Nanočestice L-glutaminske kiseline-g-polihidroksietilnoga metakrilata – akutna i subakutna toksičnost i bioraspodjela u miševa

The aim of this safety study in mice was to determine in vivo toxicity and biodistribution potential of a single and multiple doses of L-glutamic acid-g-p(HEMA) polymeric nanoparticles as a drug delivery system. The single dose did not cause any lethal effect, and its acute oral LD50 was >2.000 mg/kg body weight (bw). Multiple doses (25, 50, or 100 mg/kg bw) given over 28 days resulted in no significant differences in body and relative organ weights compared to control. These results are supported by biochemical and histological findings. Moreover, nanoparticle exposure did not result in statistically significant differences in micronucleus counts in bone marrow cells compared to control. Nanoparticle distribution was time-dependent, and they reached the organs and even bone marrow by hour 6, as established by ex vivo imaging with the IVIS® spectrum imaging system. In conclusion, L-glutamic acid-g-p(HEMA) polymeric nanoparticles appear biocompatible and have a potential use as a drug delivery system.Cilj je ovoga istraživanja bio utvrditi in vivo toksičnost i raspodjelu jednokratne i višekratnih doza polimernih nanočestica L-glutaminske kiseline-g-p(HEMA) u funkciji isporuke lijekova. Jednokratna oralna doza nije prouzročila smrtnost, a akutni LD50 iznosio je >2,000 mg/kg tjelesne težine. Višekratne oralne dnevne doze od 25 mg, 50 mg i 100 mg/kg tjelesne težine, davane 28 dana, nisu dovele do značajnih razlika u ukupnoj tjelesnoj i relativnoj težini organa u usporedbi s kontrolnom skupinom. Ove rezultate potvrđuju biokemijski i histološki nalazi. Izloženost nanočesticama nije uzrokovala statistički značajne razlike u broju mikronukleusa u stanicama koštane srži miševa u odnosu na kontrolu. Raspodjela nanočestica u tijelu mijenjala se s vremenom, a nanočestice bi doprle u organe, pa i u koštanu srž, unutar prvih šest sati od primitka doze, što je utvrđeno ex vivo snimkama dobivenim pomoću sustava IVIS® Spectrum. Naši rezultati upućuju na to da su polimerne nanočestice L-glutaminske kiseline-g-p(HEMA) biokompatibilne i imaju potencijala za primjenu kao sustav isporuke lijekova

Determination of recent tectonic activity in the central part of the North Anatolian Fault

Dünyanın en aktif yanal atımlı fay sistemlerinden birisi olan Kuzey Anadolu Fayı (KAF), doğuda Karlıova’dan başlar batıda Kuzey Ege Denizi’nde Saros Körfezi’ne kadar uzanır. Kuzey Anadolu Fay Zonu (KAFZ) içinde ağaç dalları şeklinde birçok yan kolu vardır ve bu yan kollar Anadolu’nun içlerine doğru uzanmaktadır. Tüm fay zonu sismik olarak aktif ise de, fayın aktivitesinin önemli bir bölümü ana kol üzerindedir. Kuzey Anadolu Fayı’nın orta kesiminde yan kolların keserek birbirinden ayırdığı birçok kıtasal blok vardır. Bölgedeki nispeten en büyük yan kollar inceleme için seçilmiş ve aralarındaki hareket belirlenmeye çalışılmıştır. Fay sistemlerinin güncel metotlarla izlenmesi 1980’li yıllardan sonra uydu jeodezisinde meydana gelen önemli ilerlemeler sayesinde mümkün olmuştur. Bu bağlamda, yersel tekniklerin yerini uzay ve uydu tekniklerinin alması genel fotoğrafın görülmesinde büyük kolaylıklar sağlamıştır. Bu çalışmada, jeodezik metotlardan GPS (Küresel Konumlandırma Sistemi) ve InSAR (Yapay Açıklıklı Radar İnterferometri) kullanılmıştır. Çalışmanın amacı iki metot ile sonuçlar üreterek karşılaştırmak ve/veya metotların zayıf yönlerini birbiri ile tamamlamak ve böylece bölgenin depremselliğini ortaya koymaktır. GPS ile kurulan jeodezik ağ dört yıl boyunca periyodik olarak ölçülmüştür. InSAR tekniği ile bölgeyi kapsayan görüntülerden interferogramlar oluşturulmuş ve görüntü alım zamanları arasında yüzeyde meydana gelen uydu bakış yönündeki değişimler hesaplanmaya çalışılmıştır. InSAR metodu atmosfer ve bölge topografyasına bağlı olarak istenen sonuçlara ulaşmamıştır. GPS sonuçlarının modellenmesi ile yan kolların ana kola göre nispeten yavaş olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Kuzey Anadolu Fayı, GPS, InSAR, deformasyon.One of the important fault systems all over the world is the North Anatolian Fault (NAF). The NAF is a long fault which stretches from Karlıova to Northern Aegean. Although a lot of studies exist, the central part of the NAF has not been studied in detail. In this study, the central part of NAF from Amasya to Kastamonu has been evaluated using geodetic techniques, GPS (Global Positioning System) and InSAR (Synthetic Aperture Radar Interferometry), and modeled with DEFNODE software. The geodetic techniques to determine the tectonic activity have been used since early 1900. The inertial methods were not sufficient to calculate the strain accumulation or slip rate of the fault. Especially, the interseismic studies cannot be possible. After the space geodesy development, the earth sciences started to use these techniques. The most useful techniques of them are GPS, InSAR, VLBI and SLR. In this study, we used GPS and InSAR technique because of the financial constrains, mobility and accuracy. The GPS campaigns were carried out in four years periodically at 16 force-centered stations. Every year, the measurements were done in the same week. Each station was measured at least 8 hours in three days. All stations were not measured simultaneously because of the lack of equipments. So, we had continuous stations to link measurements which were carried out in two stages. The measurements obtained from campaigns and downloaded from internet belonging to IGS sites close to study area were processed using GAMIT/GLOBK software. The process was run in three steps. First step was made with GAMIT, the all GPS data belonging to same day had put in the same day directory and the required files for process were updated from process center like SOPAC (Scripps Orbit and Permanent Array Center). The stations coordinates and its covariance matrix were calculated. In this step, the repeatabilities were checked to protect data against to blunder and systematic errors. Second step, the calculated data (called quasi-observation) were combined with the international global network data computed by center, SOPAC. Each data had different sites that the all quasi-observation should have various weights. In the third step, the combined data were transformed in the reference frame like ITRF (International Terrestrial Reference Frame) using common sites and transform parameters. After that, we calculated the sites velocities according to Eurasia plate in ITRF2000 reference frame using sites which have well known coordinates and have represented Eurasia plate very well. The GPS results are given in the text. InSAR method depends on phase information in two SAR images by calculating phase difference between each pair of corresponding image points. The new image with interference pattern of fringes due to relative phase difference is called an interferogram. Phase change in the interferogram shows differences in the range distance between image acquiring platform (aircraft, satellite) and point on the ground. One complete phase cycle (2π radians) corresponds to a relative range change by half of wavelength. Main InSAR components are three, first is the image, at least two, second is the topography removal tools, for example, other interferogram that does not contain deformation or DEM (Digital Elevation Model), third is orbital information. In this study, we used the ERS-1 and ERS-2 (European Remote Sensing satellite) data obtained from ESA (European Space Agency) with track numbers 164 and 300. All the possible combinations were processed but the expected phase gradient was not calculated as useful as it was useful to determine tectonic activity. Main results of these are the atmospheric effects on the interferogram. The topography also rises to effect because of the gradient differences. Finally, GPS results were modeled by DEFNODE software developed by Prof. Dr. Robert McCaffrey. The DEFNODE calculated strain and slip rate on the fault using velocity vectors of sites, locking depth, fault geometry and continental block definitions. The fault geometry was obtained from field work. The fault geometry described the continental block boundaries. All modeling results calculated from the software are shown in the text. According to results obtained from GPS and InSAR, the topography and atmosphere are important for InSAR to calculate interseismic strain accumulation of the hilly region. The other important result is that the main branch of the NAF has faster slip rate than splays of the NAF in the study area.  Keywords: North Anatolian Fault, GPS, InSAR, deformation

Energy storage systems for natural gas pipeline in-line inspection robots

Boru içi denetleme teknolojisi doğal gaz dağıtım hatlarında robotik sistemler ile gerçekleştirilebilmektedir. Robotik sistemlerin tasarlanmasındaki en büyük zorluklar, patlayıcı ortamdan korunma standartlarına (ATEX) uyum ve kritik operasyon sürelerine göre enerji depolama sistemlerinin boyutlandırılmasıdır. Bu çalışmada, robotik sistemler için enerji depolama sisteminin boyutlandırma adımları paylaşılmış, literatürdeki mevcut tasarım yöntemlerinden farklı olarak, tasarım ve üretim aşamalarını kolaylaştıracak iki ayrı maliyet etkin çözüm sunulmuştur. Önerilen tasarım yaklaşımları ATEX Bölge-1 tanımlı modüllere ihtiyaç duymamakta, özellikle küçük çaplı doğal gaz boru hatlarına yönelik tasarım çalışmalarını kolaylaştıracağı değerlendirilmektedir.In natural gas distribution lines, robotic systems can be utilized to implement technology for in-line inspection. Compliance with explosive atmosphere protection standards (ATEX) and sizing energy storage systems for critical operating times are the greatest obstacles when designing robotic systems. In this study, the steps for sizing the energy storage system for robotic systems are outlined, and two cost-effective solutions, distinct from the existing design methods in the literature, are presented to facilitate the design and production phases.The proposed design approaches do not necessitate ATEX Zone-1 defined modules and are believed to facilitate design studies, particularly for natural gas pipelines with small diameters

Suitable site selection for scientific research camp in Antarctica: The case of Turkey

Tüm insanlığın bilimsel çalışmalarına açık olan Antarktika, yıllardır birçok ülkenin araştırma istasyonuna ev sahipliği yapmaktadır. Bu istasyonların bir kısmı “kalıcı-uzun dönemli” bir kısmıysa “geçici-kısa dönemli” olarak adlandırılmaktadır. Antarktika’nın fiziksel yapısı ve koşulları bilimsel çalışmalar yapmak için zorlayıcı olsa da araştırmacılar için önemli konular ve bilgiler barındırmaktadır. Bu bilgilerin ülkemize kazandırılması için 2017 yılından bu yana kıtaya ulusal seferler (TAE) düzenlenmektedir. Türk bilim insanlarının bölgede uzun süre bilimsel faaliyet gösterebilmesi için T.C. Cumhurbaşkanlığı himayesinde, T.C. Bilim ve Sanayi Bakanlığı uhdesinde ve İstanbul Teknik Üniversitesi Kutup Araştırmaları Uyg-Ar Merkezi (İTÜ PolReC) koordinasyonunda araştırma kampı kurulması gündeme gelmiştir. Antarktika’ya yapılan 3 bilim seferinde çeşitli disiplinlere ait çok sayıda proje yürütülmüş ve elde edilen tecrübeler ışığında çalışma kampına ihtiyaç duyulduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle ulusal seferlerde elde edilen bilgiler ile bu kampın nasıl ve nerede kurulması gerektiğine karar verme çalışmalarına başlanmıştır. Bu çalışmada Türk Bilim Üssü kurulması amacıyla gerçekleştirilen çalışmalar, yöntem ve bulgularıyla birlikte aktarılmıştır. Yapılan seferler sırasında kurulması planlanan kamp için ölçme ve analizler yapılarak çok sayıda veri elde edilmiştir. Bu veriler, detaylı fizibilite çalışmaları sonucunda ulaşılan bilgiler ile şekillendirilmiştir. Kampın kurulacağı bölgenin konumu, Coğrafi Bilgi Sistemi (CBS) yazılımında “en uygun yer seçimi” analizi yapılarak seçilmiştir. Bu analiz için Analitik Hiyerarşi Yöntemi (AHY) kullanılarak yer seçimi için önem teşkil eden kriterler uzmanlarca belirlenmiş, değerlendirilmiş, puanlanmış ve sonuca ulaşılmıştır. Çalışmaların ilk aşamasında belirlenen 17 lokasyon 4 lokasyona indirgenmiştir. Sonuç olarak Lokasyon 6, 14, 15 ve 10 arasından Lokasyon 6, 0-5 aralığındaki uygunluk puanlamasında birinci sırayı alarak araştırma istasyonu kurulabilecek en uygun yer olarak seçilmiştir.Türkçe özete uygun olarak 250 kelimeyi aşmamalı ve paragraf kullanılmamalıdır. 9 punto ve iki yana hizalı olmalıdır. Antarctica is open to the scientific studies of all mankind and also has been home to research stations of many countries for many years. Some of these stations are called “permanent-long term” and the others are “temporary-short term". Although the physical structure and conditions of Antarctica are challenging for scientific studies, it contains important topics and information for researchers. National expeditions to the continent (TAE) have been organized since 2017 to bring these information to our country. In order to enable Turkish scientists to do scientific activities in the region for a long time, establishment of a research camp has become a current issue. For this reason, determination process has begun for how and where this camp should be established with the information received from national expeditions. In this study, the conducted studies with the aim of establishing a Turkish Science Base are explained with their methods and findings. During the expeditions, a lot of data were obtained by measuring and analyzing. These data were formed by the information acquired as a result of detailed feasibility studies. The possible location of the camp was detected by analyzing the suitable site selection in the Geographical Information System (GIS) software. For this analysis; the criteria that are significant for site selection were determined, evaluated, scored and the results were obtained by using Analytical Hierarchy Process (AHP). In the first stage of the studies, 17 locations were reduced to 4 locations

Distribution of Aedes (Stegomyia) cretinus in Türkiye

Objective:Aedes cretinus, a white and black stripped Aedes species, shares morphological similarities with Aedes albopictus and Aedes aegypti which are among the most important vectors and invasive species in the world. Due to its limited distribution and low population density, information on the biology and ecology of the species has been limited so far. This study aimed to determine distribution of Ae. cretinus in Türkiye.Methods:Field works have been carried out in the Mediterranean, Aegean and Marmara Regions of Türkiye. Larval samples were collected by larval dippers while adult mosquito catches were performed using the human landing catch method and CDC-light traps.Results:A total of 44 different Ae. cretinus populations were identified in the Mediterranean, Aegean and Marmara Regions of Türkiye. The larval specimen collected from small containers, tires, tree holes and natural small habitats. A plane (Platanus orientalis), walnut (Juglans regia), Türkiye oak (Quercus cerris), chestnut (Castenea sativa) and cedar (Cedrus libani) tree holes are the main larval habitats in which the specimen collected. In some localities, larvae were found together with Anopheles plumbeus, Anopheles claviger and Aedes geniculatus larvae in tree holes. Human landing catch method captured a greater number of females than CDC-light traps.Conclusion:This study determined the distribution of Ae. cretinus in Türkiye for the first time. Information on respective geographic distribution of Ae. cretinus is fundamental for effective control programmes. Further studies are needed to understand the biology and ecology of these species

Monoclonal gammapathy of undetermined significence due to chronic osteomiyelitis ( a case report )

Ayağındaki osteomiyelit nedeni ile dört kez operasyon geçiren ve 3 yıl süre antitüberküloz ilaç kullanan bir hastada monoklonal gamopati saptandı. Klinik ve laboratuar özellikleri ile önemi bilinmeyen monoklonal gamopati (ÖBMG) ile uyumlu idi. Bu yazıda kronik osteomiyelit sonrası ortaya çıkan bir ÖBMG olgusu sunulmaktadır.Monoclonal gammapathy was detected in a patient who had been operated four times for osteomiyelitis in her foot and had taken antituberculoid drugs for three years. Her clinical and laboratory findings corresponded with monoclonal gammapathy of undetermined significance (MGUS). In this articile, a case with MGUS due to chronic osteomyelitis was reported