Chemical composition of Desulfovibrio desulfuricans lipid A

Lipopolysaccharides also called endotoxins are an integral component of the outer membrane of Gram-negative bacteria. When released from the bacterial surface, they interact with a host immune system, triggering excessive inflammatory response. Lipid A is the biologically most active part of endotoxin, and its activity is modulated by the quantity, quality and arrangement of its fatty acids. Desulfovibrio desulfuricans is sulfate-reducing, Gram-negative bacterium that is supposed to be opportunistic pathogens of humans and animals. In the present study, chemical composition of lipid A from various strains of D. desulfuricans was analyzed by gas chromatography/mass spectrometry. It was found that the fatty acid component of the lipid A contains dodecanoic, tetradecanoic, 3-hydroxytetradecanoic and hexadecanoic acids, and its carbohydrate core is composed of glucosamine. The analysis of 3-acyloxyacyl residue of the lipid A revealed the presence of amide-bound 3-(dodecanoyloxy)tetradecanoic and 3-(hexadecanoyloxy)tetradecanoic acids and ester-bound 3-(tetradecanoyloxy)tetradecanoic acid. It was concluded that both fatty acid and 3-acyloxyacyl residue profiles of the lipid A from the studied bacteria were similar to those of E. coli and S.enterica

The consequent influence of selected biopreparations used in spice crops on the content of biologically active compounds in the seeds

Celem pracy była ocena następczego wpływu preparatów biologicznych stosowanych w uprawach nasiennych wybranych gatunków roślin przyprawowych na skład i zawartość substancji bioaktywnych w nasionach. Doświadczenia prowadzono na polu doświadczalnym Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach i w laboratorium Pracowni Nasiennictwa oraz w Laboratorium Nowych Technologii Wytwarzania Produktów Zielarskich i Oceny ich Jakości Katedry Roślin Warzywnych i Leczniczych SGGW w Warszawie. Aplikacja dolistna biostymulatorów Tytanit i Biojodis w uprawach nasiennych roślin przyprawowych z rodziny Apiaceae: kopru ogrodowego (Anethum graveolens), kopru włoskiego (Foeniculum capillaceum L); i kolendry siewnej (Coriandrum sativum L.); oraz Brassicaceae - rokietta siewna (Eruca sativa Mill.) u większości gatunków pozytywnie wpływała na skład i zawartość związków biologicznie czynnych w otrzymanych nasionach.The aim of the study was to evaluate the consequent influence of biopreparations used in seed crops of selected spices on the composition and content of biologically active compounds in the seeds. The experiments were conducted in the experimental field and in the Seed Laboratory of Research Institute of Horticulture in Skierniewice as well as in New Manufacturing Technology Laboratory of Medical Products and Evaluation of Their Quality, in Department of Vegetable and Medicinal Plants, SGGW in Warsaw. Foliar application of Tytanit and Biojodis biostimulators in the seed crops of spices plants of Apiaceae (dill, fennel, coriander) and Brassicaceae (garden rocket Eruca sativa Mill.) in most species positively influenced the composition and content of biologically active compounds of derived seeds. The preparations also induced the resistance of plants to diseases and adverse growing conditions and stimulated their growth and development, resulting in accelerated flowering of the plants and forming the seeds

Accumulation of phenolics in Eleuthero (Eleutherococcus senticosus (Rupr. et Maxim.) Maxim.) as affected by plant development

The aim of the study was to determine the effect of plant age and growth phase on the accumulation of phenolics in stem bark, leaves and underground organs of Eleuthero. Their content was assessed using validated HPLC-DAD method. In underground organs and stem bark 7 phenolics were determined, i.e. eleutherosides B and E as well as caffeic, ferulic, chlorogenic, rosmarinic and protocatechuic acids. The content of eleutherosides B was significantly higher in stem bark while eleutherosides E, in underground organs. Accumulation of these compounds was the highest in the 4-year-old plants (87.43 mg·100 g–1 DW of eleutherosides B and 85.22 mg·100 g–1 DW of eleutherosides E in underground organs; 302.21 mg·100 g–1 DW of eleutherosides B and 24.89 mg·100 g–1 DW eleutherosides E in stem bark). In these organs, among identified phenolic acids chlorogenic acid was the dominant. In the leaves 4 phenolic acids (caffeic, ferulic, chlorogenic and rosmarinic acids), as well as 2 flavonoids (rutoside and hyperoside), were identified. Flavonoids and caffeic acid occurred in higher amounts at the beginning of leaf senescence, whereas the other phenolic acids – at the full vegetation. Their content was the highest in 2-year-old plants

Wpływ nawozów organiczno-mineralnych na plonowanie i jakość ziela wybranych gatunków z rodziny Lamiaceae uprawianych metodą ekologiczną

In modern horticultural production attention is paid to creating the best conditions for growth and development of plants in order to increase crop yielding. Such task is to be met by, among others, modern organic-mineral fertilizers. In the experiment the effect of Aminoplant, Goëmar BM 86 and Goëmar Goteo on the growth, development, crop yield and quality of some herbs from Lamiaceae family was estimated. The applied preparations did not significantly affect the height of plants and the number of shoots in tested plants (sweet basil and marjoram) except of peppermint. The content of essential oil in herb of marjoram and peppermint was lower in plants watered with the investigated fertilizers then in the control and in sweet basil it was clearly lower only in the herb of plants watered with the preparation Goëmar Goteo as compared with herb harvested from the control plots and plots watered with Aminoplant and Goëmar BM 86. The biggest amount of total polyphenoles was noted in the herb of sweet basil harvested from plots watered with Goëmar BM 86 preparation, the least from plots watered with Goëmar Goteo. The highest mean content of flavonoid compounds in the green parts of peppermint was characteristic for plants from the control plots.W nowoczesnej produkcji ogrodniczej zwraca się uwagę na stworzenie roślinom optymalnych warunków wzrostu i rozwoju w celu poprawy ich plonowania. Takie zadanie mają do spełnienia między innymi nowoczesne nawozy organiczno-mineralne. W pracy oceniono wpływ preparatów Aminoplant, Goëmar BM 86 oraz Goëmar Goteo na wzrost, rozwój, plonowanie i jakość wybranych ziół z rodziny jasnotowatych. Zastosowane preparaty nie wpłynęły istotnie na wysokość roślin i liczbę pędów u bazylii pospolitej i majeranku ogrodowego oraz istotnie u mięty pieprzowej. Zawartość olejku eterycznego w zielu majeranku ogrodowego i mięty pieprzowej była niższa u roślin podlewanych badanymi nawozami w porównaniu z kontrolą, u bazylii pospolitej wyraźnie mniej tego składnika było tylko w zielu roślin podlanych preparatem Goëmar Goteo w porównaniu z zielem zebranym z poletek kontrolnych oraz podlanych Aminoplantem i Goëmar BM 86. Najwięcej polifenoli ogółem zawierało ziele bazylii zebrane z poletek podlanych preparatem Goëmar BM 86, najmniej z poletek podlanych preparatem Goëmar Goteo. Najwyższą średnią zawartością związków flawonoidowych w zielu mięty charakteryzowały się rośliny zebrane z poletek kontrolnych

Ceria doped YAG nanopowders with luminescent properties

Przedmiotem prezentowanej pracy były badania procesu wytwarzania proszków granatu itrowo-glinowego domieszkowanego cerem (Ce:YAG) metodą współstrącania i prażenia oraz oznaczenie ich właściwości luminescencyjnych. Badaniom poddano proszki o dwóch poziomach zawartości domieszki aktywnej: 0,2 at.% i 2 at.%. Dla porównania, tą samą metodą wykonano proszki niedomieszkowane. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż współstrącanie azotanów glinu i itru w przypadku częściowego podstawienia kationu itru cerem przebiega inaczej. Prekursor Ce:YAG składa się z trzech faz: Al5(OH)13(CO3)ܫH2O, Y(OH)3 i AlOOH, podczas gdy w przypadku proszku współstrąconego bez domieszki jedyną krystaliczną fazą jest NH4AlY0,6(CO3)1,9(OH)ܦ,8H2O. Odmienny skład prekursorów ma wpływ na przebieg ich rozkładu termicznego. Uzyskanie jednofazowego nanoproszku Ce:YAG jest możliwe dopiero po wygrzaniu prekursora w powietrzu w 1700°C/2h, podczas gdy proszek niedomieszkowany już w temperaturze 1100°C jest jednofazowym YAG. Obniżenie temperatury kalcynacji Ce:YAG można uzyskać stosując wygrzewanie w próżni. Charakterystyki emisyjne badanych proszków zależą od ich składu fazowego. W przypadku obecności faz YAM i YAP obok piku charakterystycznego dla YAG na widmach luminescencji pojawiają się dodatkowe efekty. Widmo luminescencji proszku 2% Ce:YAG wygrzanego w temperaturze 1500°C w próżni jest niemal identyczne z widmem monokryształu Ce: YAG zarówno pod względem położenia maksimum, jak i jego kształtu.The aim of presented work was to study formation processes of ceria-doped yttrium aluminium garnet (Ce:YAG) powders by co-precipitation and calcination. Two levels of active ion doping (0.2 at.% and 2 at.%) were studied. For comparison, undoped YAG precursors powders were prepared using the same preparation route. As found, co-precipitation process of powders doped with ceria follows another path than the powders undoped, which results in another phase composition of powders precursors. XRD shows that Ce:YAG precursor is a mixture of Al5(OH)13(CO3)ܫH2O, Y(OH)3 and AlOOH while udoped YAG precursor consists of only one crystalline phase - NH4AlY06(CO3)19(OH)ܦ,8H2O. Difference in composition of precursors influence on their thermal decomposition (Fig. 2-3). Single phase YAG powder was obtained by calcination of undoped precursor at 1100°C in air (Fig. 4). For the same result ceria doped precursor had to be annealed to much higher temperature - 1700°C (Fig. 5-6). Single phase Ce: YAG has been obtained for ceria doped powders by annealing in vacuum at 1500°C (Fig. 9). Emission characteristics of powders depends on powders phase compositions. When YAM and YAP phases are detected in powders additional peaks connected with these phases are observed in luminescence spectra (Fig. 13-14). Emission characteristics of 2% Ce:YAG powder annealed in vacuum at 1500°C is almost identical (both, in shape and maximum position) to the observed for Ce:YAG monocrystal (Fig. 15)

Gromadzenie się związków fenolowych w organach podziemnych wiązówki bulwkowej (Filipendula vulgaris Moench)

Herb and underground organs of dropwort have been used as medicinal raw materials. Decrease of natural resources of this species results in the necessity to introduce it into cultivation. In this study accumulation of biomass and phenolic compounds in underground organs of cultivated dropwort during two years of plant vegetation was evaluated. Underground organs were harvested at the end of the first year of plant vegetation and in the second year: at the beginning of vegetation, at the stage of blooming, and at the end of vegetation. Phenolics were determined by HPLC. At the end of the second year the weight of air-dry rhizomes with tuberous roots reached 188.3 g per plant and it was almost five times higher than in the first year. Underground organs of dropwort appeared to be a rich source of flavan-3-ols and gallic acid. There was no clear relation between the stage of plant development and accumulation of phenolics in these organs.Ziele i organy podziemne wiązówki bulwkowej stosowane są jako surowce lecznicze. Zmniejszenie zasobów naturalnych tego gatunku skłania do wprowadzenia go do uprawy. W pracy badano – w warunkach uprawy – przyrost masy organów podziemnych i gromadzenie się w nich związków fenolowych w ciągu dwóch lat wegetacji roślin. Organy podziemne zbierano pod koniec pierwszego roku oraz w drugim roku: na początku wegetacji, w fazie kwitnienia i pod koniec wegetacji. Związki fenolowe oznaczano metodą HPLC. Pod koniec drugiego roku wegetacji masa organów podziemnych wynosiła 188,3 g na roślinę i była prawie pięciokrotnie wyższa niż w pierwszym roku. Organy podziemne wiązówki bulwkowej okazały się bogatym źródłem flawan-3-oli i kwasu galusowego. Nie stwierdzono wyraźnej zależności pomiędzy fazą rozwoju roślin a zawartością związków fenolowych w organach podziemnych

Fracture mechanics of graphene flake-reinforced alumina ceramics

W pracy przedstawiono rezultaty badań nad wytworzeniem kompozytów ceramiki korundowo - grafenowej. Do otrzymania próbek użyto submikronowy proszek Al2O3 o czystości 99,99 % firmy Taimei oraz tlenek grafenu otrzymany w Zakładzie Technologii Chemicznych ITME. Kompozyty wykonano na bazie wodnej mieszaniny obu składników stosując metodę granulacji kriogenicznej. Wykonano kompozyty o zawartości ok.: 0,02, 0,05 i 0,29 % objętości grafenu. Spektroskopia Ramana potwierdziła obecność grafenu w otrzymanych kompozytach. W pracy przeprowadzono badania wpływu udziału grafenu na mikrostrukturę oraz właściwości mechaniczne wytworzonych kompozytów. Stwierdzono, że w funkcji zawartości grafenu zwiększa się porowatość otrzymanych próbek oraz jednocześnie zmniejsza się wielkość ziaren korundowych. Powoduje to zmniejszanie się twardości Vickersa i modułu Younga. Wytrzymałość na zginanie osiąga maksimum równe 295 ± 32 MPa dla zawartości grafenu 0,02 % objętości, a następnie maleje dla większych zawartości grafenu do wartości ~ 230 MPa odpowiadającej ceramice korundowej. Odporność na pękanie mierzona metodą zginania trójpunktowego belek z karbem wynosi około 3,9 MPam1/2 . Zdjęcia przełamów oraz pęknięć wokół odcisków Vickersa pokazują obecność mostków grafenowych na granicach ziaren co może powodować obserwowany wzrost wytrzymałości kompozytu w porównaniu z czystą ceramiką korundową.The aim of this study was the preparation of alumina-graphene composites using commercial submicron Al2O3 powder (by Taimei, with a purity of 99.99 %) and graphene oxide fabricated at the Department of Chemical Technology of ITME. In order to obtain a uniform powder mixture containing graphene vol % of 0.02, 0.05 and 0.29 the aqueous suspensions were produced by freeze granulation. Raman spectroscopy confirmed the presence of graphene in the resultant composites. The influence of the graphene content on the microstructure and mechanical properties of the composites was analyzed. It was found that the porosity level increases and the grain size of the composites decreases when the graphene content rises. As a result, both Vickers hardness and Young’s modulus are decreased. Bending strength reaches its maximum level of 295 ± 32 MPa for the graphene content of 0.02 vol % and next decreases to about 230 MPa, which corresponds to the value obtained for pure alumina. Fracture toughness measured using a three point bending test for notched beams is around 3.9 MPam1/2 . SEM pictures of the broken samples and Vickers cracks indicate the presence of graphene bridges at grain boundaries, which is likely to increase the strength of the composite when compared with that of pure corundum ceramics