Dental erozyon

Dental erozyon, plak içermeyen diş yüzeyleri üzerinde içsel ve dışsal asitlerin veya şelatların etkileriyle oluşan kimyasal bir aşınmadır. İçsel ve/veya dışsal kaynaklar nedensel faktörler olarak tanımlanırken tükürük ve pelikıl gibi biyolojik faktörler, yeme ve içme alışkanlıkları ve ağız hijyeni gibi davranışsal faktörler risk altında olan hastaların belirlenmesinde değerlendirilmelidir. Dental erozyonun erken aşamada tespit edilmesi etkin stratejilerin geliştirilmesi açısından önemlidir. Koruyucu yöntemlerinin başarısı, hastanın önerileri kabulü ve işbirliğine dayanır ve bu nedenle diş hekimi diğer sağlık çalışanları ile birlikte hasta için bireysel yönetim programları tasarlamalıdır. Bu derlemenin amacı, dental erozyonun tanısı, etiyolojisi ve tedavi protokollerini anlatmaktır. Dental erosion is a chemical wear as a result of extrinsic or intrinsic acids or chelators acting on plaque-free tooth surfaces. The intrinsic and⁄or extrinsic sources of acid need to be identified as causative factors. Biological factors such as saliva and acquired pellicle, behavioural factors such as eating and drinking habits and oral hygiene should be assessed in order to identify which patients are at risk. It is important to diagnosis the dental erosion in early stage to develop effective strategies for prevention. The success of prevention methods heavily relies on patient acceptance and cooperation. For that reason, the dentists should work with other health care providers together and design an individual management programme for the patient. The aim of this article is to review the etiology, diagnosis and the management of the dental erosion