Ebeveynlerin canlandırma sırasında çocuklarının yanında bulunmaya ilişkin görüşleri: Yoğun bakım ünitesi örneği

Objective: The study was made descriptively and methodologically to determine parents' views about being with their children during the resuscitation. Materials and Methods: The study's universe was the parents whose infants and childrenwere staying inthe pediatric intensive care units of a private university hospital in Istanbul, and the sampleconsisted of222 parents who volunteered to participate in the study between June 2018 and February 2019. The data were collected with “Introductory Information Form” and "Parents' Opinion Form Regarding Parents' Views During Resuscitation" (cronbach alpha: .85) by the researchers. The data obtained in the study were analyzed using the licensed SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 22.0 program. Results: Within the scope of the research, parents; that want to be in the resuscitation room (64.0%), parentswho have lost their relatives before, but have not witnessed the resuscitation process (88.3%), parents who thought that the healthcare professionals should receive training on the subject (89.2%),parents who believe that all the applications required to be performed to their children in the resuscitation room were made. (76.6%), parents who expect a suitable environment to say goodbye to their children after the resustication (78.4%), parents expecting to be supported by healthcare workers when they are in resustication rooms(84.2%),parents whodemandimprovements in revitalization procedures for families in healthcare institutions (85.6%) were determinedrespectively. Conclusion: Results demonstrate thatcomprehensive procedures and protocols forpresence ofthe children’s parentsinthe children’s resustication rooms in health institutions should be developed and standardized.Giriş ve Amaç: Bu çalışma, ebeveynlerin canlandırma sırasında çocuklarının yanında bulunmaya ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla, tanımlayıcı ve metodolojik olarak yapılmıştır. Klinik çalışmalarda etkinliği kanıtlanmış olmasına rağmen, daratumumabın gerçek yaşam verilerinden elde edilen literatür bilgileri ülkemizde oldukça sınırlıdır. Bu nedenle merkezimizde daratumumab ile tedavi edilen hastaların karakteristik özelliklerini ve yanıt oranlarını incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın evrenini, İstanbul'daki özel bir üniversite hastanesinin bebek ve çocuk yoğun bakım ünitelerinde bebek ve çocukları yatan ebeveynler,örnekleminiise Haziran 2018-Şubat 2019 tarihleri arasında araştırmaya katılmaya gönüllü olan 222 ebeveyn oluşturmuştur. Veriler, araştırmacılar tarafından “Tanıtıcı Bilgi Formu” ve “Canlandırma Sırasında Ebeveyn Görüşlerine İlişkin Veli Görüş Formu” (cronbach alpha: .85) ile toplanmıştır. Çalışmada elde edilen veriler lisanslı SPSS (Statistical Package for Social Sciences) Windows 22.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Araştırma kapsamında; ebeveynlerin canlandırma odasında bulunmak istedikleri (%64.0), daha önce yaşamını kaybeden bir yakınının canlandırma işlemine tanıklık etmedikleri (%88.3), sağlık çalışanlarının konuya ilişkin eğitim almasını düşündükleri (%89.2), canlandırma odasında bulunmalarının çocuklarına yapılması gereken tüm uygulamaların yapıldığına inanmalarını sağlayacağı (%76,6), canlandırma işleminden sonra çocuklarıyla vedalaşmak için uygun bir ortam bekledikleri (%78,4), ailelerin canlandırma odasında bulundukları takdirde sağlık çalışanları tarafından desteklenmeyi bekledikleri (%84,2), sağlık kurumlarında ailelere yönelik canlandırma prosedürleri geliştirilmesini istedikleri (%85,6) saptanmıştır. Sonuç: Bulgular, sağlık kurumlarında çocukların canlandırma odasında ebeveynlerinin bulunmasına yönelik kapsamlı protokol ve prosedürlerin geliştirilerek standardize edilmesi, gerektiğini göstermektedir

The parents' views related to be together with their children during the resuscitation: Scale development study and the sample on intensive care unit

Bu çalışma; ebeveynlerin canlandırma sırasında çocuklarının yanında bulunmaya ilişkin görüşlerine yönelik bir ölçüm aracı geliştirmek ve ebeveynlerin görüşlerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı, kesitsel ve ilişki arayıcı olarak yapıldı. Araştırmanın evrenini, İstanbul'da özel bir üniversite hastanesinin bebek ve çocuk yoğun bakım ünitelerine müracaat eden bebek ve çocukların ebeveynleri, örneklemini ise bebek ve çocuk yoğun bakım ünitelerine müracaat eden bebek ve çocukların, araştırmaya katılmaya gönüllü 222 ebeveyn oluşturdu. Veriler Haziran 2018-Şubat 2019 tarihleri arasında, araştırmacı tarafından geliştirilen (alpha: 0.85) toplam 34 soruluk "Ebeveynlerin Canlandırma Sırasında Çocuklarının Yanında Bulunmaya İlişkin Görüşlerini Belirleme Ölçeği" ile toplandı. Araştırma kapsamında ebeveynlerin canlandırma odasında bulunmak istedikleri (%64.0), ebeveynlerin daha önce yaşamını kaybeden bir yakınının canlandırma işlemine tanıklık etmedikleri (%88.3), ailelerin canlandırma işlemine dahil olması için sağlık çalışanlarının konuya ilişkin eğitim almasını düşündükleri (%89.2), ebeveynlerin canlandırma odasında bulunmasının çocuğuna yapılması gereken tüm uygulamaların yapıldığına inanmalarını sağlayacağı (%76.6), canlandırma işleminden sonra çocuklarıyla vedalaşmak için uygun bir ortam bekledikleri (%78.4), ailelerin canlandırma odasında bulundukları takdirde sağlık çalışanları tarafından desteklenmeyi bekledikleri (%84.2), sağlık hizmeti veren kurumlarda ailelere yönelik canlandırma prosedürleri geliştirilmesini istedikleri (%85.6) saptandı. Bu sonuçlar; sağlık kurumlarında canlandırma esnasında ailenin bulunmasına yönelik kapsamlı protokol ve prosedürlerin geliştirilerek standardize edilmesini, ailenin sağlık çalışanları tarafından desteklenmesi ve eğitimli sağlık çalışanlarının arttırılması gerektiğini göstermektedir. Yoğun bakımlarda yatan bebek ve çocukların ailelerinden ayrılmadan ileri invaziv girişimi olan canlandırma işlemini iki tarafın da en az hasarla atlatmasını sağlamak büyük önem taşımaktadır.This study was planned as a descriptive, sectional and co- relational one in the purpose of determining the views of parents, whose children are in the units of newborn and pediatric intensive care, related to be together with their children during the resuscitation. The population consisted of the parents of babies and children that they applied to the units of newborn and pediatric intensive care at a private university hospital in İstanbul and the research sampling consisted of 222 parents of babies and children who applied to the units of baby and pediatric intensive care and are volunteer at participating in the research. The data was collected between the dates June 2008-February 2019 through " The Survey Form on The Parents' Views Related to Be Together with The Children during The Resuscitation" including 34 questions in total (alpha: 0.846) which were developed by the researcher. It was determined within the scope of research that the parents wanted to be in the resuscitation room(64.0%), most of them didn't previously witness at the transaction of resuscitation for a relative (88.3%), the families believed that health care personnel should be trained to take part in resuscitation process (89.2%), they thought that their children would be interfered much more when they are in the resuscitation room (76.6%), they expected an appropriate environment after resuscitation in order to bid farewell to their children (78.4%), the families wanted to be supported by the medical staffs on condition that they are in the resuscitation room (84.2%), and they required family-based resuscitation procedures to be developed in health care institutions (85.6%). These results show that it is necessary to develop and standardize the comprehensive protocol and procedures related to the parents' participation during the resuscitation, the family is supported by the medical staffs and the number of educated medical staff is increased. It is very important to provide that two sides are over of the resuscitation transaction with the least damage, which has the severe invasive initiative as the babies and children who are in the intensive care do not leave from their family