Fear drop and fear change. Perceptions of security in the 21st century: their formation, trends, and impact in society

This thesis is an exploratory study of perceptions of security in the 21st century, the way they form and have developed in recent decades, as well as their impact in society. The study is rooted in the criminological sub-discipline of fear of crime studies, a research tradition that developed in the second half of the last century. At that time, the level of violent (street) and property crimes was rising in western societies, while public fear of this crime was thought to form a social problem in itself. The research tradition that developed yielded an extensive body of knowledge on, for instance, the operationalisation, measurement, and determinants of fear of crime, but remained less developed in theory formation and aspects such as development of fear of crime over time and its impact in society. From the last decade of the 20th century, in western societies the prevalence of ‘traditional’ crime decreased substantially (the ‘crime drop’), while the new millennium confronted these societies with new types of crime and related threats that shook the public (the ‘crime change’). The research tradition of fear of crime studies has not shown great agility in accommodating these changes, while these have made the need for a more thorough theoretical foundation even greater. Therefore, an exploratory exercise was undertaken that, based on a mix of empirical and conceptual studies and reviews of the literature, resulted in a process-oriented perspective on perceptions of security. This perspective is founded on an interdisciplinary theoretical base, in which notions from social-psychology (and stress-studies in particular) and complexity science form a major part. The study makes plausible that ‘new fears’ (such as fear of terrorism, cybercrime or even the corona pandemic) form in similar ways as ‘traditional’ fear of crime and yield similar ‘stone in the pond’ effects in society. These effects feed back into the process in which perceptions of security form, making this process circular by definition. The study also shows that, similar to what has been observed in the prevalence of crime, both a fear drop and a fear change can be observed in western societies: the prevalence of ‘traditional’ fear of crime decreased, while ‘new fears’ emerged and increased in prevalence

COVID-19 en de gedragsadviezen: de hoogste tijd om minder naïef te zijn

De huidige preventiecampagne rond COVID-19 wil ons tot meer hygiëne en meer ‘sociale afstand’ brengen om zo het besmettingsrisico te verkleinen. Het is een breedspectrum-campagne langs de weg van het fear appeal, waarin de ernst van het risico ons tot verstandig gedrag moet bewegen. Dat is een mooie gedachte, maar – zoals ik al eerder schreef – niet genoeg. We kunnen ons na afgelopen weekend wellicht beklagen dat ‘veel mensen zo dom zijn om zich niet verstandig te gedragen’, maar het lijkt me gepaster om onszelf af te vragen ‘hoe konden we zo naïef zijn om te denken dat dit voldoende zou werken’? Zeker omdat er de dagen ervoor al genoeg signalen van het tegendeel te zien waren

Wie zich onveilig voelt leze een andere krant

Interview met Marnix Eysink Smeets in Het Parool van 12 februari 2015 (rubriek Het Laatste Woord

'Meer geld voor politie is pleisters plakken als visie ontbreekt'

Meer geld of meer ‘blauw op straat’ is niet meteen het goede antwoord op de snel veranderende veiligheidsvraagstukken. Eerst een nieuwe strategie - anders wordt het pleisters plakken, schrijft Marnix Eysink Smeets in de Politiecolumn

Niet bang, wel alert en bezorgd….

Een paar dagen geleden was ik op een bijeenkomst waar een aantal kopstukken uit onze nationale terrorismebestrijding het woord voerde. De Nederlander voelt zich nog net zo veilig als een paar weken geleden, zo hoorde ik daar. Dat was immers de conclusie van een onderzoek van EenVandaag. Dat klopt. Dat onderzoek werd alleen gehouden vóór de gebeurtenissen in België. Het was een quick&dirty opinieonderzoek met alle beperkingen van dien. En bovenal liet het helemaal niet zien dat ‘de’ Nederlander zich nog net zo veilig voelde

Corona en de epidemie van angst en onzekerheid

Bij het ontwikkelen van interventies en scenario’s voor de coronacrisis moeten we rekening houden met crises die het gevolg zijn van de COVID-19 pandemie, want die beïnvloeden elkaar. Maar de kennis over een van die crises, de psychologische crisis, is schaars

Bordsudoku

De openbare ruimte staat vol borden waarmee (vooral) de overheid ons gedrag wil sturen. Die borden vertellen ongewild ook een verhaal over de mensen, de organisatie, het beleid erachter. Dat gaat soms goed, soms minder goe

COVID-19: onderschatting is ons grootste risico

De afgelopen tijd zat ik al in zelf-verkozen afzondering. Ik wilde beter doorgronden hoe gedachten over veiligheid en onveiligheid zich door de samenleving verspreiden. Onze normale, lineaire manier van denken schiet hier namelijk tekort; om verder te komen hebben we complexiteitsdenken nodig. Dus legde ik mij de afgelopen tijd toe op het integreren van de studie van veiligheidsbeleving met complexity science. Door die bril ga je de samenleving zien als een complex adaptive system, met mechanismen en patronen die pas opvallen als je het lineaire denken loslaat. Met vooral ook de combinatorial explosion van interacties tussen de verschillende ‘agenten’ in dat systeem (mensen, organisaties) die verklaart hoe gedachten over (on)veiligheid zich veel sneller verspreiden dan we vanuit ons lineaire denken gewend zijn. Niet toevallig noemen we dat in het dagelijkse spraakgebruik het ‘viraal’ gaan van informatie: het gaat om exact hetzelfde patroon als waarmee virussen zich verspreiden. Complexiteitsdenken laat zien dat dat harder en onverbiddelijker gaat dan we geneigd zijn te denken. Dat is het eerste punt dat ons tot voorzichtigheid moet manen

"IS DAT DUIDELIJK?"

De openbare ruimte staat vol borden waarmee (vooral) de overheid ons gedrag wil sturen. Die borden vertellen ongewild ook een verhaal over de mensen, de organisatie, het beleid erachter. Dat gaat soms goed, soms minder goed