Lymphogranuloma venereum among men who have sex with men

Lymphogranuloma venereum (LGV) is een invasieve ulceratieve seksueel overdraagbare aandoening (SOA) veroorzaakt door serovars L1, L2 of L3 van Chlamydia trachomatis (Ct). In de afgelopen 15 jaar is LGV opnieuw opgedoken in de westerse wereld onder mannen die seks hebben met mannen (MSM). Alhoewel onveilig genitaal-anaal seksueel contact de meest logische manier van besmetting lijkt, wordt in de huidige epidemie overwegend anorectale LGV beschreven en worden er slechts enkele gevallen van urogenitale LGV gerapporteerd. Dit maakt de manier van besmetting onduidelijk. Wat ook meespeelt, is dat routinematige screening voor urogenitale LGV niet wordt aanbevolen in internationale richtlijnen, waardoor er mogelijk een onontdekt reservoir van urethrale LGV bestaat. Afgezien van LGV, bespreekt één hoofdstuk van dit proefschrift SOA-screening bij MSM die de SOA-polikliniek in Amsterdam bezoeken met een verzoek voor HIV post-exposure profylaxe (PEP). PEP is een 4-weekse kuur met een antiretrovirale behandeling die wordt aanbevolen aan personen die risico hebben gelopen op een HIV-besmetting om een HIV- infectie te voorkomen. Met dit proefschrift willen we inzicht geven in de huidige LGV-epidemie in Amsterdam onder MSM, met speciale nadruk op urogenitale (urethrale en inguinale) LGV. De doelstellingen zijn 1) om een mogelijk gemist reservoir van urethrale LGV te onderzoeken, hetgeen de route van besmetting van LGV zou kunnen verklaren en 2) om aanbevelingen te formuleren voor de diagnose en behandeling van urethrale en inguinale LGV. Daarnaast is het ons doel om 3) te bepalen of aanvullende SOA-testen onder MSM met een indicatie van HIV PEP leidt tot meer SOA-diagnoses om verdere besmetting van SOA te voorkomen