Miłość odkrywaniem tajemnicy życia człowieka

The article explores the idea of personal integration as a continuous, dynamic process of positive disintegration and secondary integration, which involves the harmonious and holistic development of the physical, psychological, spiritual, and communal aspects of human nature. The role of love as the highest value activating experiences in the inner world is emphasised. The authors argue that loving oneself at the level of an integrated personality allows for the revision of the world of needs, which reaches its highest validity in the recognition of the right to freedom and truth. Acceptance and affirmation of others are behaviours that stem from love, which is seen as the material and spiritual dynamism of human beings. Achieving the adequate level of spiritual experiences necessary for the emergence of love as the substance shaping the ontic state of betrothal requires prioritising the other person as a personalistic norm and experiencing full responsibility for their life.Artykuł zgłębia ideę integracji osobowej jako ciągłego, dynamicznego procesu pozytywnej dezintegracji i integracji wtórnej, który obejmuje harmonijny i holistyczny rozwój fizycznych, psychicznych, duchowych i wspólnotowych aspektów ludzkiej natury. Podkreśla się rolę miłości jako najwyższej wartości w aktywizowaniu doświadczeń świata wewnętrznego. Autorzy przekonują, że pokochanie siebie na poziomie zintegrowanej osobowości pozwala na zrewidowanie świata potrzeb, który osiąga swoją najwyższą aktualność w uznaniu prawa do wolności i prawdy. Akceptacja drugiego i afirmacja drugiego są zachowaniami wyrastającymi z miłości, która jest postrzegana jako materialny i duchowy dynamizm człowieka. Osiągnięcie poziomu doświadczeń duchowych warunkujących pojawienie się miłości jako tworzywa kształtującego ontyczny stan miłości oblubieńczej wymaga wyboru priorytetu drugiej osoby jako normy personalistycznej oraz doświadczenia pełnej odpowiedzialności za jej życie

Innowacje resocjalizacyjne

Praca recenzowana / peer-reviewed pape

Reification and Post Anthropology of the Right of the Socio-Therapeutic Youth Centers

Indagacja naukowa dotyczy oceny nałożenia na podmioty niepubliczne prowadzące młodzieżowe ośrodki socjoterapii obowiązku utworzenia szkoły w ramach ich struktury organizacyjnej, w wyniku zmian wprowadzonych przepisami ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw. Podstawę prawną określenia, w jakim stopniu oddziaływania socjoterapeutyczne przynoszą pożądane efekty w odniesieniu do młodzieży i instytucji socjalizacyjnych, stanowią aktualnie obowiązujące przepisy ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 listopada 2015 roku w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach. Generalnym celem postępowania pedagogicznego winna być zakończona sukcesem socjalizacja nieletnich, która przyczynia się nie tylko do ich uspołecznienia i integracji ze wspólnotą ale również, na nieco ogólniejszym poziomie, do jednolitości norm i wartości koniecznych dla spójności całego społeczeństwa.The scientific research concerns the evaluation of imposing on non-public persons running of socio-therapeutic youth centers, the duty of establishing a school within the scope of their organizational structure, as a result of changes introduced according to the act of law of 20.02.2015 about the change of the law of school system and some other laws. The legal basis of determining in to what extend the socio-therapeutic actions result in desired effects with regard to the youth and social institutions, constitute the now in force legal rules of the act of law of 07.09.1994 about the Education System and the legal rules of the decree of the Ministry of National Education of 02.11.2015 about the types and the detailed rules of the public institutions, conditions of residence of the children and the youth in such places and the rules and the amount of the payment made by the parents for the stay of their children in those centers. The general aim of the pedagogical behavior should be a successful socialization of the youth, which results not only in their socialization and integrationwith the community, but also, on a more general level, in homogeneity of norms and values necessary for the unity of the whole society

Indywidualistyczne i supraindywidualistyczne predyktory optymalnego oddziaływania resocjalizacyjnego na skazanych w warunkach wolnościowych

The meeting that reaches the boundaries of dialogical moments (dialogical i.e. reaching the depth in interpersonal communication) may be an identity-creative situation i.e. the situation in which the identity of participants is acted, learnt, and experienced. The most important conditions which enable us to make a full dialogue are: the kinds of relationships between participating parties, attention and mutual understanding, and love. Interpersonal relations differ in the number of participants, in their depth, character, intensity in time, and may signal the type of a meeting. In the context of philosophical anthropology of Teilhard de Chardin, B. Pasamonik presents the process of communication as a relation of utilitarian character, oriented towards achieving something, and as a personalist relation whose aim is to ”meet somebody”. In the latter, there is no clearly cognitive aim that would reduce “the Other” to the object of cognition; it is rather about the possibility of communing, being opened to another person, which is possible only in the case of a relationship based on responsibility.Spotkanie osiągające granice momentów dialogicznych, czyli sięgające głębi w komunikacji interpersonalnej, może być sytuacją tożsamościowo-twórczą, a zatem taką, w której tożsamość uczestników jest odgrywana, poznawana i doświadczana. Najistotniejszymi warunkami umożliwiającymi pełny dialog są: rodzaje relacji między uczestniczącymi stronami, uwaga i wzajemne zrozumienie oraz miłość. Relacje międzyludzkie różnią się ilością osób w nich uczestniczących, głębią, charakterem, intensywnością i mogą wskazywać na typ spotkania. W nurcie antropologii filozoficznej Teilharda de Chardina Barbara Pasamonik przedstawia proces komunikacji jako relację o charakterze utylitarnym – nastawioną na osiągnięcie czegoś oraz jako relację personalistyczną, która ma na celu „spotkanie kogoś” (Pasamonik 1999, s. 102). W tej drugiej nie ma zamiaru czysto poznawczego, który redukowałby „Innego” do przedmiotu poznania; chodzi raczej o możliwość obcowania, otwierania się na drugiego człowieka, co jest możliwe tylko w przypadku związku opartego na odpowiedzialności

SPOTKANIE I DIALOG W PROCESIE RESOCJALIZACJI

MEETING AND DIALOGUE IN THE PROCESS OF RESOCIALIZATIO

Intercultural Polish-Jewish dialogue in the context of shaping cultural identity, social and national

The process of the return unit is defined as a return to the past in order to rebuild the broken bond with her and take stock of life experiences. Each return full biographical dimension, social and historical, and thus fills the internal states on the needs of biographical belonging, a common fate of Polish- Jewish. Back is sometimes understood as coercion resulting from processuality biographical life experiences, the need to balance life, consolidation of facts, calm, ordering biography, to give it meaning and significance. The need for closure biography, ie,, zatoczenia wheels, ‘’ is needed in individuals who have experienced pain, suffering ,,cracks,, ‘’ discontinuity biographical experience. Meeting and dialogue in the proceeding rapidly towards supporting the development of social self-esteem and self-awareness unit and the identification of a common intercultural communication [email protected] I. (2002), Wdychać głęboko, IzabelinAmiel I. (1999), Osmaleni, IzabelinBałandynowicz A. (2011), Reintegracja społeczna skazanych. Paradygmat tożsamości osobowej, społecznej i kulturowo-cywilizacyjnej, „Resocjalizacja Polska” nr 2Baran B. (1991), Filozofia dialogu, KrakówBell C.R. (1999), Middle Class Families, New YorkBernstein B. (1991), Class, Codes and Control, New YorkBott E. (1991), Family and Social Network, New YorkBuber M. (1992), Ja i Ty. Wybór pism filozoficznych, WarszawaChałas K. (2003), Wychowanie ku wartościom. Elementy teorii i praktyki. Godność, wolność, odpowiedzialności, tolerancji, Lublin – KielceEldredge J. (2006), Podróż pragnień. W poszukiwaniu życia o jakim marzyliśmy, WarszawaFeldman J. (2008), Above the Death Pits, Beneath the Flag: Youth Voyages to Poland and the Performance of Israeli National Identity, Oxford – New YorkFromm E. (2000), Niech się stanie człowiek, KrakówGałdowa A. (2000), Powszechność i wyjątek. Rozwój osobowości człowieka dorosłego, KrakówHalbwachs M. (1969), Społeczne normy pamięci, WarszawaJan Paweł II (2004a), Pamięć i tożsamość, KrakówJan Paweł II (2004b), Przekroczyć próg nadziei, KrakówKazimierska K. (2008), Biografia i pamięć, KrakówKieszkowska A. (2012), Inkluzyjno-katalaktyczny model reintegracji społecznej skazanych. Konteksty resocjalizacyjne, KrakówKonopczyński M. (1996), Twórcza resocjalizacja. Wybrane metody pomocy dzieciom i młodzieży, WarszawaKonopczyński M. (2009a), Kierunki zmian w teorii i praktyce resocjalizacyjnej [w:] „Pedagogika Społeczna”. Oblicza resocjalizacji, WarszawaKonopczyński M. (2009b), Twórcza resocjalizacja – od korekcji do rozwoju [w:] A. Rejzner, P. Szczepanik (red.), Terapia w resocjalizacji, cz. 1, Ujęcie terapeutyczne, WarszawaMader J. (1989), Filozofia dialogu [w:] J. Tischner (red.), Filozofia współczesna, KrakówMalewska A. (1962), Pozytywny i negatywny obraz własnej osoby w proces podejmowania decyzji, „Studia Socjologiczne” nr 2Michlic J. B. (2002), Doming to Terms with the „Dark Past”: The Polish Debate abort the Jedwabne Massacre, JerusalemMiłosz Cz. (1945), Biedny chrześcijanin patrzy na getto, [w:] Ocalenie, WarszawaOpoczyńska M. (2004), Wprowadzenie do psychologii egzystencjalnej, KrakówPasamonik B. (1999), Tożsamość osobowa, KrakówPettigrew T. F. (1998), Intergroup Contact Theory, “Annual Review of Psychology” nr 1Pospiszyl I. (2008), Patologie społeczne, WarszawaPytka L. (1995), Granice kontroli społecznej i autonomii osobistej młodzieży, „Opieka – Wychowanie– Terapia” nr 1Sobczak S. (2004), Aksjologiczne wątki w koncepcji samoświadomości Zbigniewa Zaborowskiego, [w:] L. Pytka, T. Rudowski, Samoświadomość i jakość życia. Perspektywa psychospołeczna, WarszawaSteinberg S., Bar-On D., (2002), An analysis of the group process in encounters between Jews and Palestinians using a typology for discourse classification, “International Journal of Intercultural Relations” nr 26Steinlauf M. C. (2001), Pamięć nieprzyswojona. Polska pamięć Zagłady, WarszawaSzacka B. (), Historia i pamięć zbiorowa, „Kultura i Społeczeństwo” nr 4Szacka B. (2000), Pamięć społeczna [w:] Encyklopedia socjologii, t. 3, WarszawaSzacka B. (2003), Pamięć zbiorowa i wojna, „Przegląd Socjologiczny” nr 2Urban B. (2000), Zaburzenia w zachowaniu i przestępczości młodzieży, KrakówWojtowicz M. (2005), Doświadczenie lęku egzystencjalnego jako sytuacja wyboru, KatowiceZerubavel Y. (1995), Recovered Roots: Collective Memory and the Making of Israeli National Tradition, ChicagoZiółkowski M. (2001), Pamięć i zapomnienie: trupy w szafie polskiej zbiorowej pamięci, „Kultura i Społeczeństwo” nr 3-

Awareness for peace predictor of mental health human

The philosophy of man and his role for the community, of community and for the whole human family is the vital ground for the philosophy of law and organizing the state system. To understand the state of harmony with the environment by demanding the realization of higher-order needs as the spiritual values which take into account the acceptance of individual and group must accept the paradigm of multilevel and multiple planes. Philosophy of law should develop a attribute-standard model of behavior which is also a reflection and an extension of the inner world of a man who will affirm the attitude of involvement in social issues beyond the individualistic dimension to higher values. Touching, taking over and organizing the external environment in the name of values, it will be possible the creation, development, and disintegration of the state of maladjustment become permanent determinants personal information which are at the same time the state of the dynamic world of transcultural. Pacifism, adherence to peace and respect the absolute value of the individual and the community in the form of a person’s value and the value of community. They may materialize through the intervention of culture in the form of the idea of law which creates objective conditions for a democratic state.Filozofia prawa winna wypracować model zachowania atrybutowo-normatywnego będącego jednocześnie odzwierciedleniem i przedłużeniem świata wewnętrznego człowieka, który pozwoli afirmować postawę zaangażowania w sprawy społeczne przekraczające wymiar indywidualistyczny na rzecz wartości wyższych. Dotykanie, przejmowanie i organizowanie otoczenia zewnętrznego w imię wartości będzie moż- liwe, gdy twórczość, rozwój, dezintegracja i stan nieprzystosowania staną się stałymi antecedensami osobowymi będącymi jednocześnie stanem dynamicznym świata transkulturowego. Samodzielność egzystencjalna jednostki stanowiąca dobro samo w sobie oraz wartość centrowa w procesie uspołecznienia wiąże się nierozerwalnie z relatywizmem, tolerancją oraz wieloświatopoglądowością. Zasadniczą dymensją definiującą zdrowie psychiczne jest zdolność i umiejętność pokonywania i neutralizowania uwarunkowań psychospołecznych przez osobę. Jednostka zawiera w sobie określone dynamizmy pozwalające na kształtowanie psychiki za pośrednictwem „czynnika trzeciego”, który ma bezpośredni wpływ na środowisko wewnętrzne i zewnętrzne człowieka, a są nimi: samoświadomość, samopotwierdzenie oraz samowychowanie. Przetwarzanie świata duchowego i psychicznego jednostki przy udziale tych predyktorów zmierza w stronę harmonizacji swojego typu podstawowego kondycji zdrowia psychicznego przy uzupełnianiu go cechami innyc

Social Exclusion of Criminals with a Cultural and Normative Standard of the Dehumanized Power of Punishment

Proces obiektywnego wykreślania znaczenia pojęć-symboli odgrywa istotną rolę w edukacji, uczeniu, wychowaniu i powszechnej socjalizacji człowieka. Jest terenem zmagań transkulturowych, które powinny zmierzać do obnażenia całkowitej prawdy o człowieku, rozpoznawania jego miejsca w historii świata. Świadome wybory, oparte na wolnej woli i wolności wewnętrznej, pozwalają osobie eliminować socjalizację i wychowanie opierające się na założeniach postantropologicznych, a rozwijać dialog wewnętrzny sublimujący dynamizmy rozwojowe. Przedstawiciele instytucjonalnego porządku kulturowego, interpretując fakty i zjawiska społeczne, w tym przykładowo organizując proces sprawiedliwości karzącej wobec wykluczonych jako sprawców zachowań degeneratywnych, dopuszczają się świadomego wyboru wartości, norm i zasad postępowania oraz systemów odpowiedzialności penalnej dla wszystkich osób wchodzących w konflikt z prawem karnym. Minimalizowanie izolacji wewnętrznej w celu zracjonalizowania karania w stronę cywilizacyjno-kulturowych rozwiązań powinno odbywać się nie przez mechaniczne i symplicystyczne narzucanie wzorów, ale poprzez rzeczowe powiększanie zakresu samokontroli zachowania się skazanych wobec innych osób oraz zachowania się w grupach.The process of objectively delineating the meaning of symbol-symbols plays an important role in education, teaching, upbringing and universal socialization of a human being. It is an area of transcultural struggles, which should be sought for exposing the entire truth about man’s recognition of his place in the history of the world. Conscious choices based on free will and internal freedom allow a person to eliminate socialization and upbringing based on post-antropological assumptions and to develop internal dialogue sublimating developmental dynamics. Representatives of the institutional cultural order, interpreting social facts and phenomena, including, for example, organizing the process of justice punishing the excluded as perpetrators of degenerative behaviors, they allow conscious choice of values, norms and rules of conduct and systems of penal liability for all persons who are in conflict with criminal law. Minimizing internal isolation in order to rationalize punishment towards civilizational and cultural solutions, should be done not by mechanical and simplistic imposition of patterns but by substantively enlarging the scope of self-control behavior of convicts towards other people and behavior in groups