Sol-Jel yöntemiyle borlanmış inconel alaşımının yüzey karakterizasyonu

Bu çalışmada, Inconel alaşımı sol-jel mettodu kullanılarak borlanmıştır. Borlama sonrası numuneler elektrik rezistanslı fırında 900○C'de 1 saat bekeltilerek sinterlemiştir. Numuneler kesitten kesilerek gerekli metolografik işlemlerden geçilirek numunelerin borür tabaka kalınlıkları Nikon MA100 marka optik mikroskop yardımıyla ölçülmüştür. Borlanmış numunelede oluşan fazların analizi Shimadzu XRD-6000 model X-ışınları cihazı yardımıyla tespit edilmiştir. Borlama işlemi sonucunda Inconel 625 alaşımında NiB, Ni2B, Ni3B, Ni4B3, MoB, CrB ve Cr2B fazları elde edilmiştir. Borlama sıcaklık ve süresine bağlı olarak 4.1-9.7 μm arasında borür tabakaları elde edilmiştir. Üç farklı bor bileşiğinde farklı mikro sertlik değerleri elde edilmiştir. Tinkal’de 1673 HV0.1, Sassolit’de 1997 HV0.1, B4C’de 2375 HV0.1, İşlemsiz Inconel 625 alaşımınında ise 541 HV0.1 sertlik değerleri elde edilmiştir.In this study, surface characterization of boronized inconel alloy was investigated by sol gel method. The samples were sintered at 900ºC for 1 hour in a furnace with electrical resistance. The boride samples were cut from the section and the boride layer thicknesses obtained after the required sanding and polishing processes were measured with the help of Nikon MA100 optic microscope. Borate phases were obtained by using Shimadzu XRD 6000 brand XRD device and micro hardness tests were carried out with Shimadzu HMV-2 brand tester. As a result of XRD analysis of boron Inconel samples, NiB, Ni2B, Ni3B, Ni4B3, MoB, CrB and Cr2B phases were obtained. Depending on boron temperature and time, boron layers were obtained on Inconel samples with thicknesses ranging from 4.1-9.7 μm. The micro hardness values of the boronized Inconel samples were 541 HV0.1 in the untreated sample while the hardness values of tinkal 1673 HV0.1, Sassolit 1997 HV0.1 and boron carbide 2375 HV0.1 were obtained

Effects of etching and adhesive applications on the bond strength between composite resin and glass-ionomer cements

OBJECTIVE: This study determined the effects of various surface treatment modalities on the bond strength of composite resins to glass-ionomer cements. MATERIAL AND METHODS: Conventional (Ketac(TM) Molar Quick Applicap(TM)) or resin-modified (Photac(TM) Fil Quick Aplicap(TM)) glass-ionomer cements were prepared. Two-step etch-rinse & bond adhesive (Adper(TM) Single Bond 2) or single-step self-etching adhesive (Adper(TM) Prompt(TM) L-Pop(TM)) was applied to the set cements. In the etch-rinse & bond group, the sample surfaces were pre-treated as follows: (1) no etching, (2) 15 s of etching with 35% phosphoric acid, (3) 30 s of etching, and (4) 60 s of etching. Following the placement of the composite resin (Filtek(TM) Z250), the bond strength was measured in a universal testing machine and the data obtained were analyzed with the two-way analysis of variance (ANOVA) followed by the Tukey's HSD post hoc analysis (p=0.05). Then, the fractured surfaces were examined by scanning electron microscopy. RESULTS: The bond strength of the composite resin to the conventional glass-ionomer cement was significantly lower than that to the resin-modified glass-ionomer cement (p<0.001). No significant differences were determined between the self-etching and etch-rinse & bond adhesives at any etching time (p>0.05). However, a greater bond strength was obtained with 30 s of phosphoric acid application. CONCLUSIONS: The resin-modified glass-ionomer cement improved the bond strength of the composite resin to the glass-ionomer cement. Both etch-rinse & bond and self-etching adhesives may be used effectively in the lamination of glass-ionomer cements. However, an etching time of at least 30 s appears to be optimal

Temperature Glaze By The Sol-Gel Method

Sırda ergime sıcaklığının düşürülmesi amacıyla kurşun oksit kullanılsa da dünya genelinde kurşunun neden olduğu sağlık problemleri nedeniyle kullanımı gitgide sınırlandırılmaktadır. [1-7]. Bu çalışmada sol-jel yöntemini kullanarak düşük ergime sıcaklıklı sır üretimi gerçekleştirilmiştir. Kurşun içermeyen bir sır reçetesi üzerinden sol-jel yöntemiyle başlangıç maddeleri olarak alkoksitler, çözünebilir nitrat ve tuzlar kullanılarak sırlar hazırlanmıştır. Kurutulan tozlar porselen havanda öğütülerek, su ile karıştırılarak bisküvi üzerine uygulanmıştır. 850-1050 °C sıcaklıkları arasında pişirilerek sırlanmış yüzeyler karakterize edilmiştir

Fabrication and Characterization of Ag Doped TiO2 Nanofiber By Electro spinning Method

Bu çalışmada Ag katkılanmış TiO2 nanolifler elektro eğirme yöntemi ile elde edilmiştir. Elde edilen nanoliflerin yapısal özellikleri X-ray difraktometresi ile, mikroyapısal özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile yapılmıştır. Çözelti konsantrasyonu, çözelti akış hızı ve uygulanan gerilimlerin değişiminin elde edilen nanofiberlerin oluşumuna etkisi incelenmiştir

Fabrication and Characterization of Ce Doped TiO2 Nanofiber By Electrospinning Method

Bu çalışmada Ce katkılanmış TiO2 nanofiberler elektro eğirme yöntemi ile elde edilmiştir. Elde edilen nanofiberlerin yapısal özellikleri X-ray difraktometresi ile , mikroyapısal özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile yapılmıştır. Çözelti konsantrasyonu , çözelti akış hızı ve uygulanan gerilimlerin değişiminin elde edilen nanofiberlerin oluşumuna etkisi incelenmiştir

Fabrication and Characterization of Ce Doped TiO2 Nanofiber By Electrospinning Method

Bu çalışmada Ce katkılanmış TiO2 nanofiberler elektro eğirme yöntemi ile elde edilmiştir. Elde edilen nanofiberlerin yapısal özellikleri X-ray difraktometresi ile , mikroyapısal özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile yapılmıştır. Çözelti konsantrasyonu , çözelti akış hızı ve uygulanan gerilimlerin değişiminin elde edilen nanofiberlerin oluşumuna etkisi incelenmiştir

Fabrication and Characterization of Ag Doped TiO2 Nanofiber By Electro spinning Method

Bu çalışmada Ag katkılanmış TiO2 nanolifler elektro eğirme yöntemi ile elde edilmiştir. Elde edilen nanoliflerin yapısal özellikleri X-ray difraktometresi ile, mikroyapısal özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile yapılmıştır. Çözelti konsantrasyonu, çözelti akış hızı ve uygulanan gerilimlerin değişiminin elde edilen nanofiberlerin oluşumuna etkisi incelenmiştir

Fabrication and Characterization of Ce Doped TiO2 Nanofiber By Electrospinning Method

Bu çalışmada B katkılanmış TiO2 nanofiberler elektro eğirme yöntemi ile elde edilmiştir. Elde edilen nanofiberlerin yapısal özellikleri X-ray difraktometresi ile, mikroyapısal özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile yapılmıştır. Çözelti konsantrasyonu, çözelti akış hızı ve uygulanan gerilimlerin değişiminin elde edilen nanofiberlerin oluşumuna etkisi incelenmiştir

Effect of Calcined Colemanite Addition on the Rheological Behaviour of Porcelain Suspension

A standard composition for hard porcelain production was prepared by mixing 50 wt% kaolin, 25 wt% potassium feldspar and 25 wt% quartz. Calcined colemanite powders were added to the porcelain formulation by replacing the potassium feldspar up to 5 wt% to explore its effect on the rheological behaviour of porcelain slip casting. A rheological study has been carried out in order to optimize the processing of the slip casting by using a rotational stress-controlled rheometer. The measurements were performed at constant temperature (25°C) using a parallel plate configuration. Sweep measurements were then conducted in the shear rates ranging from about 0.1-1000 s¯¹. The stability of the suspensions with ammonium polyacrylate (Darvan 821A) was determined in order to select the suitable dispersant amount. In order to achieve casting of acceptable characteristics on a plaster of Paris mould, the slurry should have the appropriate thixotropic or shear-thinning behaviours. Therefore, the same favourable thixotropic behaviour of slurries of different amount of calcined colemanite powders, the solid contents of the slurries have been optimised

Fabrication and Characterization of Ce Doped TiO2 Nanofiber By Electrospinning Method

Bu çalışmada B katkılanmış TiO2 nanofiberler elektro eğirme yöntemi ile elde edilmiştir. Elde edilen nanofiberlerin yapısal özellikleri X-ray difraktometresi ile, mikroyapısal özellikleri taramalı elektron mikroskobu (SEM) ile yapılmıştır. Çözelti konsantrasyonu, çözelti akış hızı ve uygulanan gerilimlerin değişiminin elde edilen nanofiberlerin oluşumuna etkisi incelenmiştir