Morfologia ziarn pyłku wybranych europejskich gatunków z rodzaju Allium L. (Alliaceae)

The pollen morphology of eight species from three subgenera and five sections of the genus Allium L. was studied by LM and SEM (i.e.: A. angulosum, A. carinatum, A. senescens subsp. montanum, A. oleraceum, A. scorodoprasum, A. ursinum, A. victorialis and A. vineale). The material came from natural sites of these species located in Poland, Czech Republic, Austria and Italy. For measurements a sample consisted of 30 pollen grains. In total, 240 pollen grains were analysed. They were analysed in respect to six quantitative features (i.e.: length of long axis – LA, length of short axis – SA, thickness of exine along long axis – Ex, SA/LA and Ex/LA ratios and length of sulcus) and the following qualitative ones: pollen outline and shape, exine ornamentation. Taxonomic value of these pollen features is considerable, especially on the sections level. On the basis of these features, it is impossible to distinguish individual Allium species but only their groups. The examined features were characterized by moderate (LA, SA and SA/LA) or high variability (Ex, Ex/LA). Among studied species the lowest variability was found in A. victorialis and the highest in A. vineale and A. oleraceum.W pracy przedstawiono wyniki badań nad morfologią ziarn pyłku ośmiu gatunków z rodzaju Allium L. (A. angulosum, A. carinatum, A. senescens subsp. montanum, A. oleraceum, A. scorodoprasum, A. ursinum, A. victorialis i A. vineale) reprezentujących trzy podrodzaje i pięć sekcji, oparte na obserwacjach przy użyciu mikroskopu świetlnego (LM) i skaningowego (SEM). Materiał badawczy pochodził ze stanowisk naturalnych wymienionych gatunków zlokalizowanych w Polsce, Czechach, Austrii i we Włoszech. Pojedyncza próba pomiarowa składała się z 30 ziarn pyłku, a ogółem poddano analizie 240 ziarn. Ziarna pyłku przebadano pod względem sześciu cech ilościowych (długość osi długiej – LA, długość osi krótkiej – SA, grubość egzyny wzdłuż osi długiej – Ex, stosunek SA/LA i Ex/LA oraz długość „sulcus” – wydłużonego otworu ułożonego dystalnie) oraz cech jakościowych takich jak zarys i kształt ziarn pyłku oraz urzeźbienie powierzchni egzyny. Wykazano, że wartość taksonomiczna tych cech jest znacząca, szczególnie na poziomie sekcji, oraz że cechy te nie umożliwiają rozróżnienia pojedynczych gatunków Allium, a tylko ich grup. Analizowane cechy ziarn pyłku charakteryzował średni (LA, SA i SA/LA) lub wysoki (Ex, Ex/LA) poziom zmienności. Wśród badanych gatunków najniższy poziom zmienności reprezentowały ziarna pyłku A. victorialis, a najwyższy – A. vineale i A. oleraceum

Zróżnicowanie składu alkaloidowego pod względem ilościowym i jakościowym u Phalaris arundinacea (Poaceae)

Research of the identification and determination of alkaloid contents in the aboveground parts of Phalaris arundinacea (Poaceae) during various periods of the vegetation season was conducted. Analyses were performed using an apparatus system by Hewlett-Packard (USA), consisting of a gas chromatograph model 589011 and a mass detector model 5971 A. Analyses were conducted at the laboratory of the phytochemistry at the Institute of Bioorganic Chemistry, PAS in Poznań. A total of six alkaloids were identified in the analysed material, i.e. tryptophol and gramine (indole alkaloids) as well as lupanine and 13-OH lupanine and lupanine esters – 13α- isovalericlupanine and 13α-tigloyloxylupanine (quinolysidine alkaloids). Gramine and lupanine are the dominant alkaloids in the growth stage.Badania dotyczące identyfikacji i określenia zawartości alkaloidów w części nadziemnej rośliny pod względem ilościowym i jakościowym, przeprowadzono u Phalaris arundinacea w różnych okresach sezonu wegetacyjnego na aparacie firmy Hewlett - Packard (USA), w skład którego wchodzi chromatograf gazowy model 589011 oraz detektor masowy model 5971 A, w pracowni Fitochemii Instytutu Chemii Bioorganicznej PAN w Poznaniu. Zidentyfikowano występowanie 6 alkaloidów: tryptofol i graminę (alkaloidy indolowe) oraz lupaninę i 13 -OH lupaninę oraz estry lupaniny: 13α-izowaleroksylupaninę i 13α-tigloyloksylupaninę (alkaloidy chinolizydynowe). Dominującym alkaloidem w fazie wzrostu była gramina, a także lupanina

Walory przyrodniczo-użytkowe zbiorowisk trawiasto-turzycowych w dolinie Noteci na obszarze Natura 2000

Studies aiming at the evaluation of nature and fodder value of grass-sedge communities were conducted in the years 2009-2013 in the Natura 2000 area in the Noteć Leniwa and Bystra valley on meadows with varied moisture and trophic conditions. They showed that a significant effect on the formation of grass communities, their richness and floristic diversity, as well as nature and agricultural value is exerted by moisture conditions resulting from habitat mosaic and management intensity. Most analysed communities of considerable nature value have mediocre productivity value, providing yields (d.m.) of 1.6 - 14.6 t. ha-1. Their fodder value score FVS ranged from 1.1 to 7.4, while the calculated floristic diversity (H’) was varied and ranged from 1.2 to 4.2. Some of the communities are barren land.Badania walorów przyrodniczych i użytkowych zbiorowisk trawiastych i szuwarowych przeprowadzone w latach 2009-2013, na obszarze Natura 2000 w dolinie Noteci Leniwej i Bystrej, na łąkach o zróżnicowanych warunkach wilgotnościowych i troficznych. Dotyczyły one walorów przyrodniczych i użytkowych. Wykazały one, że na wykształcanie się zbiorowisk trawiastych, ich bogactwo i różnorodność florystyczną, walory przyrodnicze oraz rolnicze, istotny wpływ ma przede wszystkim uwilgotnienie, które wynika z mozaikowatości siedlisk, i intensywność użytkowania. Większość cennych przyrodniczo zbiorowisk posiada mierną wartość gospodarczą i wartość użytkową Lwu wynosząca od 1,1 do 7,4, a niektóre są nieużytkami. Wyliczona różnorodność florystyczna (H’) jest zróżnicowana i wynosi od 1,2 do 4,2, a uzyskiwane plony s.m. wynoszą od 1,6 do 14,6 t. ha-1. Celem pracy była ocena walorów przyrodniczych i użytkowych zbiorowisk trawiasto-turzycowych dolinie Noteci na obszarze Natura 2000 na odcinku Białośliwie- Radolinek na obszarze Natura 2000