KÖKBOYA İLE RENKLENDİRİLEN AĞAÇ MALZEMENİN YIKANMA PERFORMANSLARININ İNCELENMESİ

İnsan ve çevre sağlığına zarar veren tüm ürünlere alternatif zararsız ürünler geliştirme çalışmaları her alanda devam etmektedir. Uçucu organik bileşikler içeren boyar maddelere alternatif olarak da son zamanlarda doğal boyamacılığa olan ilgi tekrar canlanmıştır. Bu çalışmanın amacı ahşap ürünlerde kullanılmak üzere çevre ve insan sağlığına zararsız sentetik üst yüzey malzemelerine alternatif doğal ürünler geliştirmektir. Bu amaçla; sarıçam (Pinus sylvestris L.), doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), sapsız meşe (Quercus petraea spp) ve ceviz (Juglons regia L.) odunlarından elde edilen deney örnekleri kullanılmıştır. Boyar ekstrakt ise, kökboyası (Rubia tinctorium) bitkisinden ultrasonik metotla elde edilmiş, mordan olarak demir sülfat (Fe2(SO4)3.7H2O), alüminyum sülfat (KAl2(SO4)3.18H2O), bakır sülfat (CuSO2.5H2O), ve üzüm sirkesi (CH3COOH) kullanılmıştır. Elde edilen boyar maddeler belli oranlarda mordan maddeleri ile karıştırılarak ulrasonik ve klasik boyama metotlarıyla ağaç malzemeye uygulanmıştır. Kökboyası uygulanan örneklerde boyanın kalıcılığının belirlenmesi amacıyla pH (5, 7 ve 9), Sıcaklık (22 ve 40 °C) ve Çalkalanma hızı (10 ve 30 rpm) parametrelerinde yıkanma testlerine tabi tutulmuştur. Testler sonucunda genel olarak kökboya ile alüminyum sülfat karışımının tüm odun örneklerinde daha iyi bir tutunma sağladığı gözlenmiştir

CEVİZ KABUĞUNDAN ELDE EDİLEN BOYAR MADDE İLE EMPRENYE EDİLEN AĞAÇ MALZEMENİN ÇÜRÜKLÜK MANTARLARINA KARŞI PERFORMANSLARI VE ANTİMİKROBİYEL ETKİLERİNİN İNCELENMESİ

Mobilya ve ahşap ürünlerinin üst yüzey işlemlerinde renklendirici ve koruyucu olarak kullanılan kimyasal maddelerin, insan ve çevre sağlığını tehdit eden organik çözücülü kimyasal bileşikler içerdiği ortadadır. Böylece dünyada çevre ve insan sağlığı bilinci ile üst yüzey işlemlerinde organik çözücülü bileşiklerin kullanılması terk edilmekte olup, bunların yerine doğal olarak bitki ya da ağaç ekstraktlarından elde edilen su bazlı veya inorganik esaslı koruyucu ve estetik boyalara geçiş başlamıştır. Bu amaçla; sarıçam (Pinus sylvestris L.), doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky), sapsız meşe (Quercus petraea spp) ve ceviz (Juglons regia L.) odunlarından elde edilen deney örnekleri kullanılmıştır. Boyar ekstrakt ise, Ceviz meyve dış kabuğu, (Juglans regia L.),bitkisinden ultrasonik metotla elde edilmiş, mordan olarak demir sülfat (Fe2(SO4)3.7H2O), alüminyum sülfat (KAl2(SO4)3.18H2O), bakır sülfat (CuSO2.5H2O), ve üzüm sirkesi (CH3COOH) kullanılmıştır. Elde edilen boyar maddeler belli oranlarda mordan maddeleri ile karıştırılarak ve kıyaslama amacıyla kullanılan sentetik boya ultrasonik ve klasik boyama metotlarıyla ağaç malzemeye uygulanmıştır. Boyar  madde ile emprenye edilen ağaç malzeme çürüklük testlerinde kahverengi çürüklük (Postia placenta Mad-698-R) ve beyaz çürüklük (Coriolus versicolor FFPRI 1030) mantarlarına maruz bırakılmış bunun yanında boya çözeltilerinin antimikrobiyel aktiviteleri belirlenmiştir. Çürüklük testlerinde ceviz kabuğu ve mordan karışımlarının farklı ağaç türlerine göre genel olarak ağırlık kaybını azalttıkları gözlenmiştir. Antimikrobiyel aktivite test sonuçlarına göre ceviz kabuğu boyasının bakır sülfat ile karışımının Escherichia coli ATCC 25922 ve Staphylococcus aureus ATCC 6538/P mikroorganizmalarına karşı etkili olduğu anlaşılmıştır

Određivanje učinka tekućeg stakla (SiO2) na stabilnost boje drva obojenoga prirodnim bojama

In this exploratory study, the effect of liquid glass (SiO2) treatment on color stability of wood stained by natural dyes was investigated. Mixing liquid glass with natural dyes produced durable, natural, and protective wood stain as expected. For natural dyes, Licorice (Glycyrrhiza glabra L.), Indigo (lsatis tinctoria L.) and pomegranate skin (Punica granatum L.) were chosen and their extracts were mixed with liquid glass and applied to Scots pine (Pinus sylvestris L.), chestnut (Castanea sativa Mill.) and mahogany (Khaya Ivorensis A. Chev.) specimens using immersion method. Coated wood specimens were tested to evaluate the protection degree of liquid glass + natural stains against discoloration using cold check test. The treated wood specimens were exposed to cold check test for different conditions; 1 h 50 °C (± 5), 1 h laboratory conditions, and 1 h -20 °C (± 2), for 20 cycles. As a result, the liquid glass treatment produced better performance against color change. However, for general definition, liquid glass was not found precisely effective on color stability.U provedenom je istraživanju ispitan učinak tekućeg stakla (SiO2) na stabilnost boje drva obojenoga prirodnim bojama. Miješanjem tekućeg stakla s prirodnim bojama napravljen je trajni prirodni i zaštitni premaz za drvo, kako se i očekivalo. Za prirodne boje odabrani su sladić (Glycyrrhiza glabra L.), indigo (lsatis tinctoria L.) i šipak (Punica granatum L.), a njihovi su ekstrakti pomiješani s tekućim staklom i metodom uranjanja naneseni na uzorke drva običnoga bora (Pinus sylvestris L.), kestena (Castanea sativa Mill.) i mahagonija (Khaya Ivorensis A. Chev.). Na tako obrađenim uzorcima drva, primjenom testa hladne provjere, istražen je zaštitni utjecaj premaza od tekućeg stakla i prirodne boje na promjenu boje obrađenih uzoraka drva. Obrađeni su drvni uzorci bili izloženi testu hladne provjere u različitim uvjetima: 1 h pri 50±5 °C, 1 h pri laboratorijskim uvjetima i 1 h pri -20±2 °C u 20 ciklusa. Rezultati istraživanja pokazali su da je obrada tekućim staklom imala pozitivan učinak na zaštitu boje drvnih uzoraka obojenih prirodnim bojama, odnosno da nije došlo do promjene boje. Međutim, općenito se može zaključiti da rezultati istraživanja nisu dali uvjerljiv dokaz učinkovitosti tekućeg stakla na stabilnost boje obojenog drva

Development of an optimum proliferation medium via the graph kernel statistical analysis method for genetically stable in vitro propagation of endemic Thymus cilicicus (Turkey)

Thymus cilicicus is an endemic Eastern Mediterranean element that has aromatic-medicinal properties. Its natural population spreads across gravelly ground and open rocky areas of South and Southwest Anatolia. The current study on in vitro propagation of T. cilicicus focused deeply on environmental applications such as the development of an optimum medium composition for efficient and genetically stable micropropagation and improved preservation procedures for long-time conservation of elite germplasms for further studies. For this purpose, MS and OM media were used individually and in combination with cytokinins, charcoal, AgNO3, Fe-EDDHA, and H3BO3. The raw data were statistically analyzed via the graph kernel method to optimize the nonlinear relationship between all parameters. The optimal proliferation medium for T. cilicicus was OM supplemented with a combination of 10 g L-1 charcoal and 1 mg L-1 KIN and the calculated averages of the best regeneration rate, the best shoot number and the best shoot length were 96.89%, 3 and 1.24 respectively on this medium. The determination of genetic stability of in vitro grown plants on the optimum medium compositions obtained by the graph kernel method was carried out with the use of the ISSR-PCR technique. All the ISSR primers produced a total of 192 reproductive band profiles, none of which were polymorphic. Furthermore, the micropropagated plants were successfully rooted and acclimatized to greenhouse conditions. In this study, we present a graph kernel multiple propagation index which considers all the possible parameters needing to be analyzed. Such an index is used for the first time for the determination of the optimum proliferation medium