DADAY-DEVREKANİ MASİFİ GÜNEYBATI KESİMİNİN LİTOSTRATİGRAFİ BİRİMLERİ VE TEKTONİĞİ

Daday-Devrekani masifi güneybatı kesiminde yüzeylenen metamorfik, magmatik ve sedimanter kayaçlar 12 litostratigrafi birimi halinde tanımlanarak haritalanmıştır. Prekambriyen yaşlı Dorukyayla gnaysı, en yaşlı birimdir ve yüksek dereceli metamorfizmaya uğramış sedimanter kayaçlar ile bunları kesen asidik ve ortaç karakterli dayklardan oluşmaktadır. Dorukyayla gnaysı, Alt-Orta Paleozoyik yaşlı ve çok düşük dereceli metamorfizmaya uğramış (ankimetamorfik-epimetamorfik karakterli) sedimanter kayaçlardan oluşan Samatlar grubu ile uyumsuz olarak örtülmektedir. Toplam kalınlığı yaklaşık 4000 m olan ve epikontinental örtü niteliği gösteren Samatlar grubu, alttan üste doğru, Yayladere formasyonu (Kambriyen), Dotla formasyonu (Ordovisiyen), Zirze formasyonu (Silüriyen) ve Küreihadit formasyonundan (Devoniyen) oluşmaktadır. Permo-Triyas (?) yaşlı Kirtulaz formasyonu aşırı derecede faylanmış-kırıklanmış litolojilerden oluşmaktadır (kırıklı formasyon). Kastamonu granitoyid kuşağının bir üyesi olan Orta Jura yaşlı Kürek granitoyidi genellikle granit, granodiyorit ve kuvars-monzonit gibi derinlik kayaçlarının yanı sıra kuvarsolit, aplit ve mikrodiyorit bileşimli damar kayaçlarından meydana gelmektedir. Üst Jura-Alt Kretase yaşlı kireçtaşlarından oluşan Yukarıköy formasyonu ile bu birimin üzerinde uyumlu olarak yer alan Alt Kretase yaşlı flişimsi kayaçlardan oluşan Çatak formasyonu Yaralıgöz grubuna ait formasyonlardır ve daha yaşlı birimleri uyumsuzlukla örtmektedirler. Orta Eosen yaşlı kireçtaşlarından oluşan Soğanlı formasyonu ile bu birimi uyumlu olarak örten Üst Eosen-Alt Oligosen yaşlı Cemalettin formasyonu, beraberce, diğer birimleri uyumsuzlukla örtmektedirler. Neojen yaşlı Karabüzey formasyonu ise yarı pekişmiş-pekişmiş klastik kayaçlardan oluşur. En genç birim ise özellikle dere yataklarında alüvyon şeklinde gözlenen Kuvaterner oluşuktur. Daday-Devrekani masifi güneybatı kesiminde görülen yapısal unsurlardan Dorukyayla gnaysındaki foliasyon düzlemleri Alpin öncesi bir dönemin ürünleri olarak yorumlanırken; kıvrımlar, ters faylar ve doğrultu atımlı faylar ise jenetik olarak (zaman aralığı ve oluşum mekanizması bakımından birbirleriyle) bağlantılı olup, Alt Kretase sonrası dönemde meydana gelen K-G yönlü sıkışmalarla meydana gelmişlerdir. En önemli uyumsuzluklar ise aynı zamanda sünümlü deformasyon farklılıklarına da işaret eden, Dorukyayla gnaysı ile Samatlar grubu ve Samatlar grubu ile Yaralıgöz grubu arasındaki uyumsuzluk yüzeyleridir