Zaburzenia szkieletowe u pacjentów po udarze mózgu

Loss of bone mineral density and fractures in patients after stroke are among the most serious health complications. Regarding serious post-stroke impediments, significantly contributing to elevated fracture incidence are falls. An increasing number of subjects after stroke have been observed and better understanding of the nature of skeletal changes might improve the efficacy of their management. The most important issues in post-stroke patients include an evaluation of bone loss magnitude, the occurrence of falls, fracture incidence and prevention procedures. An early start of pharmacological treatment plus exercise are recommended procedures in the early post-stroke stages, in order to diminish as much as possible subsequent bone loss, the direct consequences of which may include hemiosteoporosis, prolonged immobilisation, further falls and fractures. (Pol J Endocrinol 2011; 62 (1): 48-50)Niska gęstość mineralna kości oraz złamania u pacjentów po udarze to poważne powikłania. Bardzo istotny czynnik zwiększający występowanie złamań stanowią upadki. Liczba pacjentów po udarach wzrasta i zrozumienie natury zmian szkieletowych u chorych po udarach może w znaczący sposób wpłynąć na efektywność procesu terapeutycznego. Najistotniejsze kwestie to ocena wielkości obniżenia się gęstość mineralnej kości, zagrożenia upadkami, częstości występowania złamań i prowadzenie działań prewencyjnych. Podstawowe znaczenie ma wczesne wprowadzanie terapii farmakologicznej i ćwiczeń fizycznych w celu uniknięcia utraty tkanki kostnej skutkującej hemi-osteoporozą, długotrwałego unieruchomienia, upadków oraz złamań. (Endokrynol Pol 2011; 62 (1): 48-50

Comments on “Guidelines for the diagnosis and management of osteoporosis in Poland. Update 2022”

N/

Jakość szkieletu i stan funkcjonalny u pacjentów po odległym udarze mózgu

Introduction: Skeletal and functional status can be affected after stroke, mainly due to subjects&#8217; immobilisation. The aim of our study was to assess the functional and bone status in post-stroke patients with hemiplegia. Quantitative ultrasound at hand phalanges and bone mineral density (BMD) in the wrist and the calcaneal bone were compared between the paralysed and the non-paralysed side. The study was performed at the Department of Rehabilitation in Nowa Sol. Material and methods: The study included a group of 71 subjects (29 females and 42 males) who had suffered a stroke. Skeletal status was assessed by densitometry (Pixi, Lunar Corp., USA, forearm, calcaneus) and ultrasound (DBM Sonic 1200, IGEA, Italy, hand phalanges). Functional status was evaluated by the Barthel index. Results: The mean values of forearm BMD and ultrasound measurements were significantly lower in the affected limbs versus the opposite site. The mean Barthel index value was 73 &#177; 21.5. Reduction of the time interval between stroke and standing up positively influenced the difference between wrist BMD in the affected versus the opposite limb, both in the whole group of patients (r = 0.3, p < 0.05) and females (r = 0.41, p < 0.05). Forearm BMD in males in the affected limb correlated with the Barthel index (r = 0.35, p < 0.05). Conclusion: Fracture risk in post-stroke subjects may be increased due to disturbed skeletal and functional status. Reduction of the time interval between stroke and standing up improved wrist densitometric results. (Pol J Endocrinol 2011; 62 (1): 2-7)Wstęp: Unieruchomienie spowodowane udarem mózgu może być przyczyną obniżonej jakości tkanki kostnej i funkcjonalnej sprawności chorego. Celem pracy była ocena stanu kostnego i funkcjonalnego pacjentów z niedowładem połowiczym będącym następstwem udaru. Dokonano obustronnego porównania pomiarów prędkości fali ultradźwiękowej paliczków rąk oraz gęstości mineralnej kości piętowych i przedramion. Badanie przeprowadzono na Oddziale Rehabilitacji Szpitala w Nowej Soli. Materiał i metody: Zbadano 71 osób po przebytym udarze (29 kobiet i 42 mężczyzn). Pomiary densytometryczne aparatem PIXI (Lunar, Stany Zjednoczone) i ultradźwiękowe aparatem DBM Sonic (Igea, Włochy) zestawiono z oceną sprawności za pomocą skali Barthel. Wyniki: Średnie wartości pomiarów ultradźwiękowych i gęstości mineralnej kości (BMD, bone mineral density) przedramion były znamiennie obniżone po stronie porażonej. Wskaźnik Barthel wynosił średnio 73 &#177; 21,5 pkt. Skrócenie czasu pomiędzy wystąpieniem udaru a pionizacją pozytywnie wpływało na różnice między BMD kości przedramion po stronie niedowładnej i przeciwnej w całej grupie (r = 0,3, p < 0,05) i u kobiet (r = 0,41, p < 0,05). Gęstość mineralna kości przedramion po stronie porażonej u mężczyzn korelowała ze wskaźnikiem Barthel (r = 0,35, p < 0,05). Wnioski: Ryzyko złamań wśród pacjentów po udarze może być zwiększone z powodu zaburzeń tkanki kostnej i stanu funkcjonalnego. Skrócenie czasu między udarem a pionizacją poprawiało wartości densytometryczne przedramion. (Endokrynol Pol 2011; 62 (1): 2-7

Quantitative ultrasound at the hand phalanges in adolescent boys in relation to their pubertal development and physical efficiency

Wstęp: Celem badań była ocean właściwości ultradźwiękowych kości paliczków rąk u 55 chłopców w wieku 13–15 lat zależnie od stopniadojrzałości płciowej, wydolności fizycznej w tym siły mięśniowej.Materiał i metody: Badani zostali podzieleni na dwie grupy wiekowe: podgrupa I (n = 37), chłopcy w wieku 159–171 miesięcy i podgrupaII (n = 18), badani w wieku 172–184 miesiące. Grupę kontrolną stanowiło 94 chłopców dobranych pod względem wieku z liczącej1256 osoby grupy badanych w celach skriningowych. Stan szkieletu (zależna od amplitudy szybkość dźwięku — Ad-SoS) był ocenianyza pomocą ilościowej ultrasonografii (QUS) paliczków bliższych aparatem DBM Sonic 1200. Wydolność fizyczna była badana za pomocątestu Zuchory, rozwój płciowy w oparciu o skalę Tannera.Wyniki: Nie wykazano różnic w średnich Ad-SoS między grupą badaną w całości a grupą kontrolną. Wartości Ad-SoS były większeu starszych chłopców, zarówno w prawej, jak i lewej ręce. Nie stwierdzono różnic pomiędzy pomiarami lewej i prawej ręki. Obserwowanododatnią zależność między Ad-SoS a siłą mięśni ramion u chłopców. Ujemne zależności między Ad-SoS paliczków lewej i prawej ręki,a BMI wykazano jedynie w grupie młodszych chłopców. Podobnie w grupie młodszej obserwowano dodatnie zależności między Ad-SoSobu rąk a wydolnością fizyczną. Wykazano większą zależność Ad-SoS od stopnia rozwoju płciowego w skali Tannera w starszej grupie.Wnioski: Badanie QUS paliczków u dorastających chłopców w wieku 13–15 lat zależy od rozwoju płciowego i siły mięśni ramion. Ogólnawydolność fizyczna ma ograniczony wpływ na właściwości kości badane przez QUS.(Endokrynol Pol 2013; 64 (5): 353–357)Introduction: Our aim was to assess the ultrasound properties of bone measured at hand phalanges in 55 adolescent boys aged 13–15years regarding the influence of pubertal status and level of physical efficiency including muscular strength.Material and methods: They were divided into two age groups: Group I (n = 37, boys aged 159–171 months) and Group II (n = 18, aged172–184 months). The controls were 94 boys matched for age, recruited from 1,256 subjects undergoing bone measurement for screeningpurposes. The skeletal status (amplitude-dependent speed of sound - Ad-SoS) was assessed by quantitative ultrasound (QUS) at proximalphalanges with the use of DBM Sonic 1200. Physical efficiency was assessed using Zuchora’s test, and pubertal development by Tanner’sscore.Results: There was no difference in mean Ad-SoS between the entire study group and controls. Ad-SoS values were greater in older thanin younger boys, both in right and left hands. There were no differences between left and right hand measurements. There were positivecorrelations between Ad-SoS and shoulder muscle strength in boys. Negative correlations between Ad-SoS at phalanges of right andleft hand and BMI were shown in younger adolescent boys only. Similarly, only in the younger group were positive correlations presentbetween both hands Ad-SoS and overall physical efficiency and age. Ad-SoS correlated positively better with Tanner’s scale scoring inthe older group.Conclusion: QUS at hand phalanges in adolescent boys aged 13–15 years depends on pubertal development and shoulder musclestrength. The overall physical efficiency has limited influence on bone properties assessed by QUS. (Endokrynol Pol 2013; 64 (5): 353–357

Low dietary calcium intake does not modify fracture risk but increases fall frequency: the results of GO Study

Introduction: The aim of the study was to verify the thesis that dietary calcium intake influences the risk of osteoporotic fractures established by online available calculators. Material and methods: The study was performed in 521 postmenopausal women aged over 55 years, recruited in one osteoporotic outpatient clinic. Mean age was 67.7 ± 8.6 years. Fracture risk was established using FRAX (major and hip fractures, 10 years), Garvan calculator (any and hip fractures, 5 and 10 years), and the Polish algorithm available at www.fracture-risk.pl (any fractures, 5 years). Bone densitometry at the femoral neck was performed using a DPX device (Lunar, GE, USA) to calculate fracture risk by each of those calculators. Calcium intake was established based on a dietary questionnaire. Results: Mean values of fracture risk for all three calculators and T-score value for DXA measurement at the femoral neck did not correlate with calcium intake. A tendency to insignificantly lower calcium intake was observed in the subgroup with high hip fracture risk by FRAX (≥ 3%) vs. low hip FRAX (&lt; 3%): 744 ± 328 mg/day vs. 765 ± 299 mg/day. The same analysis for FRAX major fracture risk revealed a similar tendency: 700 ± 299 mg/day and 760 ± 311 mg/day in high (≥ 20%) and low (&lt; 20%) fracture-risk groups, respectively. Calcium intake did not influence the results obtained in the other two calculators at all. Calcium intake did not differ between subjects with prior falls and those without falls. However, if the number of falls was taken into account, the women who reported three and more falls had significantly lower calcium intake (621 ± 275 mg/day) than subjects with no falls (767 ± 304 mg/day; p &lt; 0.05) or those with one fall (766 ± 317 mg/day; p &lt; 0.05). Conclusions: Calcium intake does not correlate with fracture risk established by calculators available on-line, but low calcium intake may increase the risk of falls.

Stan kośćca u kobiet z zespołem cieśni nadgarstka — badanie retrospektywne

Wstęp: Zespół cieśni nadgarstka jest najczęstszą obwodową neuropatią uciskową powodującą upośledzenie czucia oraz zanik mięśni ręki, co prowadzi do ograniczenia funkcji ruchowych kończyny.Celem badania było sprawdzenie, czy zespół cieśni nadgarstka ma wpływ na stan kości przedramion i paliczków rąk.Materiał i metody: Retrospektywne badanie przeprowadzono w grupie 32 kobiet w średnim wieku 59,0 ± 8,43 lata z rozpoznaniem zespołu cieśni nadgarstka, leczonych operacyjne. Do oceny stopnia nasilenia objawów klinicznych przed operacją zastosowano skalę Levine’a oraz badanie elektroneurograficzne (ENG). Po operacji wykorzystano skalę Levine’a, a stan kośćca oceniano za pomocą badania densytometrycznego (DXA) kości przedramion, szyjki kości udowej i kręgosłupa lędźwiowego oraz badaniem prędkości fali ultradźwiękowej (Ad-SoS, m/s) metodą ultradźwiękową (QUS) w obrębie paliczków proksymalnych obu rąk. Metoda DXA mierzy gęstość mineralną kości. Wynik pomiaru metodą QUS jest odzwierciedleniem cech strukturalnych tkanki kostnej. Wyniki dla kończyny operowanej porównano z wynikami kończyny zdrowej.Wyniki: W porównaniu wyników badania DXA przedramion nie uzyskano istotnych statystycznie różnic pomiędzy stroną zdrową i chorą. Prędkość fali ultradźwiękowej dla strony operowanej i nieoperowanej wyniosła odpowiednio 1993,4 ± 64,0 m/s i 2006,7 ± 66,2 m/s, i była istotnie wyższa po stronie nieoperowanej (p &lt; 0,05).Wnioski: Przeprowadzone badanie potwierdza ipotezę, że zespół cieśni nadgarstka może mieć negatywny wpływ na cechy jakościowe tkanki kostnej odzwierciedlone badaniem QUS paliczków, choć nie prowadzi do zaburzeń mineralizacji szkieletu w obrębie dystalnej części kończyny górnej. Forum Reumatol. 2018, tom 4, nr 2: 126–13

Functional status as a predictor of the incidence of falls in 10-year follow-up: results from the RAC-OST-POL study

Introduction: The aim of this prospective study was to establish the influence of baseline functional status on the incidence of falls. Material and methods: The study was performed in an epidemiological sample of postmenopausal women from the RAC-OST-POL study. At baseline there were 978 postmenopausal women with a mean age of 65.9 ± 7.6 years, and at the end of 10-year follow-up 640 patients with a mean age of 65.04 ± 6.95 years remained in observation. Functional status was established at baseline using a stand up and go test (SAG) and the Lawton Instrumental Activities of Daily Living (IADL) scale. Afterwards, data on fall incidence were updated annually using phone interviews. Results: In a 10-year period of observation, in 384 (60%) women at least one fall occurred. At baseline, 90% of subjects achieved maximal value in the IADL scale (24 points). Although the difference between mean IADL score in those who fell and did not fall was noticeable (23.50 ± 1.68 vs. 23.65 ± 1.47, respectively), the category of any IADL score below 24 points was significantly more frequent in women with falls (71.9% vs. 28.1%; chi-square 4.2, p &lt; 0.05). The SAG score in the subgroup with falls was (10.75 ± 3.39) and did not differ in comparison to subgroup without falls (10.27 ± 2.72). Conclusion: The baseline result of the IADL scale but not that of the SAG test are related to the incidence of falls in a 10-year prospective observation. Adequate correction of functional status may benefit patients and reduce the fall rate

Higher education and better knowledge of osteoporosis improve bone health in Polish postmenopausal women

Introduction: The aim of the study was to establish the influence of knowledge of osteoporosis and educational level on bone health. Material and methods: The study group consisted of 351 women, aged 50–88 years (mean 66.3 ± 8.6). None of them had had any previous personal experience with osteoporosis diagnosis and treatment. They filled in a questionnaire consisting of 10 questions assessing their knowledge about osteoporosis. All of them underwent femoral neck densitometry (GE Lunar, USA). Results: The mean score in the knowledge questionnaire was 7.4 ± 1.6 points (range 2–10). The lowest percentage of correct answers was observed in the sentences regarding the possibility of successful cure of osteoporosis and the role of physical activity in osteoporosis treatment. The mean score in the osteoporosis questionnaire correlated negatively with the age of the participants (r = –0.2, p &lt; 0.05) and was better among patients with higher educational degree (8.2 vs. 6.4 points, p &lt; 0.001). Both the educational degree and the level of knowledge of osteoporosis correlated with bone mineral density (BMD) and T-score. Conclusions: Elderly and less educated women showed lower levels of knowledge about osteoporosis and its consequences. The study suggests that bone health in postmenopausal women may be indirectly improved by education concerning osteoporosis and its prevention