Toprak iskeletinin yapay yağmurlayıcı koşulları altında su erozyonuna etkisi

Bu çalışmada, laboratuvar koşullarında yapay yağmurlayıcı kullanılarak toprak iskeletinin erozyona olan etkileri saptanmıştır. 50x100x15 cm boyutlarında olan erozyon parseline 7 cm kum, 5 cm elenmiş toprak konularak yüzeye farklı çaplarda (1-2.5 cm; 2.5-5 cm; 5-10 cm; 10-15 cm) ve farklı oranda (% 25, 50, 100) taş örtü yerleştirilmiştir.Araştırmada 6.5 cm/saat intensitede yağış uygulanmıştır. En yüksek yüzey akış tanık parselde (60.77 lt/m2), en düşük yüzey akış 10-15 cm, %100 taş örtü parselinde saptanmıştır (21.80 lt/m2). En yüksek toprak kaybı tanık parselde (0.484 kg/m2), en düşük toprak kaybı 2.5-5 cm, % 100 taş örtü parselinde (0.014 kg/m2) saptanmıştır. Elde edilen verilerin istatistik değerlendirilmesi sonucu, zamanın yüzey akış ve toprak kaybı üzerine olan etkileri önemli bulunmuştur

Hümik Maddenin Kumlu Killi Tın Bünyeli Bir Toprağın Bazı Erozyon Parametreleri ile Drenajdan Ölçülen pH ve EC Üzerine Etkileri

Bu araştırmada kumlu killi tın bünyeli 1 adet toprak örneği kullanılmıştır. 30x45x15 cm boyutlu ve altında drenaj borusu olan erozyon kabına, 8 mm’den elenmiş toprak örnekleri yerleştirilmiş ve farklı oranlarda (0, 5, 10, 20 ve 40 ml/l) hümik madde çözeltileri yeknesak olarak bir el pompası yardımıyla toprak yüzeylerine püskürtülmüştür. Daha sonra 1 saat sürede 40 mm/saat yoğunlukta yapay yağış uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; hümik madde çözeltileri, doğrusal ve önemli düzeylerde yüzey akışları % 14-23, toprak kayıplarını % 6-46 ve EC’i % 11-38 arasında azaltmış, drenaj miktarlarını da % 101-277 arasında arttırmıştır. Ayrıca hümik madde çözeltileri, pH’ı da % 2-3 kübik olarak azaltmıştır.

Bazı polimerlerin laboratuvar koşullarında yüzey akış, toprak kaybı ve kaymak tabakası direnci üzerine etkileri

Two soil samles with sandy clay loam and sandy loam textures were used and it was carried out in laboratory conditions with 3 replicated at this study. After artificial rainfall were applied on erosion plots which were sprayed polyacrylamide (PAM) and polyvinylalcohol (PVA) at different intensities (0, 6.70 ve 33.50 kg ha-1), it was investigated the effects of these polymers on runoff, soil loss and crust strengths. End of this study, it was found that these values were decreased for both of soils. According to statistical analyses, it was determined that PAM and PVA applications reduced runoff and crust strengths significantly (P ;lt; 0.05) in sandy loam textures soil sample.Bu araştırmada kumlu killi tın ve kumlu tın bünyede iki toprak örneği kullanılmış ve araştırma laboratuvar koşullarında 3 tekrarlı olarak yürütülmüştür. Farklı yoğunluklardaki poliakrilamid (PAM) ve polivinilalkol (PVA) (6.70 ve 33.50 kg ha-1) püskürtülmüş erozyon parsellerine yapay yağış uyguladıktan sonra, bu polimerlerin yüzey akış, toprak kaybı ve kaymak tabakası direnci üzerine etkileri incelenmiştir. Araştırma sonucunda, her iki toprak örneğinde de bu değerlerin düştüğü saptanmıştır. İstatistiksel analizlere göre, kumlu tın toprak örneğinde PAM ve PVA uygulamalarının yüzey akış ve kaymak tabakası direncini önemli düzeyde azalttığı belirlenmiştir (P 0.05)