Purchase of infantry guns, 1750-1850:A study on defense procurement processes

Defensieaanschafprocessen zijn, zeker als het wapensystemen betreft, complex, langdurig en kostbaar en vertonen bovendien een herhaling van zetten, zoals terugkerende klachten over uit de hand lopende kosten of de uiteindelijke keuze. Nu een goede theorie over defensieacquisitie vooralsnog ontbreekt, kan historisch onderzoek uitkomst bieden bij het zoeken naar een verklaring hiervoor en een bijdrage leveren tot theorievorming.Deze historische casestudy over de aankoop van infanteriegeweren in de politiek-turbulente en technologisch dynamische periode 1750-1850 geeft daartoe een aanzet en laat aan de hand van details zien hoe defensieaanschafprocessen werken en of doelstellingen werden bereikt. Tevens geeft deze studie een inkijk in de werking van de defensieorganisatie en meer inzicht over defensieaanschaf in het algemeen alsmede in de specifieke problematiek waarmee de defensieorganisatie ook vandaag de dag worstelt.Daarnaast verdiept ze onze kennis over de bestudeerde periode zelf. Er wordt antwoord gegeven op de vraag hoe het leger aan geweren kwam, die gebruikte en onderhield, waardoor meer gezegd kan worden over hoe het kwalitatief en kwantitatief met de bewapening was gesteld. Bovendien wordt een beeld gegeven van de geweermakerij als bedrijfstak alsmede van de wisselwerking tussen de defensieorganisatie en het bedrijfsleven. Daarbij wordt zowel de Culemborgse geweerfabriek als die van de ondernemer Petrus Regout in een geheel ander licht gesteld dan tot nu toe en duidelijk dat de Maastrichtse wapenindustrie in de negentiende eeuw een andere ontstaansgeschiedenis had dan werd aangenomen