Cross section calculations for electron scattering from platinum chemotherapeutic compounds

Cross section for electron impact ionization of carboplatin, C6H12N2O4Pt, and oxaliplatin, C8H14N2O4Pt, have been calculated within binary-encounter-Bethe model for energies from the ionization threshold up to 5000 eV. Cross section for elastic electron scattering from carboplatin and oxaliplatin molecules have also been derived using independent atom method (IAM) and additivity rule for collision energies ranging from 50 eV to 3000 eV. Obtained cross sections have been compared with relevant cross sections for cisplatin molecules

Cross section calculations for electron impact ionizationand elastic scattering from cisplatin

Total cross section for single electron-impact ionization of cisplatin (H6N2Cl2Pt) molecule has been calculated with the binary-encounter-Bethe (BEB) model from the ionization threshold up to 5 keV. To obtain input data for the BEB calculations, geometric and electronic structures of the cisplatin have been studied with quantum chemical methods. Elastic cross section for electron collisions with cisplatin have also been evaluated using independent atom method with static-polarization model potential for incident energies ranging from 50 to 3000 eV. The obtained geometric structure of cisplatin is compared with available experimental and theoretical data. Calculated cross sections have been compared with related cross sections for selected purine and pirimidine bases

Autotransplantation of cartilage-bone chips using a collagen barrier membrane - a pilot study of cartilage defects healing

Urazy chrząstki stawowej stanowią trudny problem terapeutyczny. Poznanie budowy oraz fizjologii chrząstki pozwala zrozumieć jej funkcję oraz patomechanizm odpowiedzialny za jej niszczenie w przebiegu urazów, chorób zwyrodnieniowych oraz chorób autoimmunologicznych. Aktualnie badania nad gojeniem uszkodzeń chrząstki stawowej koncentrują się na inżynierii tkankowe, modyfikacji metod chirurgicznych oraz wykorzystaniu biomateriałów. Badania pilotażowe przeprowadzone w Zakładzie Chirurgii Eksperymentalnej i Badania Biomateriałów miały na celu sprawdzenie możliwości odbudowy uszkodzonej chrząstki stawowej z zastosowaniem autoprzeszczepu wiór chrzęstno-kostnych i dwuwarstwowej błony kolagenowej. Wstępne badania w 8 i 10 tygodniu nad autoprzeszczepem wiór chrzęstno-kostnych wykazywały przewagę procesów regeneracyjnych nad reparacyjnymi.Articular cartilage injuries are a difficult therapeutic problem. Acquiring the knowledge of the structure and physiology of cartilage is a key to understanding its function and the pathogenesis responsible for its destruction in the course of injury, degenerative diseases and autoimmune disorders. Currently, research on the articular cartilage healing focus on tissue engineering, modification of surgical methods and the use of biomaterials. Pilot studies conducted at the Department of Experimental Surgery and Biomaterials Research aimed to explore the possibilities of rebuilding the damaged cartilage using autograft cartilage-bone chips and double-layer collagen membrane. Preliminary studies in 8 and 10 week of observation showed superiority over reparative regenerative processes

Nowa metoda wytwarzania biodegradowalnych materiałów medycznych charakteryzujących się wysokorozwiniętą strukturą porowatą

This study addresses the preparation of biodegradable and highly porous materials with the chemical purity required for medical materials. The solution method for producing porous structures with table salt was modified through the application of plasticisers in the technological process. In this paper the term medical materials includes dressing and implantable materials as well as scaffolds for tissue culture. A new method is proposed using polymers such as poly(D,L-lactide) and dibutyrylchitin to produce porous structures with enhanced absorption properties.Przedmiotem prezentowanych badań było wytworzenie biodegradowalnych wysoko-porowatych pianek o czystości chemicznej charakterystycznej dla materiałów medycznych. Zaproponowano modyfikację metody roztworowej produkcji pianek przy użyciu soli kuchennej poprzez dodatkowe zastosowanie plastyfikatorów w procesie technologicznym. Zaproponowana metoda dotyczy wytwarzania wyrobów z poli (D,L – laktydu) i polimerów bioaktywnych, np. dibutyrylochityny a celem jej opracowania było wytworzenie materiałów o podwyższonych właściwościach sorpcyjnych. Dodatek NaCl w ilości nie mniejszej niż 100% oraz gliceryny w ilości 5% w stosunku do masy roztworów polimerowych z 10%PLA4060D, 10%DBC lub 5%PLA/DBC powoduje wzrost adsorpcji wody i soli fizjologicznej o ponad 10 g/g w stosunku do pianek formowanych z użyciem wyłącznie soli. W przypadku pianek z mieszaniny PLA/DBC zawartość soli musi być większa niż 100%, w przeciwnym wypadku następuje rozwarstwienie pianek. Wprowadzenie do układu 50%wt dibutyrylochityny skutkuje obniżeniem pH do poziomu 6,36, co jest korzystne z punktu widzenia biozgodności materiałów i sprzyja tworzeniu korzystniejszych warunków dla procesu gojenia się rany

Study on bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglasses from the SiO2-CaO system obtained by the sol-gel method using silanes

Celem badań była ocena bioaktywności i cytotoksyczności in vitro bioszkieł o składzie chemicznym SiO2 70% mas. i CaO 30% mas., wytworzonych metodą zol-żel. Podczas syntezy do wprowadzenia SiO2 zastosowano TEOS lub jego mieszaniny z winylo(trimetoksy)silanem (VS) lub trimetoksysililometakrylanem propylowym (MPS). Bioaktywność oceniono z zastosowaniem SEM przez analizę obrazów morfologii powierzchni bioszkieł po kontakcie z roztworem symulującym osocze (SBF). Natomiast ocenę działania cytotoksycznego wykonano metodą bezpośrednią i pośrednią zgodnie z PN-EN 10993-5 „Biologiczna ocena wyrobów medycznych - Część 5: Badania cytotoksyczności: metody in vitro" po kontakcie z komórkami fibroblastopodobnymi L929. Wyniki przeprowadzonych badań bioaktywności pozwalają stwierdzić, że otrzymane bioszkła są bioaktywne w kontakcie z roztworem SBF, na co wskazuje obecność na powierzchni bioszkieł sferycznych struktur typowych dla morfologii apatytu. Natomiast wyniki cytotoksyczności in vitro wykonane metodą pośrednią dla wszystkich wytworzonych bioszkieł wskazują na brak efektu toksycznego na komórki L929.The aim of this study was to evaluate the bioactivity and in vitro cytotoxicity of bioglass with chemical composition 70 wt% SiO2 and 30 wt% CaO obtained by the sol-gel method. During the synthesis TEOS or mixture thereof with vinyltriethoxysilane (VS) or (trimetoxysilyl)propyl methacrylate (MPS) were used to introduce SiO2 content. Bioactivity was assessed by SEM observations of bioglass surface morphology after contact with a simulated body fluid (SBF). The evaluation of cytotoxicity was performed according to PN-EN 10993-5 "Biological evaluation of medical devices - Part 5: Tests for cytotoxicity: in vitro methods" after contact with fibroblast like cells L929. Results of the study of bioactivity allow to conclude that the obtained bioglasses are bioactive in contact with SBF solution, as indicated by the presence on the surface of spherical structures typical for morphology of the apatite. Moreover the results of indirect method in vitro cytotoxicity tests involving all produced bioglasses revealed no toxic effect on L929 cells