Stopień przestrzegania zaleceń przewlekłej terapii alendronianem 10 przez pacjentów leczonych z powodu osteoporozy

Introduction: It has been shown that more than 50% of people with a chronic disease, including osteoporosis, discontinue treatment during its first year. This problem increases with the time of observation. The aim of this study was to assess alendronate compliance over a period of 6 or 18 months in clinical practice of postmenopausal osteoporosis. Material and methods: Using a retrospective study of clinical histories (357) obtained in our Outpatient Clinic, as well as telephone interviews with patients, the compliance with alendronate therapy in postmenopausal patients was assessed. Results: After 1.5 years on observation 20.4% of patients, and after 0.5 years 8.5% of patients, discontinued their treatment as a result of intolerance (especially side effects on the gastrointestinal tract) (47.8%), health problems unrelated to osteoporosis (8.7%), inconvenience of the daily regimen (13.1%), costs (4.3%), and improvement of clinical condition (26.1%). It is worth mentioning that in both periods of observation (1.5 and 0.5 years) almost the same percentage of patient discontinued visits at our Outpatient Clinic (15.6% and 14.4%, respectively). Telephone interviews with patients who stopped attending the Outpatient Clinic at the Regional Centre of Menopause and Osteoporosis revealed that more than 50% of them discontinued the treatment. Conclusions: Not all patients treated with alendronate are compliant. Osteoporosis is a chronic disease, which needs long clinical observation and constant adherence to medication. Effective communication between doctor and patient, and follow-up visits that are more frequent would greatly improve the adherence to osteoporosis treatment modalities. Compliant patients achieved increases in bone mass density with simultaneous fracture risk reduction.Wstęp: Wykazano, że ponad 50% pacjentów leczonych z powodu chorób przewlekłych, w tym osteoporozy, przerywa terapię w ciągu pierwszego roku jej stosowania. Problem ten narasta z czasem trwania obserwacji. Celem pracy była ocena stopnia przestrzegania zaleceń terapii przewlekłej przez pacjentki leczone z powodu osteoporozy. Materiał i metody: Ocenie poddano 357 losowo wybranych historii chorób osób, które pierwszy raz były konsultowane w Regionalnym Ośrodku Osteoporozy i Menopauzy w łodzi w roku 2003 i 2004. Analizą objęto pacjentów leczonych preparatem alendronian 10. Wzięto pod uwagę czas trwania obserwacji, zakres kontynuacji, przyczynę przerwania stosowanego leczenia. Wyniki: W okresie 18 miesięcznej obserwacji leczenie przerwało 20,4% pacjentów, natomiast w okresie obserwacji 6 miesięcznej 8,5%. Przyczyny przerwania terapii alendronianem 10 były następujące: brak tolerancji ze strony przewodu pokarmowego (47,8%), współistniejące choroby (8,7%), uciążliwość przyjmowania leku w terapii codziennej (13,1%), cena leku (4,3%) oraz poprawa kliniczna (26,1%). Zarówno w jednym, jak i drugim okresie obserwacji stwierdzono porównywalną grupę pacjentów, którzy nie zgłosili się ponownie na konsultacje lub z którymi nie ma kontaktu od co najmniej pół roku do roku (odpowiednio: 15,6% dla obserwacji 1½ rocznej; 14,4% dla obserwacji ½ rocznej). Po weryfikacji telefonicznej stwierdzono, że ponad połowa pacjentów nie zgłaszających się nie kontynuuje zaleconego leczenia. Wnioski: Nie wszyscy pacjenci leczeni z powodu osteoporozy kontynuują zalecone leczenie. Im dłużej trwa leczenie tym większy jest odsetek pacjentów przerywających terapię. Choroba przewlekła wymaga wypracowania zasad współpracy pomiędzy prowadzącym lekarzem a pacjentem, której celem jest lepsze przestrzeganie zaleconych zasad postępowania terapeutycznego co może odnieść wymierny skutek w postaci poprawy stanu klinicznego

Ocena skuteczności profilaktyki jodowej w ciąży — analiza przeprowadzona w jednym z referencyjnych ośrodków ginekologiczno-położniczych w Polsce

  Introduction: Iodine deficiency in pregnant women, even of a mild degree, may have adverse effects on both the mother and the foetus. Despite the obligatory model of functioning iodine prophylaxis in Poland, the iodine supply in women during pregnancy and physiological lactation is insufficient. Therefore, those groups should take additional iodine supplementation at a dose of 150–200 μg/day. The aim of this study was to examine the effectiveness of iodine prophylaxis in pregnant women in Poland. Material and methods: The assessment of iodine supply, urine iodine concentration (UIC) in the spot urine sample, as well as levels of TSH, fT4, thyroid antibodies, and thyroid volume, was performed at one time point in 115 women (7 in the 1st trimester, 61 in the 2nd trimester, and 47 in the 3rd trimester). Results: Only 45.2% of women were taking additional amounts of iodine at any time of pregnancy, and the median ioduria was 79.6 μg/L, which pointed to an insufficient supply of iodine. The percentage of women using iodine supplementation increased with the length of pregnancy, which indicates that the recommendations are implemented too late. In women who took iodine supplementation, ioduria was significantly higher than in those not applying iodine supplementation (median 129.4 μg/L vs. 73.0 μg/L; p < 0.001); however, this was still below recommended values. Conclusions: The effectiveness of iodine prophylaxis in pregnant women in Poland, evaluated on the basis of the analysis of randomly chosen sample, is not satisfactory in terms of compliance with the recommendations and, possibly, the quality of supplementation. (Endokrynol Pol 2015; 66 (5): 404–411)    Wstęp: Niedobór jodu u kobiet w ciąży, nawet łagodnego stopnia, może powodować niekorzystne następstwa zarówno u matki, jak i u płodu. Mimo obligatoryjnego modelu profilaktyki jodowej funkcjonującego w Polsce, podaż jodu u kobiet w okresie ciąży i fizjologicznej laktacji jest niewystarczająca. Dlatego osoby te powinny przyjmować dodatkową suplementację jodu w dawce 150–200 μg/dobę. Celem pracy była ocena skuteczności profilaktyki jodowej u kobiet w ciąży w Polsce na podstawie analizy podaży jodu oraz jodurii. Materiał i metody: Oceniono w jednym punkcie czasowym podaż jodu, stężenie jodu w przygodnej próbce moczu, stężenia TSH, fT4 i przeciwciał przeciwtarczycowych oraz ultrasonograficznie objętość tarczycy u 115 kobiet (7 w pierwszym trymestrze, 61 w drugim trymestrze oraz 47 w trzecim trymestrze). Wyniki: Tylko 45,2% kobiet przyjmowało dodatkowe ilości jodu, a mediana jodurii u wszystkich kobiet wyniosła 79,6 μg/l, co wskazuje na niedostateczną podaż jodu. Odsetek kobiet przyjmujących suplementację jodu wzrastał wraz z długością ciąży, co sugeruje, że rekomendacje są wdrażane zbyt późno. U kobiet przyjmujących suplementację jodu, joduria była istotnie wyższa niż u kobiet nieprzyjmujących dodatkowych ilości jodu (mediana 129,4 μg/l vs. 73,0 μg/l; p< 0,001), jednak wartości te wciąż były niższe niż rekomendowane. Wnioski: Skuteczność profilaktyki jodowej u kobiet w ciąży w Polsce, oceniona na podstawie analizy przekrojowej przypadkowo wybranych osób, nie jest zadowalająca pod względem przestrzegania zaleceń, i prawdopobnie, jakości prowadzonej suplementacji. (Endokrynol Pol 2015; 66 (5): 404–411)

Evaluation of bone mineral density on the basis of the results of studies of selected skeleton populations from the microregion of Brześć Kujawski

Wstęp: Osteoporoza to systemowa choroba układu kostnego charakteryzująca się obniżeniem wytrzymałości kości, co prowadzi do zwiększonego ryzyka złamań. Wytrzymałość kości jest pochodną gęstości mineralnej kości (BMD, bone mineral density) i jakości tkanki kostnej. Osteoporoza stanowi duży problem medyczny ze względu na powikłania w postaci najczęściej występujących złamań kręgosłupa, dalszej części przedramienia, a w późniejszym okresie życia szyjki kości udowej. Obniżenie BMD stanowi niezależny czynnik ryzyka osteoporozy. Celem pracy była ocena gęstości mineralnej kośćca ludności pochodzącej z okresu obejmującego czas od XI do początku XIX wieku z mikroregionu Brześcia Kujawskiego. Materiał i metody: Badaniom poddano ludzkie kości z czterech stanowisk archeologicznych: Kolonia (XI-XIII), SBK-4 (XII-XVI), Fara (XIV-XVII) oraz Święty Duch (XVI-XIX) uzyskane z wykopalisk i pochodzące za zbiorów Katedry Antropologii Uniwersytetu Łódzkiego. Gęstość mineralną kości populacji szkieletowych porównano z grupą kontrolną, którą stanowiła ludność współczesna z regionu województwa łódzkiego. Występowanie osteoporozy oceniano na podstawie badań wykonanych techniką DXA.Wyniki: Przeprowadzone pomiary densytometryczne pozwoliły stwierdzić różnice w gęstości mineralnej tkanki kostnej. Badane grupy szkieletowe charakteryzowała znamiennie wyższa średnia BMD w porównaniu z grupą współczesną. Zmiany gęstości mineralnej wskazujące na osteopenię w większości odnotowano u kobiet. Wnioski: Na podstawie uzyskanych wyników nie można jednoznaczne stwierdzić, że badane grupy szkieletowe, mimo iż charakteryzują się znamiennie wyższą gęstością mineralną kości, były obarczone niższym ryzykiem występowania osteoporozy i jej powikłań. Wymagana jest kontynuacja badań składu mineralnego kości i ich korelacji z gęstością mineralną kości.Introduction: Osteoporosis is a systemic disease of the skeletal system characterised by reduced bone strength leading to increased risk of fracture. Bone strength is a combined derivative of bone mineral density (BMD) and of bone tissue quality. Osteoporosis is a serious medical problem because of its complications, most frequently manifesting itself in spine fractures, fractures of distal sections of the forearm and, in later periods of life, hip fractures. Reduced BMD is an independent risk factor of osteoporosis. The goal of the study was an evaluation of bone mineral density of the population inhabiting the micro-region of Brześć Kujawski from the 11th century until the beginning of the 19th century. Material and methods: Human bones obtained from archaeological excavations at four archaeological sites: Kolonia (11th–13th centuries), SBK-4 (12th–16th centuries), Fara (14th–17th centuries) and Święty Duch (16th–19th centuries) and from the collections of the Katedra of Anthropology of the University of Łódź were subjected to study. Bone mineral densities of the skeleton populations were compared with those of the control group, namely the present living population of the Łódź Province. The incidence of osteoporosis was evaluated by densitometric assessment, which was performed by dual energy X-ray absorptiometry (DXA) on a DPX device (LUNAR, USA).Results: The densitometric measurements performed enabled differences to be identified in the mineral density of the osseous tissue. The skeletal groups studied were characterised by a significantly higher mean BMD than the contemporary living population. Changes in BMD indicative of osteopenia prevailed in women. Conclusions: On the basis of the results obtained it cannot definitively be stated that the skeletal groups studied, despite their significantly higher BMD, were affected by a lower risk of osteoporosis and its complications. A continuation of studies on the mineral content of bones and on the relationship between the mineral content and bone mineral density is required

Relative quantification of PIK3CA gene expression level in fine-needle aspiration biopsy thyroid specimens collected from patients with papillary thyroid carcinoma and non-toxic goitre by real-time RT-PCR

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Recent studies have shown that the phosphatidylinositol 3-kinase (PI3K) signaling pathway is important regulator of many cellular events, including apoptosis, proliferation and motility. PI3K pathway alterations (<it>PIK3CA </it>gene mutations and/or amplification) have been observed in various human tumours. In the majority of diagnosed cases, mutations are localized in one of the three "hot spots" in the gene, responsible for coding catalytic subunit α of class I PI3K (<it>PIK3CA</it>). Mutations and amplification of <it>PIK3CA </it>gene are characteristic for thyroid cancer, as well.</p> <p>Methods</p> <p>The aim of our study was to examine a gene expression level of <it>PIK3CA </it>in fine-needle aspiration biopsy (FNAB) thyroid specimens in two types of thyroid lesions, papillary thyroid carcinoma (PTC) and non-toxic goitre (NTG). Following conventional cytological examination, 42 thyroid FNAB specimens, received from patients with PTC (n = 20) and NTG (n = 22), were quantitatively evaluated regarding <it>PIK3CA </it>expression level by real-time PCR in the ABI PRISM^®7500 Sequence Detection System.</p> <p>Results</p> <p>Significantly higher expression level (RQ) of <it>PIK3CA </it>in PTC group has been noted in comparison with NTG group (p < 0.05).</p> <p>Conclusion</p> <p>These observations may suggest role of <it>PIK3CA </it>alterations in PTC carcinogenesis.</p

Sudden onset of sarcoidosis after successful surgical treatment of Cushing’s syndrome

Not required for Clinical Vignette