Optymalna rozbudowa dwujamowego układu stymulującego u pacjentki z utrwalonym migotaniem przedsionków

In patients with sick sinus syndrome, and previously implanted dual-chamber pacemaker, the occurrence of atrial fibrillation finally assessed as permanent is most commonly regarded as a natural course of the disease. The inappropriate heart rate control and right ventricular pacing can both negatively influence left ventricle mechanical performance leading to cardiomyopathy and heart failure. It was presented the case of a 72-year-old woman with permanent atrial fibrillation with narrow QRS complex, after dual-chamber pacemaker implantation, admitted to our department with signs and symptoms of acute decompensated congestive heart failure. The modification of pharmacotherapy allowed to compensate heart failure, however with only small influence on structural remodelling and patient’s symptoms. The successful upgrade of the pacing system to the direct His-bundle pacing enabled the restoration of proper function of the heart and full symptoms relief. The direct His-bundle pacing is an approach of choice in such a group of patients.U pacjentów z chorobą węzła zatokowego po implantacji stymulatora serca na stałe wystąpienie migotania przedsionków (AF), uznanego ostatecznie za utrwalone, najczęściej uznaje się za naturalny przebieg choroby. Jednak niewłaściwa kontrola częstości serca w AF, jak również wysoki odsetek komorowej stymulacji mogą negatywnie wpływać na funkcję skurczową lewej komory i obie te przyczyny mogą prowadzić do kardiomiopatii i niewydolności serca. Zaprezentowano przypadek 72-letniej kobiety z utrwalonym AF z wąskimi zespołami QRS, po przebytej w przeszłości implantacji dwujamowego stymulatora serca z powodu choroby węzła zatokowego, którą przyjęto na oddział z powodu ostrej zdekompensowanej niewydolności serca. Modyfikacja farmakoterapii pozwoliła uzyskać kompensację układu sercowo-naczyniowego, z niewielkim jednak wpływem na remodeling strukturalny serca i objawy podawane przez chorą, w tym głównie uczucie kołatania serca. Rozbudowa układu stymulującego do stymulacji pęczka Hisa z kanału przedsionkowego pozwoliła na odwrócenie niekorzystnej przebudowy serca oraz pełne ustąpienie subiektywnych objawów. Bezpośrednia stymulacja pęczka Hisa powinna być postępowaniem z wyboru w tej grupie pacjentów

Komentarz. Kiedyś było łatwiej...

Komentarz. Kiedyś było łatwiej..

Dlaczego warto stymulować pęczek Bachmanna? Rozważania elektrokardiograficzne i kliniczne

Despite its widely-understood physiological mode, artificial atrial pacing can negatively influence heart performance inmany respects. We present the case of an 80-year-old woman with the signs and symptoms of diastolic heart failure whichhad originated, according to the patient herself, due to the implantation of a dual chamber pacemaker inserted for thetreatment of sinus node disease. The atrial electrode was located in the right atrial appendage. Electrocardiographic andechocardiographic assessment indicated the possibility of a deleterious relationship between the atrial and ventricularcontraction, which could be responsible for patient’s symptoms. Some changes in device programming could contribute toa clinical improvement. Yet the question remains: should pacing of the Bachmann’s bundle be implemented in our patient?Stymulacja przedsionkowa może wpływać negatywnie na pracę serca pomimo jej pierwotnie fizjologicznego charakteru. Prezentujemy przypadek 80-letniej kobiety z objawami rozkurczowej niewydolności serca, które – według samej pacjentki – mają związek czasowy z implantacją z powodu choroby węzła zatokowego dwujamowego stymulatora serca. Elektroda przedsionkowa została umiejscowiona typowo w uszku prawego przedsionka. Elektro- oraz echokardiograficzna ocena pacjentki wykazała nieprawidłową relację czasową skurczu przedsionka i komory, co mogło być przyczyną objawów klinicznych. Optymalizacja programowania urządzenia może częściowo poprawić stan kliniczny pacjentki, jednakże wciąż pozostaje pytanie: czy należy dążyć do zmiany lokalizacji elektrody przedsionkowej - zastosowanie stymulacji pęczka Bachmanna w opisanym przypadku

Niezwykle wysoka amplituda sygnału pęczka Hisa w kanale przedsionkowym ICD

In patients with chronic atrial fi brillation and congestive heart failure presenting with narrow QRS complex the directHis-bundle pacing the use of dual chamber implantable cardioverter-defibrillator can be a defi nite treatment optionmeeting all therapeutic goals. This approach enables heart rate regularization, appropriate increase of beta-blockerdose with additional benefi t in terms of arrhythmic death prophylaxis. The proper functioning of implantable cardioverter--defibrillator demands appropriate atrial channel/His-bundle signal sensing. The low His-bundle electrogram amplitudeusually does not interfere with the device function and the DDI or DVI programming modes are reasonable. The authors present a case of unusually high His-bundle signal amplitude sensed by atrial channel of implantable cardioverter-defibrillator, which could potentially contribute to some particular programming considerations. The attending physician should be aware of some arrhythmia discriminators which may delay or even withhold the appropriate shock.Dla pacjentów z utrwalonym migotaniem przedsionków i zastoinową niewydolnością serca z wąskimi zespołami QRSw zapisie elektrokardiografi cznym optymalną opcją terapeutyczną może być stała stymulacja pęczka Hisa z wykorzystaniem dwujamowego kardiowertera-defibrylatora. To podejście zapewnia regularność rytmu komór oraz umożliwia zwiększanie dawki beta-adrenolityku z następczym obniżeniem ryzyka nagłego zgonu sercowego. Odpowiednie funkcjonowanie układu wymaga właściwego wyczuwania sygnału w kanale przedsionkowym/pęczka Hisa. Niska amplitudasygnału pęczka Hisa zazwyczaj nie wpływa na funkcjonowanie urządzenia w przypadku wykorzystania trybów stymulacjiDDI lub DVI.Autorzy prezentują przypadek bardzo wysokiej amplitudy sygnału pęczka Hisa wyczuwanej w kanale przedsionkowymwszczepialnego kardiowertera-defibrylatora, która wymaga pogłębionej analizy skutków określonego trybu funkcjonowania urządzenia. U takich pacjentów programowanie urządzenia wymaga, by uwzględnić działania pewnych dyskryminatorów arytmii, które mogą opóźnić lub nawet wstrzymać wyzwolenie adekwatnej terapii wysokoenergetycznej

ST-elevation in a patient with vasovagal syncope

We describe a case of a 68-year-old man with known ischaemic heart disease, who passed out after nitroglycerine administration. He had triple-vessel ischaemic heart disease and had suffered from myocardial infarction about 17 years prior to this incident. An ECG revealed ST-segment elevation in the anterior leads. The elevations lasted at least 40 minutes and no longer than 60 minutes. No troponin I level elevation was detected in two subsequent blood samples. The probable causes of ST-segment elevation in this patient are discussed. In our opinion ST-segment elevation was caused by a combination of hypervagotonia and transient myocardial ischaemia

Long lasting neurocardiogenic reflex provoked by emotional trigger

A 53-year-old man presented with a protracted presyncope and profound hypotension and bradycardia due to emotion related vasovagal reaction. Electrocardiogram obtained 20 minutes after the onset of presyncope revealed junctional rhythm at 38 beats per minute (bpm). After supination, clinical symptoms and hemodynamic disturbances immediately resolved. Careful cardiologic evaluation revealed significant stenosed coronary vessels. Maintaining the vertical position may be responsible for persistent bradycardia and hypotension after neurocardiogenic reflex provocation