Evaluation of functional status in cases with polio sequele and postpolio syndrome

Çalışmamızın amacı; sağlıklı kişilerle, polio sekeli ve postpolio sendromu olan olguları fiziksel fonksiyonlar, psikolojik ve sosyal yönden değerlendirerek karşılaştırmaktı. Polio sekeli olan 20, postpolio sendromu olduğu düşünülen 15 ve kontrol grubu olarak seçilen sağlıklı 20 kişi kısa, standardize edilmiş ve hastaların kendileri tarafından doldurulabilen Jette Fonksiyonel Durum Anketi (FD A) kullanılarak fiziksel fonksiyonla, psikolojik durum, ve sosyal fonksiyonlar yönünden sorgulandı. İstatistik analizler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) paket programıyla yapıldı. Sonuç olarak; kontrol, polio sekeli ve postpolio sendromu olan gruplar arasında FDH ile yapılan değerlendirmede, fiziksel fonksiyonlar ve sosyal aktivite yönünden postpolio sendromu olan vakalarla, kontrol ve polio sekeli olan vakalar arasında anlamlı bir fark olduğu (p<0.05), psikolojik fonksiyonlar, çalışma performansı ve insan ilişkileri kalitesi yönünden ise üç grup arasında anlamlı bir fark olmadığı görüldü.The aim of this study was to assess and compare cases who have polio sequele and postpolio syndrome with healthy cases on the basis of psychological, physical and social functions. 20 cases with polio sequele, 15 cases with postpolio syndrome and 20 healthy cases as control group were included in the study. They were given brief, standartized Jette Functional Status Questionnaire (FSQ). They answered the questionnaire by themselves. The cases were asked questions about psychological condition, physical and social functions with FSQ. Statistical analysis was done with Statistical Package for Social Sciences (SPSS) package program. As a result, there was statistically significant difference between postpolio syndrome group and other groups on the basis of physical functions and social activity (p&lt;0.05). There were no significant differences between three groups on the basis of psychological functions, work performance and human relation qualities

Importance of tinel and phalen test in the carpal tunnel syndrome

Çalışmamızın amacı karpal tünel sendromu'nun (KTS) klinik teşhisinde sıklıkla kullanılan Tinel ve Phalen testinin duyarlılık ve özgüllüğünü değerlendirmekti. KTS lokal sıkışma sendroniları arasında en sık görülenidir. Teşhiste klinik muayene ve şikayetler temel alınırken, elektrodiagnostik çalışmalar bu teşhisin doğrulanmasında faydalı olabilmektedir. Phalen ve Tinel testi teşhiste faydalı göstergelerdir. Çalışmamıza KTS'nun klinik semptomlarıyla başvuran (örneğin., aralıklı elbileği ve kol ağrısı, me¬dian sinir alanına yayılan uyuşma, gece şikayeti olanlar ve benzerleri), bunu takiben standart sinir ileti kriterleriyle elektrofizyolojik olarak KTS olduğu tespit edilen 126 hasta eli dahil edildi. Çalışmamızda klinik olarak KTS olduğu düşünülen 126 üst ekstremiteye EMG yapıldı. Phalen ve Tinel testi yönünden değerlendirildi. Sonuç olarak; Tinel testi KTS'lu hastaların değerlendirilmesinde faydalı olmasına karşılık Phalen testi daha yüksek duyarlılık ve özgüllüğe sahiptir.The aim ofthis^tudy is evaluating sensitivity and speci&not;ficity of Tinel and Phalen tests which is often used in the clinical diagnosis of Carpal Tunnel Syndrome (CTS). CTS is seen the most common among focal entrapment syndromes. While CTS is diagnosed on the basis of pa&not;tients history and clinical examination and electrodiagnostic studies may be useful in confirming the diagnostic impression. Phalen and Tinel test are useful indicators of diagnosis. In this study 126 patient hands included, reffered with clinical symptoms of CTS (ie., intermittent wrist and arm pain, paresthesias in the median distribution, noc&not;turnal symptoms etc), who were subsequently proven to have electrophysiologic CTS by standard nerve con&not;duction criteria. All patient hands which clinically suspected of CTS were performed Phalen and Tinel test. We conclude that the Tinel test is useful in the evaluation of patients with CTS whereas Phalen test has greater sensitivity and specificty