tigesiklinin halen uygun bir alternatif olduğunu göstermektedir.Aim Methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) is an emergent pathogen which can colonize in nose and on the skin; lead sellulitis, impetigo and abscess and which can cause community and hospital-acquired serious infections. Treatment of MRSA infection encounters difficulties due to the resistance. Researchers continue to search for an alternative due to the limited treatment options. Tigecycline (GAR-936), a derivative of glycylcycline, is an agent accepted for the usage for treatment in recent years. In this study, it was aimed to investigate the in vitro susceptibility rate of MRSA strains isolated from various clinical specimens in microbiology laboratory of Abant Izzet Baysal University Faculty of Medicine. Material and Methods Minimum inhibitory concentration (MIC) of tigecycline were detemined with broth microdilution method for a total of 100 MRSA isolates. Results MIC values of tigecycline to the isolates were found between a range of 0.0625-4 µg/ml; according to this, 91 (91%) of the isolates were determined as susceptible and 3 (3%) were found as intermediate to tigecycline. The MIC50 value was found 0.25 µg/ml and MIC90 was 0.5 µg/ml. Conclusion Despite the higher resistance rate to tigecycline in comparison to data obtained from other studies of our country, the findings of our study shows that tigecycline is still an appropriate alternative in treatment of infections caused by MRSA in our hospital