Preparation and properties of a composite charged membrane

In order to develop a low pressure desalination membrane with fixed ionic charges, we made use of the normally unwanted crosslinking tendency in preparing the polyelectrolyte poly(styrenesulfonate) by sulfonation of polystyrene. After dipcoating a poly(sulfone) or poly(phenylene oxide) UF membrane with a dilute soluton of this polyelectrolyte in water in the presence of some free sulfuric acid and silversulfate, fixation and cross-linking of the coating polymer took place by a heat treatment.\ud \ud Different membrane properties could be obtained by varying the pore size of the supporting UF membranes, and by variation in the coating polymer (M.W., concentration) and sulfuric acid concentration. We found that fluxes sometimes decline drastically in comparison with the original pure water flux; salt rejection values (at 1.5 g/l NaCl concentration and 0.5 MPa) never are very high (≤60% for monovalent anions). The most important potential application for these membranes lies in their non-fouling properties

De archivaris en de grammatica. Eelco Verwijs en zijn Middelnederlandsche Spraakkunst (1867).

Dit artikel bespreekt de ontstaansgeschiedenis van de Middelnederlandsche Spraakkunst (1867) van Eelco Verwijs, de eerste spraakkunst van het middelnederlands. Aan de orde komen tevens Verwijs' ideeën over taal en taalkunde, de bronnen van deze spraakkunst en de zeer kritische receptie ervan. Het werk is vrij snel in de wetenschappelijke vergetelheid geraakt

From the history of the term 'exocentric'

In this paper it is argued that it was not Leonard Bloomfield who introduced the term 'exocentric' into modern linguistic terminology. This term was already used by other linguists such as Karl Brugmann and Aleksander Aleksandrov, and one could say that Bloomfield just anglicized it. It might be the case that Aleksandrov borrowed the term from his teacher Baudouin de Courtenay

'Waartoe hij eene uitmuntende bevoegdheid had'. Everwinus Wassenbergh en het begin van de neerlandistiek.

Op 9 juni 1797 werd de classicus Everwinus Wassenbergh aan de universiteit van Franeker ook benoemd tot hoogleraar ‘in de Nederduitsche Taalkunde’. In de jaren daarna doceerde hij er over Nederlandse taalkunde, letterkunde en welsprekendheid. In zijn colleges Nederlandse taalkunde behandelde hij uitvoerig de Beknopte Nederduitsche Spraakkunst (1793) van Lambertus van Bolhuis. Wassenbergh was een classicus uit de Schola Hemsterhusiana, een groep van Nederlandse classici die het belang van het cultiveren van de moedertaal scherp hebben ingezien (‘vaderlandsche plicht’) en daar praktische consequenties aan hebben verbonden. Hij was een van de eerste officiële hoogleraren Nederlands, zo niet de eerste