Effect of substrates containing composts with the participation of municipal sewage sludge on flowering and macronutrient content in the leaves of garden pansy (Viola × Wittrockiana Gams.)

The aim of the study was to assess the impact of substrates containing composts made from municipal sewage sludge and straw or sawdust on flowering, leaf greenness index and macronutrient content in the leaves of ‘Fancy Carmine with Blotch’ garden pansy. Two composts, with the following compositions: K I – 70% municipal sewage sludge, 30% rye straw; K II – 70% municipal sewage sludge, 30% coniferous tree sawdust, were used for the preparation of substrates. Six substrates of peat and compost at 25, 50 and 75% (by volume) were prepared. The control object was a peat substrate, pH 5.8–6.0, supplemented with Azofoska at 2.5 g•dm-3. It has been found that leaf greenness index of pansy increased with an increasing share of compost. Composts involving municipal sewage sludge at the level of 50% had a more positive influence on the abundance of pansy flowering than at 25 and 75%. The content of total nitrogen, phosphorus, potassium and sulfur in the leaves increased with increasing the dose of compost. The content of total phosphorus in the leaves at the end of pansy cultivation in compost substrates ranged optimally for this species. In the experiment conducted in 2006, pansies contained more total nitrogen, potassium and sulfur than the flowering pansies planted in 2005. municipal sewage sludge

Wpływ rodzaju poroforów na proces spieniania oraz właściwości sztywnych pianek poliuretanowych

Rigid polyurethane foams (RPF) were synthesized with the use different type of blowing agents (methylal, isopentane, cyclopentane, mixture of isopentane and cyclopentane, carbon dioxide). The effects of blowing agent type on the foaming process, cellular structure, mechanical properties and changes of thermal conductivity during one year aging are described. As expected, the highest reactivity confirmed by the fastest decrease of the dielectric polarization and highest maximum of temperature was observed for polyurethane system blown with carbon dioxide. A small difference in the reactivity of systems foamed with physical blowing agents was also noticed – the most reactive was composition with cyclopentane. Cellular structure of foams blown by carbon dioxide was characterized by smaller cells size than foams where physical blowing agent were used. The lowest thermal conductivity after 360 days was observed for polyurethane systems foamed with isopentane and mixture of isopentane and cyclopentane. Regardless of the measurement time the highest thermal conductivity was characteristic for the materials blown with water and methylal. The foams with isopentane were characterized by the highest compressive strength.Sztywne pianki poliuretanowe (RPF) otrzymano z zastosowaniem różnych czynników spieniających (metylal, izopentan, cyklopentan,mieszanina izopentanu i cyklopentanu oraz ditlenek węgla). Analizowano wpływ rodzaju poroforów na proces spieniania, strukturę komórkową pianki, jej właściwości mechaniczne oraz zmiany właściwości termoizolacyjnych w ciągu jednego roku. Jak oczekiwano, największą reaktywnością charakteryzował się system spieniony za pomocą ditlenku węgla, czego potwierdzeniem są: najszybsze zmniejszenie polaryzacji dielektrycznej oraz najwyższa maksymalna temperatura w procesie spieniania. Niewielkie zmiany reaktywności zaobserwowano w wypadku systemów poliuretanowych spienianych z udziałem różnych czynników fizycznych – największą reaktywnością odznaczał się układ z cyklopentanem. Struktura komórkowa pianek otrzymanych z udziałem ditlenku węgla jako czynnika spieniającego charakteryzowała się komórkami o rozmiarach mniejszych niż rozmiary komórek w materiałach piankowych wytworzonych z zastosowaniem fizycznych czynników spieniających. Najmniejszy współczynnik przewodzenia ciepła po upływie 360 dni wykazywały pianki poliuretanowe spieniane za pomocą izopentanu oraz mieszaniny izopentanu i cyklopentanu. Niezależnie od czasu pomiaru największe wartości współczynnika przewodzenia ciepła zaobserwowano w wypadku materiałów piankowych otrzymanych z zastosowaniem wody i metylalu, natomiast największą wytrzymałość mechaniczną wykazywały pianki wytworzone z udziałem izopentanu

Reakcja Ornithogalum saundersiae Bak. na stress solny

Most of the studies on the effects of salinity stress are conducted on ornamental bedding plants and perennials but little is known on flower bulbs response to this stress factor. Ornithogalum saundersiae is an attractive bulbous plant recommended for growing in pots, gardens and green areas. The study conducted in the years 2013–2014 investi-gated the effects of NaCl on the growth, flowering, photosynthetic activity, pigment content, and macro- and micronutrient content in the leaves of O. saundersiae. The plants were grown in pots in a plastic tunnel. NaCl was applied once a week for six weeks at concentration of 100 mM or 200 mM. The salt treatment did not cause chlorosis and did not affect flowering rate and number of inflorescences. The plants exposed to salinity stress had lower fresh weight of leaves, inflorescences and bulbs and their flowering be-gan later than in the control plants. Photosynthesis and transpiration intensity decreased as NaCl concentration increased. The content of chlorophyll and carotenoids in NaCl treated plants was significantly higher than in the control plants. Salinity stress increased the leaf content of nitrogen, potassium, sodium and chlorine and reduced the concentration of calcium, zinc and iron.Większość badań nad wpływem warunków stresowych wynikających z zasolenia prowadzi się na ozdobnych roślinach rabatowych i bylinach, natomiast wciąż niewiele jest informacji dotyczących reakcji geofitów na ten czynnik. Ornithogalum saun-dersiae to atrakcyjna roślina cebulowa polecana do uprawy w pojemnikach, w ogrodach i na terenach zieleni. Przeprowadzone w latach 2013–2014 badania dotyczyły oceny wpływu NaCl na wzrost, kwitnienie, funkcjonowanie aparatu fotosyntetycznego, zawartość barwników oraz makro- i mikroskładników w liściach O. saundersiae. Rośliny uprawiano w doniczkach w tunelu foliowym. Zasalanie prowadzono raz w tygodniu, przez okres 6 tygodni, stosując roztwór NaCl w stężeniu 100 i 200 mM. Stwierdzono, że traktowanie roślin NaCl nie spowodowało chloroz, nie miało wpływu na procent kwitnących roślin oraz na liczbę kwiatostanów. Pod wpływem stresu solnego rośliny miały zmniejszonąświeżą masę liści, kwiatostanów i cebul oraz rozpoczynały później kwitnienie. Intensywność fotosyntezy i natężenie transpiracji zmniejszyło się wraz ze wzrostem stężenia NaCl. Zawartość chlorofilu i karotenoidów w liściach roślin traktowanych NaCl była istotnie wyższa w porównaniu z roślinami kontrolnymi. W wyniku zasolenia wzrosła zawartość w liściach azotu, potasu, sodu i chloru, natomiast spadła zawartość wapnia, cynku i żelaza