Bingöl İlinde Mera Verim ve Kalitesinin Yöneylere Bağlı Olarak Aylık Değişimi ve Otlatmaya Başlama Zamanının Belirlenmesi

Bu çalışma, Bingöl ili Ormanardı köyü merasından otlatma mevsimi boyunca elde edilen otun verim ve kalitesinin yöneylere bağlı olarak aylık değişimi ile Bingöl ilinde otlatma mevsimi başlangıcını tespit etmek amacıyla 2018 yılında yürütülmüştür. Bu amaç doğrultusunda otlatma mevsiminin başında mera alanının dört farklı yöneyine birer kafes yerleştirilmiştir. Nisan ayından Ekim ayına kadar her ay bu kafeslerden ot örneği alınarak, çalışma devam ettirilmiştir. Çalışmada; bitki boyu, yeşil ot verimi, kuru ot verimi, ham protein oranı, protein verimi, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF) ve nispi yem değerine (NYD) ait verim ve kalite unsurları incelenmiştir. Çalışma sonucunda; Bingöl ilinde otlatma mevsiminin Mayıs ayı ile birlikte başlaması gerektiği, en iyi verim ve kalite sonuçlarının Mayıs ve Haziran aylarından elde edildiği, bu aylardan sonra hem verim hem de kalite açısından düşüşler olduğu tespit edilmiştir

Determination of germination and emergence performances of some forage pea lines and varieties at different temperatures

Bu çalışma, bazı yem bezelyesi (Pisum sativum ssp. arvense L.) hat ve çeşitlerinin farklı sıcaklıklarda çimlenme ve çıkış oranlarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Denemede materyal olarak 13 adet yem bezelyesi hat ve çeşidi kullanılmıştır. Yem bezelyesi tohumları dört farklı sıcaklıkta (10 0 C, 20 0 C, 24 0 C ve 30 0 C) çimlenme ve çıkış testlerine tabi tutulmuştur. Hat ve çeşitler çimlenme oranı ve hızı ile çıkış oranı ve hızı bakımından karşılaştırılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre en iyi çimlenme oranları 10 0 C, 20 0 C ve 24 0 C’de çimlendirilen yem bezelyesi tohumlarından elde edilmiştir. Bu sıcaklıklarda en yüksek çimlenme oranı istatistiksel olarak aynı grupta yer alan 88P038-4-3-683, Spring pea 3-638, P57B, P101 ve P104 hatları ile Atos ve Özkaynak çeşitlerinden elde edilmiştir. Tüm sıcaklık değerlerinde benzer çıkış oranları elde edilmesine karşın 88P038-4-3-683, Spring pea 3-638, P57B ve P101 hatları ile Özkaynak, Reyna ve Bolero çeşitlerinin en yüksek değerleri vererek öne çıktıkları tespit edilmiştir. Hem çimlenme oranı hem de çıkış oranı açısından en iyi performans Spring pea 3-638, P101 ve P104 hatlarından elde edilmiştir. Sıcaklık arttıkça çimlenme ve çıkış hızları da doğru orantılı bir şekilde artmıştır.This study was conducted to determine germination and emergence rates of some forage pea (Pisum sativum ssp. arvense L.) lines and varieties at different temperatures. As plant material, 13 forage pea lines and varieties were used for the experiment. The forage pea seeds were subjected to germination and emergence tests at four different temperatures (10 0 C, 20 0 C, 24 0 C, and 30 0 C). The lines and varieties were compared for rates and percentages of germination and emergence. According to the research results, the\ud best germination rates were obtained from forage pea seeds germinated at 10 0 C, 20 0 C, and 24 0 C. At these temperatures, the highest germination and emergence rates were obtained from 88P038-4-3-683, Spring pea 3-638, P57B, P101, P104, Atos and Özkaynak lines and/or varieties falling into the same group as the statistical. Although similar emergence rates were obtained at all temperatures evaluated, giving the highest values of 88P038-4-3-683, Spring pea 3-638, P57B ve P101, Özkaynak, Reyna and Bolero lines and varieties were found to be come forward. The best performance in terms of both emergence and germination rate was obtained from the Spring pea 3-638, P101, and P104 lines. Germination and emergence rates increased with increasing temperature

The Effect of Different Irrigation Frequency and Level on Yield and Quality Characteristics of Silage Sorghum

This study was carried out to determine the effect of different irrigation frequency and levels on silage sorghum plant for yield and quality at the Bingöl University Agricultural Research and Application Field in 2022 using the Master BMR variety as plant material. Randomized complete blocks applying the split-plots experimental design with three replications was used; four irrigation levels (25%, 50%, 75% and 100%) and four irrigation frequencies (5, 10, 15 and 20 days) were considered as treatments. Percentage of moisture replacement was determined using total moisture loss from evapotranspiration (ET). Amount of water discharged by emitters were predetermined, hence, time was used to determine the exact amount. Properties related to green forage yield, dry matter yield, crude protein ratio, crude protein yield, acid detergent insoluble fibre, neutral detergent insoluble fibre, digestible dry matter, dry matter consumption and relative feed value were investigated. Statistically significant differences between all the examined features were observed. The highest green forage yield, dry matter yield and crude protein yield were obtained from 5-day frequency and 100% level. Highest crude protein ratio from 5-day frequency and 25% level, lowest acid detergent insoluble fibre rate and highest digestible dry matter rate from 20-day frequency and 25% level, highest dry matter intake and relative feed value with the lowest neutral detergent insoluble fibre rate were observed from 25% level with 10 and 20-day frequencies. In conclusion; it can be stated that, to obtain high yield from silage sorghum, it is necessary to irrigate at 5 days frequencies and 100% level. However, high-quality product can be obtained with a 10-day frequency and a 25% level with low yield

The effect of different sowing norms on some yield traits of forage rape and ıts evaluation as a bee pasture

Bu çalışma, yemlik kolzanın farklı ekim normlarının bazı verim özelliklerine etkisi, bal arıları arasındaki karşılıklı etkileşimlerinin belirlenmesi ve yemlik kolzanın arı merası oluşturulmasında alternatif bir bitki olarak değerlendirilmesi amacı ile yürütülmüştür. Çalışmada 400, 800, 1200, 1600, 2000 ve 2400 g/da ekim normu kullanılmıştır. Bitkinin çiçeklenmesi ile birlikte haftada iki defa gözlemler alınmış ve m2 başına bal arısı sayısı, bal arılarının çiçekte kalma süresi, bitki boyu, m2 başına bitki sayısı, bitki başına çiçek sayısı, m2 başına çiçek sayısı, yan dal sayısı, bitki başına kapsül, kapsülde tohum, tohum verimi ve bin tane ağırlığı gibi özellikler ele alınmıştır. Araştırma sonucunda verim bakımından 1200-1600 g/da ekim normu öne çıkmıştır. 26 Nisan tarihi, arıların yemlik kolzayı en çok ziyaret ettiği, bitkinin en yüksek boyuna ulaştığı, bitki başına ve m2 başına en fazla çiçeğe sahip olduğu tarih olarak görülmüştür. Yemlik kolzanın arıcılık faaliyeti açısından özellikle erken ilkbahar döneminde kolonilerde oluşan nektar ve polen yetersizliğinin çözümüne yönelik ideal bir arı merası bitkisi olduğu, Bingöl ve benzer ekolojik koşullara sahip bölgelerde 26 Nisan tarihi geçirilmeden bu bitkinin arıcılık açısından değerlendirilebileceği sonucuna varılmıştır.In this study, the effects of different sowing norms of Forage Rape on some yield characteristics, the mutual interactions between honey bees and the evaluation of forage rape as an alternative plant in the creation of bee pastures were carried out. Sowing norms of 400, 800, 1200, 1600, 2000 and 2400 g/da were used in the study. Data was taken twice a week. The flowering of the plant and the number of honeybees per m2, the duration of the honeybee in bloom, the plant height, the number of plants per m2, the number of flowers per plant, the number of flowers per m2, the number of side branches, capsule per plant, seed in capsule, seed properties such as yield and thousand grain weight were discussed. This research observed that, 1200-1600 g/da sowing norm produces the highest yield. April 26th was observed as the date when bees visited the Forage Rape the most, reached the highest height of the plant, and had the most flowers per plant and per m2. It has been concluded that Forage Rape is an ideal bee pasture plant for the solving nectar and pollen deficiency in beekeeping, especially in early spring periods in terms of beekeeping activity. İt is recommended that this plant should be further evaluated for beekeeping on dates prior to April 26th in Bingöl and regions with similar ecological conditions

Research on yhe yield herbage and grazing capacity of a range in Çiçekyayla village, central district Bingöl

This study was conducted to compare of rangeland vegetation in Çiçekyayla Village, Center-Bingöl, as well as herbage yield and grazing capacity. İn the study, the mean green herbage yield apd hay herbage yield were determined 178.14 kg/da and 46.49 kg/da. Percent contributions of grasses, legumes and other family plants of the hay yield were 29.61%, 4.08% and 66.31% respectively. The mean quality scores of the pastures it was determined 2.59 and pasture condition class found "poor". Grazing capacity of the pasture found 1.24 BBHB. The mean crude protein and crude protein yield of the hay herbage yield were determined 16.08% and 7.33 kg/da

Determination of the Proper Sowing Time for Some Silage Corn Varieties under the Ecological Conditions of Bingöl Province

This study was carried out to determine appropriate sowing time for some silage maize varieties grown as the main product in Bingöl ecological conditions in 2016 and 2017 cultivation seasons. In the study, field trials were established according to divided parcels in randomized blocks design with 3 replications. Two silage maize cultivars (30B74 ve Burak) were placed on main parcels, and 6 different sowing dates were placed on sub-parcels. In the study, data for plant height, plant stalk diameter, cob ratio, leaf ratio, and stalk ratio in plant, green herbage yield and dry herbage yield were investigated. Significant differences were obtained in terms of the traits examined in the study. According to two-year averages; plant height 248.7-282.7 cm, plant stalk diameter 19.9-22.6 mm, cob ratio 30.3-35.1%, leaf ratio 15.2-18.1%, stalk ratio 48.8-53.1%, green herbage yield 7110-9987 kg da-1 and dry herbage yield were changed between 2078-2514 kg da-1. As a result of the correlation analysis; important and positive correlations, between green herbage yield and plant height and leaf ratio; between dry herbage yield and plant height, stalk diameter, leaf ratio and green herbage yield; between plant height and leaf ratio, were determined. As a result of the research, it was concluded that the most suitable sowing date could be the second half of April in silage corn cultivation as the main product in Bingöl ecological conditions, and 30B74 silage corn variety could be suggested for cultivation

Bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin tuzluluğa toleransının belirlenmesi

Bu çalışma, bazı yonca (Medicago sativa L.) çeşitlerinin farklı tuz (NaCI) konsantrasyonlarına toleranslarının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Materyal olarak Başbağ, Bilensoy-80, Elçi, Kayseri ve Savaş yonca çeşitleri kullanılmıştır. Araştırmada kontrol (0 mg/l) amaçlı olarak distile su ve dört farklı tuz konsantrasyonu (200 mg/l, 400 mg/l, 600 mg/l ve 800 mg/l) kullanılmıştır. Çalışmada 7 gün sonra çimlenme oranı (%), 14 gün sonra ise kök-sürgün uzunlukları (cm) ve kök-sürgün kuru ağırlıkları (gr) ile ilgili ölçümler yapılmıştır. Yapılan çalışma neticesinde kullanılan tüm tuz konsantrasyonlarında Başbağ, Bilensoy-80, Elçi ve Kayseri çeşitlerinin tuza toleranslarının Savaş çeşidinden daha iyi olduğu belirlenmiştir

Current situation of Bingöl province in the context of crop production

Bu çalışmada; yaygın olarak üretilen ürünler göz önünde bulundurularak bitkisel üretim açısından Doğu Anadolu Bölgesinde yer alan Bingöl ilinin mevcut durumu incelenmiştir. Çalışmada, bitkisel üretim kapsamında yer alan tarla ve bahçe bitkilerinin ekim-dikim alanları, üretim ve verim değerleri ortaya çıkarılmıştır. Bingöl ilinin toplam arazi varlığının %4.31'inde bitkisel üretim yapılmaktadır. Bitkisel üretim yapılan bu miktarın %65.97'sinde tarla tarımı, %12.85'inde bahçe tarımı yapılmakta olup, geriye kalan %21.17'lik kısmı ise nadasa bırakılmaktadır. Bingöl ilinde tahıl grubunda en çok buğday ve arpa; baklagil grubunda fasulye ve nohut; endüstri bitkileri grubunda patates, şekerpancarı ve ayçiçeği; yem bitkileri grubunda yonca ve fiğ; sebzeler grubunda karpuz, domates, taze fasulye ve biber; meyveler grubunda ise ceviz, elma, üzüm ve armut yetiştiriciliği yapılmaktadır

Bingöl ili merkez ilçesi Çiçekyayla Köyü merasının botanik kompozisyonunun belirlenmesi

Bu araştırma, Bingöl ili Merkez ilçesi Çiçekyayla köyüne ait bir meranın botanik kompozisyonunun belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada, 13 bitki familyasının 28 farklı cinsiden 30 bitki türünün tespiti yapılmıştır. Araştırma sonuçları; mera alanının %62.50'sinin bitki ile kaplı alan olduğunu ve kaplama alanına göre botanik kompozisyonun %46.67'sinin buğdaygillerin, %4.85'inin baklagillerin ve %48.47'sinin de diğer familya bitkilerinin oluşturduğunu göstermiştir. Merada en yaygın türlerin Bromus scoparius L. (%49.42), Rhagadiolus angulosus (%12.92), Turgenia latifolia (%11.26), Thlaspi arvense L. (%11.26) ve Crepis sancta (%10.89) olduğu, meradaki bitkilere ait boy ortalamasının da 14.18 cm olduğu belirlenmiştir

DETERMINATION OF YIELD AND QUALITY CHARACTERISTICS OF SOME ALFALFA (Medicago sativa L.) CULTIVARS IN THE EAST ANATOLIA REGION OF TURKEY AND CORRELATION ANALYSIS BETWEEN THESE PROPERTIES

This study was conducted to determine yield and some quality features of some alfalfa cultivars for three years between 2014 and 2016 in the East Anatolian Region of Turkey and correlation analysis between these properties. In this study, sixteen different alfalfa cultivars (Verdor, Magna-601, Magnum-V, Basbag, Elci, Kayseri, Nimet, Savas, Omerbey, Ozpinar, Alsancak, Gea, Verko, Sunter, Bilensoy-80 and Gozlu-1) were used. Experiments were conducted in the randomized block design with three replications. According to the results of this study significant differences were determined in terms of plant height, green herbage yield, dry herbage yield, crude protein ratio, crude protein yield, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), digestible dry matter (DDM), dry matter intake (DMI) and relative feed value (RFV) of alfalfa cultivars. In alfalfa cultivars, the highest green plant height, green herbage yield, dry herbage yield, crude protein yield and relative feed value were determined in Gea (54.7 cm, 3591 kg da(-1), 1227 kg da-1, 301 kg da-1 and 262.1, respectively). The highest crude protein ratio was determined in Magnum-V (25.9%). The least ADF contents were obtained from Gea (18.7%) and the least NDF contents were obtained from Gea, Sunter, Nimet and Ozpinar (27.1%, 27.4%, 27.5% and 27.7%, respectively). The highest digestible dry matter was determined in Gea (74.4%). The highest dry matter intake was obtained from Gea, Sunter, Nimet and Ozpinar (4.53%, 4.52%, 4.48% and 4.45%, respectively). Also, significant correlations were found between the traits studied. As a result, Gea variety with high dry herbage and crude protein yield, low ADF-NDF ratios and high relative feed value was recommended for alfalfa culture in similar ecologies. Outside Gea; it seems that Bilensoy-80, Magna-601, Magnum-V, Omerbey, Sunter, Verdor and Verko cultivars gave results above averages and were remarkable in terms of yield and quality