Screening van hot spots van nieuwe verontreinigingen : een pilot studie in bodem, grondwater en oppervlaktewater

Onder nieuwe verontreinigingen verstaan we stoffen die nog niet of niet volledig zijn gereguleerd en waarvan de milieurisico’s vaak onbekend zijn. Daarbij gaat het om stoffen als natuurlijke hormonen en hormoonverstorende stoffen (weekmakers, detergenten, brandvertragers, e.d.), humane geneesmiddelen, diergeneesmiddelen, nanodeeltjes en microplastics. In de ‘waterwereld’ is altijd meer aandacht besteed aan de nieuwe verontreinigingen dan binnen andere beleidsvelden. In de bodem zijn de aanwezigheid en de mogelijke risico’s grotendeels onbekend. In 2013 heeft een consortium van diverse onderzoeksinstanties en stakeholders een pilotonderzoek uitgevoerd naar de aanwezigheid en mogelijke risico’s van hormonen en geneesmiddelen in het systeem bodem - grondwater - oppervlaktewater

Impact van rwzi’s op geneesmiddelconcentraties in kwetsbaar oppervlaktewater

Voor geneesmiddelen zijn de rwzi’s de belangrijkste route naar het oppervlaktewater. We hebben een model ontwikkeld waarmee we de invloed van rwzi’s op de kwaliteit van het oppervlaktewater in Nederland kunnen voorspellen. Dat maakt inzichtelijk waar maatregelen het meest effectief zijn. We hebben het model doorgerekend voor twee verschillende geneesmiddelen en twee extreme afvoercondities

Occurrence, Fate, and Related Health Risks of PFAS in Raw and Produced Drinking Water

This study investigates human exposure to per- and polyfluoroalkyl substances (PFAS) via drinking water and evaluates human health risks. An analytical method for 56 target PFAS, including ultrashort-chain (C2–C3) and branched isomers, was developed. The limit of detection (LOD) ranged from 0.009 to 0.1 ng/L, except for trifluoroacetic-acid and perfluoropropanoic-acid with higher LODs of 35 and 0.24 ng/L, respectively. The method was applied to raw and produced drinking water from 18 Dutch locations, including groundwater or surface water as source, and applied various treatment processes. Ultrashort-chain (300 to 1100 ng/L) followed by the group of perfluoroalkyl-carboxylic-acids (PFCA, ≥C4) (0.4 to 95.1 ng/L) were dominant. PFCA and perfluoroalkyl-sulfonic-acid (≥C4), including precursors, showed significantly higher levels in drinking water produced from surface water. However, no significant difference was found for ultrashort PFAS, indicating the need for groundwater protection. Negative removal of PFAS occasionally observed for advanced treatment indicates desorption and/or degradation of precursors. The proportion of branched isomers was higher in raw and produced drinking water as compared to industrial production. Drinking water produced from surface water, except for a few locations, exceed non-binding provisional guideline values proposed; however, all produced drinking waters met the recent soon-to-be binding drinking-water-directive requirements

Dissolved organic matter enhances transport of PAHs to aquatic organisms.

In this study, the uptake of pyrene and benzo[b]fluoranthene by an aquatic worm (Lumbriculus variegatus) and a poly(dimethylsiloxane) coated glass fiber was studied at different humic acid concentrations. The accumulation of pyrene was not affected by the presence of the humic matrix. However, the accumulation rate of benzo[b]fluoranthene increased a factor of 3 for the fiber and a factor of 4 when 55 mg L(-1) dissolved organic carbon was added in the form of humic acid. The difference between the two chemicals can be explained by the higher affinity of benzo[b]fluoranthene for the dissolved humic material. A comparison of modeled transport enhancement of benzo[b]fluoranthene by humic acid and the experimental results suggested that the benzo[b]fluoranthene complexed with the humic phase was not completely labile