A comparison of the clinical course of preexcitation syndrome in children and adolescents and in adults

Background: Atrioventricular reentrant tachycardia (AVRT) in patients with preexcitation syndrome (PS) is the main cause of paroxysmal regular arrhythmias in children and adolescents. While the previously published data most commonly concern clinical consequences of PS in adults, few researchers have evaluated the problem in children and adolescents. The aim of the study was to compare the clinical course of PS between the population of children and adolescents below 19 years of age and the population of adult patients. Method: The study population consisted of 302 consecutive PS patients managed between January 2001 and June 2005 with radiofrequency catheter ablation (RFCA). The study population was divided into two groups: Group 1 consisting of 52 patients aged 15.38 years on average (7-18 &#177; 2.53) and Group 2 consisting of 250 adult patients aged 38.67 years on average (19-72 &#177; 13.1). Results: Patients from Groups 1 and 2 experienced their first episode of AVRT at the mean age of 13.3 years and 29.1 years, respectively (p < 0.05). The mean annual numbers of AVRT episodes in Groups 1 and 2 were 12.97 (range, 2-96; median, 8) and 8.86 (range, 2-25; median, 6), respectively (p = non-significant). Two patients from Group 1 (3.85%) and 42 patients from Group 2 (16.8%) experienced episodes of atrial fibrillation (AF) (p < 0.05). Location of the accessory pathways (AP): In Group 1, the right free wall and anteroseptal AP locations were significantly more common [11 (21.15%) and 9 (17.31%) patients, respectively, vs.q 19 (7.6%) and 13 (5.2%) patients in Group 2; p < 0.01]. In Group 2, the left anterolateral AP location was more common [81 (32.4%) vs. 4 (7.69%) in Group 1; p < 0.01]. Conclusions: In children and adolescents with PS, a significantly lower incidence of AF was found. In Group 1, RFCA was performed significantly more frequently due to the development of AVRT caused by right free wall and right anteroseptal AP, while in the group of adults, the left anterolateral AP location was found more commonly. (Cardiol J 2007; 14: 384-390

Porównanie przebiegu klinicznego zespołu preekscytacji u dzieci i młodzieży z pacjentami dorosłymi

Wstęp: Nawrotny częstoskurcz przedsionkowo-komorowy (AVRT) u chorych z zespołem preekscytacji (PS) stanowi główną przyczynę napadowych miarowych arytmii u dzieci i młodzieży. Publikowane dane najczęściej dotyczą następstw klinicznych PS u dorosłych, w niewielu natomiast ocenia się ten problem u dzieci i młodzieży. Celem pracy była analiza porównawcza przebiegu klinicznego PS między populacją dzieci i młodzieży w wieku poniżej 19 lat a chorymi dorosłymi. Metoda: Badaniem objęto 302 kolejnych chorych z PS leczonych w okresie od stycznia 2001 do czerwca 2005 roku za pomocą ablacji prądem o wysokiej częstotliwości (RFCA). Z badanej populacji wyodrębniono dwie grupy: grupę I (52 chorych w wieku średnio 15,38 roku; 7-18 &#177; 2,53) i grupę II (250 chorych dorosłych w wieku średnio 38,67 roku; 19-72 &#177; 13,1). Wyniki: W grupie I wiek, w którym pierwszy raz wystąpił AVRT, wynosił średnio 13,3 roku, w grupie II - 29,1 roku (p < 0,05). Częstość występowania epizodów AVRT w skali rocznej wynosiła w grupie I średnio 12,97 (zakres 2-96, mediana 8), w grupie II - średnio 8,86 (zakres 2-25, mediana 6), p = NS. Epizody migotań przedsionków przebyło 2 chorych (3,85%) z grupy I i 42 pacjentów (16,8%) z grupy II (p < 0,05). W grupie I istotnie częściej stwierdzono lokalizację dróg dodatkowych (AP) prawostronną boczną (11 chorych; 21,15%) oraz przednioprzegrodową (9 chorych; 17,31%), natomiast w grupie II odpowiednio - u 19 (7,6%) i 13 pacjentów (5,2%; p < 0,01). W grupie II częściej występowała lokalizacja lewostronna przednio-boczna (81 chorych; 32,4%), w grupie I - u 4 pacjentów (7,69%; p < 0,01). Wnioski: U dzieci i młodzieży z PS istotnie rzadziej stwierdzano migotanie przedsionków. Częściej w grupie I wykonywano RFCA z powodu ujawnienia się AVRT zależnych od prawostronnych bocznych i prawostronnych przednio-przegrodowych AP, w grupie dorosłych natomiast częściej obserwowano lewostronną przednio-boczną lokalizację AP. (Folia Cardiologica Excerpta 2007; 2: 537-543

Original articleRadiofrequency catheter ablation in children and adolescents with preexcitation syndrome

Background: Atrioventricular reentrant tachycardia (AVRT) is the most common tachycardia, accounting for 70% of regular narrow-QRS arrhythmias in children. Because of the potential disadvantages of a life-long drug therapy and relatively favourable results from radiofrequency catheter ablation (RFCA) therapy in adults, the indications for ablation therapy in children with preexcitation syndrome (PS) need to be considered. Aim: To assess efficacy and safety of RFCA in children and adolescents with PS. Methods: The study population consisted of 302 consecutive, symptomatic, drug-refractory patients with PS undergoing RFCA. Two age groups were selected: 52 patients younger than 19 years (24 females, age 15.38&#177;2.53 years); and 250 adults (115 females, age 38.67&#177;13.1 years). In all study patients electrophysiological study and radiofrequency catheter ablation were performed. Comparative analysis between groups was performed with respect to procedure duration, fluoroscopy exposure time, location of accessory pathways (AP), success rate, recurrences and complications. Results: No significant differences between the groups were noted with respect to procedure duration and exposure time. Success and recurrence rates did not differ between the two-age groups. The mean procedure time for children was 124.12&#177;43.48 min (range 45-285) and for adults &#8211; 126.3&#177;61.49 min (range 25-330) (NS). The mean fluoroscopy time for children was 27.95&#177;16.86 min (range 4-75) and for adults &#8211; 31.27&#177;25.51 min (range 1-131) (NS). The initial RF ablation procedure was successful in 48 (92.31%) children and in 233 (93.2%) adults (NS). Recurrence rate was 12.5% (6 patients) in children vs. 8.58% (20 patients) in adults (NS). In one child (1.92%) and in two adult patients (0.8%) serious complication occurred (NS). Electrophysiological study revealed significantly more frequent presence of the right free wall and right antero-septal AP in children than in adults (21.15 vs. 7.6%, and 17.31 vs. 5.2%, respectively, pWstęp: Nawrotny częstoskurcz przedsionkowo-komorowy w przebiegu zespołu preekscytacji (PS) to główna przyczyna tachyarytmii u dzieci i młodzieży. Słuszne więc jest postawienie pytania, kiedy podjąć decyzję o leczeniu inwazyjnym i czy ablacja prądem o częstotliwości radiowej (RFCA) jest w tej grupie wiekowej równie bezpieczna i skuteczna jak u dorosłych. Cel: Ocena skuteczności wczesnej i odległej oraz bezpieczeństwa leczenia dzieci i młodzieży z PS za pomocą RFCA. Metodyka: Badaną populację stanowiło 302 kolejnych, objawowych chorych z PS, leczonych za pomocą RFCA. Wyodrębniono dwie grupy: I &#8211; 52 chorych w wieku do 18 lat, II (kontrolną) &#8211; 250 chorych dorosłych w wieku średnio 38,6&#177;13,1 lat. Analizie poddano dane demograficzne, wyniki i przebieg RFCA &#8211; czas zabiegu, czas ekspozycji radiologicznej, lokalizację dróg dodatkowych (AP), obecność mnogich AP, skuteczność RFCA wczesną i odległą, wystąpienie poważnych powikłań oraz nawrotów. Zastosowano podział lokalizacji AP na szlaki prawostronne boczne (RFW), prawostronne przegrodowe przednie (RAS), prawostronne przegrodowe pośrednie (RMS), prawostronne przegrodowe tylne (RPS), lewostronne przegrodowe tylne (LPS), lewostronne tylno-boczne (LPL), lewostronne przednio-boczne (LAL) oraz zależne od zatoki wieńcowej (CS). Do celów analizy statystycznej wewnątrz grupy I przyjęto podział AP na prawostronne boczne (RFW), przegrodowe &#8211; SEPTAL (RAS, RMS, RPS, LPS oraz CS), lewostronne &#8211; LFW (LPL i LAL). Wyniki: W grupie I istotnie częściej stwierdzono lokalizację AP RFW &#8211; u 11 (21,1%) chorych oraz RAS &#8211; u 9 (17,3%) chorych; w grupie II RFW AP stwierdzono u 19 (7,6%) chorych, RAS &#8211; u 13 (5,2%),