Role of stakeholders in business rescue

PURPOSE : It is widely accepted that stakeholders play a role in the turnaround of an organisation. However, the exact role is unclear. This study set out to investigate the roles of stakeholders in the success of business rescue through the lens of stakeholder theory. DESIGN/METHODOLOGY/APPROACH : The study research design is qualitative following an exploratory approach. The choice of technique for the study was semi-structured interviews. FINDINGS/RESULTS : The findings indicate that key stakeholders go beyond affected parties as described by Chapter 6 of the Companies Act. Creditors are considered the most influential stakeholders due to their ability to vote on the business rescue plan, followed by postcommencement funders and employees, to ensure business continuity. Customers were given the same level of importance by the business rescue practitioners as other affected parties. Due to the dynamic nature of business rescue, business rescue practitioners prioritise resourceful stakeholders when managing the process. A simplified framework illustrating roles of stakeholders during business rescue is presented. PRACTICAL IMPLICATIONS : Stakeholder management should be recognised as a valuable exercise that must be allocated time and resources. Business rescue practitioners should recognise stakeholder influences at different stages of the business rescue process.http://www.sajbm.orgam2021Gordon Institute of Business Science (GIBS

Kinship Variations and Ethnic Identity

A public address by professor Keith Doubt of Wittenberg University. In collaboration with the Department of Sociology and Anthropology at Saint Louis University

Wielokulturowość w Bośni i Hercegowinie

The essay amplifies the important findings in the study of elopement and kinship titled “Through the Window: Kinship and Elopement in Bosnia-Herzegovina” published at Central European University Press in 2014. The psychology, cultural, and sociological significances of a young woman “stealing herself” to marry are reviewed in terms of how the social action in collusion with her suitor eventually gives character to the larger society. The marriage custom is understood within the dominant kinship pattern that gives emphasis to marriage rather than blood or affinal relations rather than agnatic relations, the point being to demonstrate how elopement and the subsequent affinal visitations that immediately follow are complementary rites of passage. The essay concludes with recommendations for future research in both Bosnia- Herzegovina and the wider region.W eseju podkreślono istotne wnioski z badania nad zwyczajem ucieczki młodych w celu zawarcia związku małżeńskiego [ang. elopement] oraz stopniem pokrewieństwa noszącego tytuł„Through the Window: Kinship and Elopement in Bosnia-Herzegovina” [Dogłębne spojrzenie na zwyczaj ucieczki młodych i stopnie pokrewieństwa w Bośni i Hercegowinie – przyp. tłum] wydanego przez Central European University Press w 2014 r. Psychologiczne, kulturowe i socjologiczne znaczenia zwyczaju ucieczki młodej kobiety, która „zdobywa się” na zamążpójście, rozważane są z perspektywy wpływu, jaki czyn ten, popełniany w zmowie z zalotnikiem, ma na całe społeczeństwo. Zwyczaj małżeństwa rozumiany jest w kontekście powszechnego wzorca pokrewieństwa, w którym małżeństwo uznawane jest za ważniejsze niż więzy krwi, a powinowactwo wynikające z małżeństwa za ważniejsze niż pokrewieństwo w linii ojca, co dowodzi, że ucieczka, a następnie spotkanie rodziców pary młodej połączone z ceremonią ustanowienia stosunku powinowactwa są uzupełniającymi się rytuałami przejścia. Esej kończą rekomendacje na potrzeby przyszłych badań zarówno w Bośni i Hercegowinie, jak i w większym regionie

Photojournalism and War Crimes: Ethical and Humanistic Limits

While traveling with the war criminal Arkan and his militia in 1992 in Bosnia, the photojournalist, Ron Haviv, took numerous award winning photos of the bodies of murdered civilians and civilians about to be executed. One photo shows a young man pleading for his life to the camera. While Arkan’s militia ordered Haviv not to take these photographs, Haviv nevertheless did. When Haviv’s images were presented at the Hague to indict Arkan, Arkan put Haviv on a death list. It is unrealistic, given Haviv’s powerlessness in this situation, to expect him to intervene on behalf of the civilians being executed. Moreover, Haviv was Arkan’s guest. Still, it is important to ask to what degree Haviv’s presence contributed to the war crimes that were occurring? How did a person being executed feel about being photographed before being executed? Was Haviv an unwitting accomplice to the pogrom? Was his camera a mirror in which war criminals promoted their terrifying mages to the world and the victims’ community? Is there a degree of necrophilia in war photojournalism? Genocide survivors in Rwanda say it is morally unconscionable to take a picture of a genocide victim during a genocide; their reflections are extrapolated to the subjects Haviv photographed in order to recover the victims’ perspective

Etnopedagogiczne i kulturologiczne wymiary tradycyjnej rodziny bośniackiej

The results of field research which was conducted in several villages in North-East Bosnia and Herzegovina are presented in this article. The aim of the research is related to understanding the culturological processes and dynamics in the organization of marital life and the structure of family life in rural Bosnia in the first half of the 20th century. The results are the presentation of the organisation of family life in extended (multi-generational) and nuclear families. The structure and dynamics of intra-family culture, the work and the sharing of work obligations/chores of family members, the house decorations, the traditional folk costumes and footwear, the healthcare and treatment of family members, the nutritional culture, the role of traditional folk beliefs and religion in family life, as well as the distortion of intra-marital and intra-family life, are described. The claim that the culturological organisation of family life arises from the everyday life of a concrete community, and that it includes the life cycle from birth until death, is the main conclusion. In the process, a specific ethnopedagogical activity is inherent for various life situations; thereby, a functional connection is being achieved between the individual and the community. All the components of the traditional, rural Bosnian culture, such as work, habitation, nutrition, clothing and decoration, and especially folklore and folk creativity in all its forms, have a primary role.W artykule zaprezentowano wyniki badań terenowych, przeprowadzonych w kilku wsiach w północno-wschodniej Bośni i Hercegowinie. Cel badań związany jest ze zrozumieniem kulturologicznych procesów i dynamiki organizacji życia rodzinnego w wiejskich rodzinach bośniackich, w pierwszej połowie XX wieku. W wynikach zaprezentowano organizację rodzin poszerzonych (wielopokoleniowych) i rodzin dwupokoleniowych. Struktura i dynamika kultury wewnątrz rodziny, praca i podział obowiązków, dekoracje domów, tradycyjne stroje i obuwie ludowe, opieka medyczna nad członkami rodziny, kultura odżywiania się, rola tradycyjnych wierzeń ludowych i religii w życiu rodziny, jak również naruszenia życia wewnątrzrodzinnego i wewnątrzmałżeńskiego opisane są w artykule. Głównym wnioskiem jest stwierdzenie że kulturologiczna organizacja rodziny bierze się z codziennego życia konkretnej społeczności i zawiera w sobie cykl życia od urodzin aż do śmierci. W czasie tego procesu pojawiają się specyficzne działania etnopedagogiczne w różnych sytuacjach życiowych, dlatego też osiąga się związek funkcjonalny między jednostką a społecznością. Wszystkie elementy tradycyjnej wiejskiej kultury bośniackiej, takie jak praca, odżywianie, ubrania, dekoracje, a w szczególności folklor i twórczość ludowa, mają wiodącą rolę