Spór o priorytet w sprawozdawczości finansowej

W artykule postawione zostaje pytanie o trwałość obranego współcześnie kierunku kształtowania systemu rachunkowości określanego jako podejście bilansowe. Analiza historyczna wybranych teorii rachunkowości pokazuje, że podejście bilansowe i podejście wynikowe wielokrotnie rywalizowały o pierwszeństwo wśród teoretyków rachunkowości. W teoriach kapitału podejście bilansowe dominują-ce w teorii własnościowej z czasem wraz z popularyzacją teorii jednostkowej ustąpiło miejsca podej-ściu wynikowemu. Z kolei w ramach tworzonych równolegle teorii bilansowych podejście bilansowe można odnaleźć w teorii bilansu statycznego, natomiast podejście wynikowe w teorii bilansu dyna-micznego. Zajmowane przez teoretyków stanowiska zależały przede wszystkim od ich przekonania o wadze wartości i efektywności w rachunkowości oraz od definicji głównego odbiorcy sprawozdań finansowych. Jako że obecnie zagadnienia te nie straciły na aktualności, można przypuszczać, że obrane współcześnie podejście bilansowe z czasem może ustąpić miejsca podejściu wynikowemu. Spór o priorytet w sprawozdawczości finansowej pozostaje otwarty

Odpis z tytułu utraty wartości niefinansowych aktywów trwałych w praktyce sprawozdawczej wybranych spółek giełdowych

Celem artykułu jest zaprezentowanie sposobów ujęcia odpisów z tytułu utraty wartości rzeczowych aktywów trwałych, aktywów niematerialnych i wartości firmy przez spółki giełdowe objęte indeksem WIG 20. Dokonano przeglądu skonsolidowanych raportów rocznych, w tym w szczególności skonsolidowanych sprawozdań z całkowitych dochodów oraz not objaśniających. W efekcie dokonana została ocena przejrzystości i porównywalności informacji dotyczących ujęcia odpisu wśród kosztów przebadanych podmiotów. Z utratą wartości aktywów wiąże się przyjmowanie wielu założeń, a także dokonywanie szacunków, prognoz. Co więcej, jak pokazało badanie, sama praktyka ujmowania tej kategorii wynikowej pośród kosztów jest bardzo zróżnicowana. W efekcie informacja tworzona dla użytkowników może być oceniona jako niezrozumiała i nieczytelna

Marka w rachunkowości – historia; stan obecny i perspektywy

W artykule podjęto temat ewolucji zakresu aktywów niematerialnych ujmowanych w sprawozdaniu z sytuacji finansowej. Zagadnienie to zostało omówione na przykładzie marki przez pokazanie jej dotychczasowego ujmowania w rachunkowości, jak również prawdopodobnego przyszłego podejścia do niej. Marka wydaje się szczególnym zasobem. Jest ona ujmowana w bilansie w sytuacji nabycia w oddzielnej transakcji, a także nabycia w ramach fuzji i przejęć. Natomiast marka wytworzona wewnętrznie nie jest uznawana za składnik aktywów niematerialnych. W związku z celem artykułu szczegółowo przeanalizowano obecnie obowiązujące rozwiązania przewidziane w MSR 38 i MSSF 3. Prześledzono także historyczne zmiany w zakresie ujmowania marki w bilansie. W efekcie stwierdzono, że rachunkowe ujęcie marki jest niespójne i wymaga dalszych prac zmierzających do uporządkowania tego zawiłego zagadnienia. W związku z takim wnioskiem dokonano próby wskazania możliwej dalszej ewolucji zakresu ujmowania aktywów niematerialnych w bilansie i innych elementach obowiązkowej sprawozdawczości finansowej

Ostrożność w rachunkowości – zasada czy cecha jakościowa?

Celem artykułu jest analiza zmiany interpretacji ostrożności w rachunkowości. Tradycyjnie ostrożność rozumiana jako zasada rachunkowości oznaczała dokonywanie oszacowań w sposób rozważny, tak aby aktywa i przychody nie były zawyżone, a zobowiązania i koszty zaniżone. Ewolucja interpretacji ostrożności prowadzi do podkreślania jej roli w dokonywaniu oszacowań i ma zastosowanie do sytuacji, gdy istnieje ryzyko, że aktywa, zobowiązania, przychody i koszty mogłyby być zawyżone lub zaniżone. Zostaje ona wówczas wpisana w neutralność – cechę jakościową. W pierwszej części artykułu ostrożność rozumiana jako zasada analizowana jest pod kątem sposobu kształtowania modelu rachunkowości w teorii rachunkowości. Rozważania te pozwalają na wskazanie miejsca ostrożności we współczesnej rachunkowości – co jest przedmiotem drugiej części artykułu

Motywy wyboru wartości godziwej do wyceny środków trwałych w świetle pozytywnej teorii rachunkowości

Celem artykułu jest zidentyfikowanie przyczyn wyboru wartości godziwej do wyceny środków trwałych w świetle trzech podstawowych hipotez pozytywnej teorii rachunkowości, sformułowanych przez Wattsa i Zimmermana. Stwierdzono, że podstawowym motywem jest dążenie do poprawy wskaźnika długu do kapitału własnego. W artykule wykorzystano metodę wnioskowania indukcyjnego

Wartość predykcyjna dochodu całkowitego w polskich spółkach notowanych na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych

Poland is historically classified within the Continental European model of accounting. The aim of the paper is to find the answer to the question of whether the Anglo-Saxon measure of financial results, which is comprehensive income, introduced into Polish reporting practice by the implementation of IFRS, has better predictive power than net income. The consequences of reporting comprehensive income are still a research gap in Poland. This article fills the gap regarding the predictive value of comprehensive income on the Polish market, and at the same time, it constitutes a contribution to global research in this area. The content presented in this article was developed using studies of the domestic and foreign literature. The methodology adopted in our study refers to the commonly used methodology of quantitative research on value relevance and the predictive value of comprehensive income. Our results indicate that net income and comprehensive income have the same predictive value for future performance. The research showed that neither other comprehensive income as a single indicator nor separate items of other comprehensive income has significant predictive power for future performance. The results of our research may help legislative bodies to make decisions on whether to extend the financial statement by requiring the statement of comprehensive income. In addition, our study presents, in a very broad way, the results of the latest research on NI and CI.Rachunkowość w Polsce zaliczana jest do modelu kontynentalnego rachunkowości. Dlatego interesującym zagadnieniem wydaje się odpowiedź na pytanie, czy anglosaska miara dokonań, jaką jest dochód całkowity, wprowadzona do raportowania finansowania przez implementację MSSF, ma większą wartość prognostyczną niż wynik finansowy netto. Konsekwencje raportowania dochodu całkowitego w tym za-kresie nadal stanowią lukę badawczą w polskiej literaturze przedmiotu. Artykuł, uzupełniając lukę odno-śnie do wartości prognostycznej dochodu całkowitego raportowanego przez polskie podmioty notowane na rynku kapitałowym, stanowi równocześnie wkład do literatury światowej poświęconej temu tematowi. Artykuł został napisany po przestudiowaniu badań polskich i zagranicznych dotyczących dochodu całko-witego. Zastosowana metodologia wpisuje się w powszechnie stosowaną metodologię badań ilościowych z obszaru tzw. value relevance research. Nasze wyniki wskazują, że wynik finansowy netto oraz dochód całkowity mają taką samą siłę predykcyjną dla przyszłych dokonań. Badanie wykazało, że ani inne do-chody całkowite jako jedna wielkość ani inne dochody całkowite rozbite na elementy nie są istotne w pro-gnozowaniu przyszłych dokonań. Taka konkluzja może pomóc twórcom prawa bilansowego, w podjęciu decyzji, czy rozszerzać sprawozdawczość finansową w Polsce o sprawozdanie z dochodów całkowitych. Ponadto nasze badanie obszernie prezentuje wyniki najnowszych badań na temat zysku netto i dochodów całkowitych