Information and applications on the personal hygiene of the mentally disabled people at the training and applications schools and rehabilitation centres that can be educated and trained

Eğitim uygulama okulları ve rehabilitasyon merkezlerindeki öğretilebilir zihinsel engelli bireylerin kişisel hijyeni hakkında bilgi ve uygulamaları adlı bu çalışma; farklı zeka düzeyinde, zihinsel yetersizliği yanında fiziksel engeli de olan ve farklı yaş gruplarındaki zihinsel engelli bireylerin kişisel hijyen uygulamalarını, bu uygulamaların yeterli düzeyde olup olmadığını, kişisel hijyen uygulamalarında yardım alıp almadıklarını aynı zamanda zihinsel engele sahip olan velilerin kişisel hijyen hakkındaki bilgilerini belirlemek amacıyla hazırlanmıştır. Afyonkarahisar, Ankara ve İstanbul'da Eğitim Uygulama Okulu ve İş Eğitim Merkezi ve rehabilitasyon merkezi ile görüşülerek toplam 225 veli üzerinde anket uygulanmıştır. Zihinsel engelli bireylerin kişisel hijyen uygulamaları ile velilerin kişisel hijyen hakkındaki bilgileri, velilerin eğitim durumları ile ilişkilendirilmiş ve khi kare analiz yöntemi uygulanarak sonuçlara ulaşılmıştır. Çalışmaya katılan velilerin büyük çoğunluğunu anneler oluşturmaktadır. Aynı zamanda engelli bireye en çok yardım edenin de anneleri olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Velilerin 157'sinin okur yazar olmayan, okur yazar olan ve ilkokul mezunları oldukları, 68'inin ortaokul, lise ve üniversite mezunu olduğu belirlenmiştir. Anket kapsamındaki zihinsel engelli bireylerin 70'inde farklı fiziksel engel bulunmakta, büyük çoğunluğunun erkek ve 13 18 yaş arası bireylerden oluştuğu saptanmıştır. Velilerin kişisel hijyen bilgilerinin eğitim düzeyleriyle bağlantılı olarak değiştiği, bu konuda verilen soruların çoğunun eğitim düzeyi düşük bireyler tarafından yanlış yanıtlandığı, eğitim düzeyi yüksek olan grubun ise banyo temizliği, taharet temizliği, göz temizliği ve diş fırçası kullanımı sıklığı konusunda yetersiz olduğu belirlenmiştir. Okur yazar olmayan, okur yazar olan ve ilkokul mezunu velilerin sahip oldukları engelli bireylerin; banyo yapma, saç tarama, tırnak kesme, ayak yıkama, kulak temizliği, taharet temizliği, iç çamaşırı ve elbise değiştirme konularında ailelerinin yardımlarıyla yapabildikleri; ortaokul, lise ve üniversite mezunu velilerin sahip oldukları engelli bireylerin yalnızca kulak, ayak, tırnak temizliği ve banyo yapmada ailelerinin yardımına ihtiyaç duymaktadırlar. Engelli bireyler uyandıkları zaman yüzünü yıkamakta, tuvaletten çıkınca ve yemekten önce ve sonra ellerini yıkamakta, ellerini yıkadıklarında havlu kullanmayı tercih etmemekte, kirlendikçe ayaklarını yıkamakta, saçlarını şampuanla yıkamakta, haftada 1 ya da 2 kez banyo yapmaktadır. Kulak temizliğine önem vermedikleri, kulağını temizleyenlerin kulak pamuğu kullandıkları, dişlerini günde iki kez fırçaladıkları, diş ipi kullanmadıkları, haftada bir ya da uzadıkça tırnak kestikleri, tuvalet temizliğinde su ve tuvalet kağıdı kullanımının fazla olduğu belirlenmiştir. Hemen hemen tüm zihinsel engelli bireyler her gün ya da iki günde bir atlet, külot, çorap ve giysi değiştirmektedirler. Banyo lifi ve el yüz havlusunu aile bireyleriyle birlikte kullananların oranı kullanmayanlara oranla yüksek bulunmuştur. Tüm bu bulgular doğrultusunda zihinsel engelli bireye sahip olan velilerin kişisel hijyen hakkında eğitim almaları gerekmekte, sağlıklı yaşam için kişisel hijyenin önemini kavramak ve bunu yaşantılarına transfer etmeleri gerekmektedir. Tutum ve davranışların olumlu yönde düzeltilmesi adına alınan eğitim ile zihinsel engelli bireyde de iyileşmeler görülecek ve bu bireylerin toplumda kabul edilebilir olmaları sağlanacaktır.This 'information and applications on the personal hygiene of the mentally disabled people at the training and applications schools and rehabilitation centres that can be educated and trained'' called search was prepared to identify the personal applications of the mentally disabled people from different ages who also have physical disabilities, whether these applications are enough for them or not, whether they get help on personal hygiene or not. After discussing together with training and application schools and work centres in Afyonkarahisar, Ankara and İstanbul a survey was applied on totally 225 parents. After associating the hygiene applications of the mentally disabled people and the knowledge of the parents on personal hygiene to the parents' educational background the search was resulted by applying chi-square analysis. Mothers form the vast majority part of the parents who apply the search. Also, it was identified that it is the mothers who help the disabled people mostly. It was identified that 157 of the parents are illeterate, literate or graduated from primary schools and 68 of them graduated from secondary schools,high schools and universities. It was confirmed that 70 of the mentally disabled people also have different physical disabilities and most of them are boys at the ages of 13-18. It was also confirmed that the parents' personal hygiene knowledge diffirentiate according to their own educational background, that most of the questions were answered incorrectly by the parents who have low educational background; beside this, the parents who have high educational background do not have enough knowledge about bathing, cleaning oneself at the lavatory, eye cleaning and the frequency of the toothbrush using. The disabled people whose parents are illeterate, literate or graduated primary schools can do self-cleaning; bathing, combing hair, cutting nails, washing feet, cleaning ears, self-cleaning at the lavatory, putting of the underwear or casual clothes: whereas, the other disabled people whose parents graduated from secondary schools, high schools or universities need help just while cleaning ears, cutting nails and bathing. Disabled people wash their face when they get up; wash hands after lavatory, before and after meals; do not prefer using towels when they wash hands, wash feet when they feel dirty; wash their hair by shampoo and have bath once or twice a week. It was determined that they do not pay attention yo cleaning their ears; that the ones who clean their ears use cotton buds; that they brush their teeth twice a day; that they do not floss; that they cut their nails once a week or when they lengthen; that they overuse the water and toilet paper. Nearly all the mentally disabled people change their flannels, pants, socks or clothesevery da yor in two days. And the rate of the ones who share loofahs and towels with their family mambers are higher than the ones who do not share. All these findings show that the parents who have disabled children need to be trained on personal hygiene and assimilate the importance of the personal hygiene and then transfer it to their everyday lives. By the help of the trainig which will be taken fort he sake of improving the attitude and behaviour, the disabled people will improve themselves and it will bw possible to make people approve them more easily