Fever in myocardial infarction: Is it still common, is it still predictive?

Background: Before introduction of reperfusion therapy, fever was frequently observed in patients with acute myocardial infarction (AMI). Little is known about this symptom during the widespread use of primary percutaneous coronary intervention (pPCI). The aim of this study was to assess, whether body temperature is a predictor of impaired left ventricular systolic function in patients with AMI. Methods: Our cohort included 171 patients (48 women) aged 57 (51–67) years, admitted due to the first AMI with ST elevation treated with successful pPCI. Standard body temperature measurements were performed twice a day. Left ventricular function was assessed by echocardiography using the wall motion score index (WMSI) and ejection fraction (EF). The following inflammatory response markers were determined on admission: C-reactive protein, fibrinogen and white blood cell count. Results: Within 48 h of observation the median (1st; 3rd quartiles) peak body temperature was 37.0°C (36.7–37.2°C). A temperature above 37.5°C was observed only in 17 (10%) patients. There was no significant correlation between peak body temperature and any of the determined inflammatory response markers. WMSI was assessed at 1.3 (1.1–1.6), whereas EF at 56% (49–62%). There was no significant correlation between the left ventricular function and peak body temperature or determined markers of inflammation. Conclusions: In the era of pPCI and aggressive antiplatelet treatment, fever is not a common symptom associated with uncomplicated AMI and thus not correlated with left ventricular function and markers of inflammation

Vitamin D level and extent of coronary stenotic lesions in patients with first acute myocardial infarction

Background: The study aimed to examine the relationship between vitamin D levels and the extent of coronary stenotic lesions in patients with ST-segment elevation myocardial infarction (STEMI). Experimental evidence points to the involvement of multiple factors in coronary plaque formation, including vitamin D. Little is known, however, about the association of vitamin D level with the intensity of atherosclerosis.Methods: Serum concentrations of 25-hydroxyvitamin D [25(OH)D] were measured in 130 consecutive patients with the first acute STEMI treated with primary percutaneous coronary intervention. STEMI was the first symptom of coronary artery disease (CAD). The study population was divided into patients with single and multi-vessel CAD. The angiographic severityof CAD was also determined based on the Gensini score.Results: The median 25(OH)D concentration was 11.12 ng/mL (25th and 75th percentile: 6.05; 17.12). Insufficient (20–30 ng/mL), deficient (10–20 ng/mL) and severely deficient(< 10 ng/mL) 25(OH)D levels were present in 18%, 35% and 45% of the individuals, respectively. Only 2 (2%) of patients had proper 25(OH)D levels (> 30 ng/mL). The 25(OH)D concentrations between patients with single- and multi-vessel CAD did not differ significantly (10.2 vs. 11.4 ng/mL, p = 0.62). There was no significant correlation between 25(OH)D levels and Gensini score (r = –0.0221, p = 0.81).Conclusions: The study demonstrated that vitamin D level is not associated with the severity of coronary lesions in patients with the first STEMI. A high prevalence of vitamin D deficiency in these patients was confirmed

Cardiac tamponade as the first clinical manifestation of the lung cancer

Najczęstszą przyczyną wysięku nowotworowego w osierdziu prowadzącego do tamponady serca są guzy przerzutowe, zwłaszcza przerzuty raka płuc o typie adenocarcinoma, bardzo rzadko wywołują ją nowotwory pierwotne (mesothelioma). Tamponada serca zwykle jest konsekwencją uogólnionego procesu nowotworowego, bardzo rzadko pierwszym objawem klinicznym choroby rozrostowej. Wystąpienie jej świadczy o zaawansowanym stadium choroby i jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym. W leczeniu stosuje się perikardiocentezę, perikardiotomię, doosierdziowe podanie chemioterapeutyków oraz radioterapię. Mimo to średni czas przeżycia od momentu postawienia diagnozy wynosi od 7 dni do 12 miesięcy. W niniejszej pracy przedstawiono przypadek 69-letniego pacjenta, u którego tamponada serca była pierwszą manifestacją rozsianej choroby nowotworowej. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 1: 37–39The most common causes of cancer pericardial effusion, leading to cardiac tamponade are metastatic tumors, especially metastatic lung cancer — adenocarcinoma. Cardiac tamponade is rarely caused by primary tumors (mesothelioma). Cardiac tamponade is usually a consequence of a disseminated neoplastic process and it is very rarely the first clinical manifestation of neoplastic diseases. The presence of cardiac tamponade shows an advanced grade of neoplastic process and it is connected with poor clinical outcome. Therapeutic options are pericardiectomy, pricardiocentesis, radiotherapy and intrapericardial chemotherapy. However, the median survival time, from the moment of diagnosis, is estimated from 7 days to 12 months. This paper, presents a case of 69-year old patient with cardiac tamponade as the first manifestation of disseminated neoplastic disease. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 1: 37–3

Admission hyperglycemia in patients with acute coronary syndrome complicated by cardiogenic shock

Background: Many reports shoed that for patients with acute coronary syndrome (ACS) increased admission blood glucose (ABG) level is associated with adverse outcomes. Although scientific reports on this issue are still inconsistent, many recent studies confirm that hyperglycemia is also an unfavorable prognostic factor in patients with ACS complicated by cardio­genic shock (CS). The aim of this study is to determine if hyperglycemia on admission can be a predictor of in-hospital death in patients with ACS complicated by CS. Methods: The study population consisted of 40 patients with ACS complicated by CS admit­ted to the Intensive Cardiac Therapy Clinic from January 2010 to May 2013 and treated with primary percutaneous coronary intervention. A control group was selected among patients with uncomplicated ACS. Results: Patients with CS had significantly higher levels of ABG (15.4 ± 6.26 vs. 7.97 ± ± 2.28 mmol/L, p < 0.01) in comparison with the control group. There was no statistically significant correlation between the level of glucose on admission and in-hospital mortality. Average ABG in patients who survived and in those who died were respectively 15.42 ± 5.61 vs. 15.40 ± 6.87 mmol/L, p > 0.05. Comparison in groups depending on ABG level and cal­culations with use of receiver-operating characteristics curves showed no relationship between the level of ABG and patients’ deaths. Conclusions: Hyperglycemia on admission is a clinical feature of patients with ACS who develop CS, however its prognostic value requires further studies

Prinzmetal’s variant angina associated with severe heart rhythm disturbances and syncope: A therapeutic dilemma

Prinzmetal’s angina is a distinct syndrome characterized by episodes of chest pain and transient ST-segment elevation caused by coronary vasospasm. This variant form of angina is sometimes associated with complete atrioventricular block and ventricular arrhythmias. We report here a case of variant angina with documented severe heart rhythm disturbances and syncope in a 66 year-old woman. Due to recurrent episodes of high-degree atrioventricular block, a DDD pacemaker was implanted. No further symptoms of angina or cardiac arrhythmias were detected on optimal therapy

Zawał serca współistniejący z udarem mózgu po wszczepieniu protezy aorty wstępującej z powodu ostrego rozwarstwienia typu A — jakie jest źródło materiału zatorowego?

Myocardial infarction as a reflection of advanced coronary artery disease is often associated with atherosclerosis of other arteries, especially renal, peripheral and carotid, resulting in chronic renal disease, peripheral artery disease, or stroke. Nevertheless, atherosclerosis is not always the only cause of those diseases. In this article, was presented the case of a patient with myocardial infarction and concomitant stroke probably caused by percutaneous coronary intervention.Zawał serca jako odzwierciedlenie zaawansowanej miażdżycy tętnic wieńcowych często współistnieje z miażdżycą innych tętnic, zwłaszcza nerkowych, obwodowych i szyjnych, które objawia się odpowiednio przewlekłą chorobą nerek, chorobą tętnic obwodowych oraz udarem mózgu. Niemniej nie zawsze miażdżyca jest przyczyną powyższych stanów chorobowych. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek pacjenta z ostrym zespołem wieńcowym — zawałem serca i współistniejących udarem mózgu najprawdopodobniej wtórnie do interwencji w obrębie tętnic wieńcowych

Kardiologiczne, niekardiologiczne powikłania i czynniki predykcyjne przedłużonej hospitalizacji u pacjentów bez cukrzycy z zawałem serca leczonych pierwotną przezskórną angioplastyką wieńcową

Introduction. Prolonged patient stay after acute myocardial infarction (MI) results in higher costs. This study evaluated factors prolonging hospitalization after admission due to MI. Complications which also influence on longer hospital stay: both cardiac (CC) and non-cardiac (NCC), were analysed. Material and methods. The authors included prospectively 131 patients with MI undergoing primary percutaneous intervention. Following factors were collected: demographic and anthropomorphic data, types of infarction, 12-lead electrocardiography (ECG), echocardiography, standard blood tests including admission blood glucose level, fasting glycaemia, oral glucose tolerance test (OGTT) at discharge as well as renal filtration and lipid parameters. Length of hospital stay of < 6 days or longer, the occurrence of CC and NCC were analysed. Results. The mean age of patients was 62 ± 10.9 years, 71.8% were male. Factors which correlated significantly with longer hospitalisation were: older age (R = 0.47, p = 0.001), higher fasting glycaemia (R = 0.25, p = 0.027), reduced left ventricular ejection fraction (LVEF) (R = –0.36, p = 0.04), occurrence of ST-elevation MI (p = 0.0166), presence of CC (p = 0.0007) and NCC (p = 0.0001). Age, high blood glucose in OGTT and LVEF remained significant in a multivariate model predicting the duration of stay (R2 = 0.32). Factors predicting hospital stay ≥ 6 days in the multivariate model were: older age (p = 0.000), hip circumference (p = 0.014), anterior wall MI (p = 0.026) and usage of glycoprotein IIb/IIIa inhibitors (p = 0.022) with and area under the receiver operating characteristic curve (ROC): 0.792 [95% confidence interval (CI) 0.71–0.87] with specificity 71% and sensitivity 79%. Factors influencing CC occurrence in the multivariate model were: estimated glomerular filtration rate (p = 0.009), LVEF (p = 0.003) with ROC 0.735 (95% CI 0.65–0.82) with specificity 76% and sensitivity 60%. Factors influencing the occurrence of NCC were hyperlipidaemia (p = 0.021), and LVEF (p = 0.004) with an ROC: 0.792 (95% CI 0.71–0.87) with specificity 55% and sensitivity 90%. Conclusions. LVEF, age and blood glucose levels significantly prolonged hospital stay. The major factor associated with an increased risk of both CCs and NCCs was LVEF.Wstęp. Przedłużony czas hospitalizacji po zawale serca (MI) skutkuje dodatkowymi kosztami. W opisanym badaniu oceniono czynniki wydłużające czas hospitalizacji po przyjęciu do szpitala z powodu MI. Do powikłań, które także wpływają na dłuższy okres hospitalizacji, należą zarówno kardiologiczne (CC), jak i niekardiologiczne (NCC); poddano je analizie. Materiał i metody. Prospektywnie zakwalifikowano 131 pacjentów z MI leczonych pierwotną przezskórną angioplastyką. Zebrano następujące dane: demograficzne, antropomorficzne, rodzaj zawału, 12-odprowadzeniowe badanie elektrokardiograficzne, echokardiograficzne, standardowe badania laboratoryjne, włączając oznaczenie glukozy przy przyjęciu, glukozę na czczo, doustny test tolerancji glukozy (OGTT) przy wypisaniu, a także filtrację kłębuszkową oraz parametry lipidowe. Czas hospitalizacji wynosił poniżej 6 dni lub dłużej, natomiast analizie poddano powikłania zarówno CC, jak i NCC. Wyniki. Średni wiek pacjentów wynosił 62 ± 10,9 roku, 71,8% stanowili mężczyźni. Do czynników, które znacząco korelowały z dłuższym czasem hospitalizacji, zaliczono: starszy wiek (R = 0,47; p = 0,001), wyższe stężenie glukozy na czczo (R = 0,25; p = 0,027), obniżoną frakcję wyrzutową lewej komory (LVEF) (R = –0,36; p = 0,04), występowanie zawału serca z uniesieniem odcinka ST (p = 0,0166), obecność powikłań CC (p = 0,0007) i NCC (p = 0,0001). Wiek, wysokie stężenie glukozy w OGTT przy wypisaniu oraz LVEF pozostawały znaczące w wieloczynnikowym modelu służącym przewidywaniu czasu hospitalizacji (R2 = 0,32). Do czynników służących przewidywaniu czasu hospitalizacji ponad 6 dni w modelu wieloczynnikowym należały: starszy wiek (p = 0,000), obwód w biodrach (p = 0,014), przednia ściana MI (p = 0,026), zastosowanie inhibitora glikoprotein IIb/IIIa (p = 0,022) z polem powierzchni pod krzywą (ROC): 0,792 (95-proc. przedział ufności [CI] 0,71–0,87) ze specyficznością 71% i czułością 79%. Czynnikami wpływającymi na występowanie powikłań CC w wieloczynnikowym modelu były szacowany współczynnik filtracji kłębuszkowej (eGFR) (p = 0,009), LVEF (p = 0,003) z ROC 0,735 (95% CI 0,65–0,82) ze specyficznością 76% i czułością 60%. Do czynników wpływających na wystąpienie NCC należały: hiperlipidemia (p = 0,021) i LVEF (p = 0,004) z ROC 0,792 (95% CI 0,71–0,87) ze specyficznością 55% i czułością 90%. Wnioski. Wartość LVEF, wiek oraz stężenie glukozy znacząco przedłużają czas hospitalizacji. Głównym czynnikiem związanym ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zarówno CC, jak i NCC była LVEF

Dylematy diagnostyczne i terapeutyczne u ciężarnej z zatorowością płucną

Hypercoagulable state during pregnancy and puerperium is associated with an increased risk of venous thromboembolic disease. Pulmonary embolism (PE) is the leading cause of maternal death in the developed world. Clinical assessment of PE may be difficult due to nonspecific signs and symptoms, especially in pregnant women. Diagnostic procedures using ionizing radiation may be harmful for the fetus while aggressive anticoagulation may expose the mother to bleeding complications The aim of this paper was to present a case of a 27-year-old pregnant woman with high-risk PE.Stan nadkrzepliwości w okresie ciąży i połogu zwiększa ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo – zatorowej (ŻChZZ). Jedna z jej postaci - zatorowość płucna (ZP) należy do najczęstszych przyczyn zgonów ciężarnych i położnic w krajach rozwiniętych stanowiąc duży problem diagnostyczno-terapeutyczny. Trudności może sprawiać samo rozpoznanie ZP, ze względu na nieswoistość objawów bądź ich brak, badania diagnostyczne narażają płód na promieniowanie jonizujące, a stosowane leczenie grozi ciężarnej powikłaniami krwotocznymi. Poniżej przedstawiliśmy opis przypadku – ciężarnej pacjentki z zatorowością płucną wysokiego ryzyka zgonu