Differentiation of the facial-vestibulocochlear ganglionic complex in human embryos of developmental stages 13–15

A study was made on 18 embryos of developmental stages 13–15 (5th week). Serial sections made in horizontal, frontal, and sagittal planes were stained with routine histological methods and some of them were treated with silver. In embryos of stage 13, the otic vesicle is at the rhombomere 5, and close to the vesicle is the facial-vestibulocochlear ganglionic complex in which the geniculate, vestibular, and cochlear ganglion may be discerned. These ganglia are well demarcated in embryos of stage 14. In the last investigated stage (15th) the nerve fibres of the ganglia reach the common afferent tract

Early development of the facial nerve in human embryos at stages 13–15

Study was made on 16 human embryos at developmental stages 13–15 (fifth week). The facial nerve was traced on serial sections made in three planes (sagittal, frontal and horizontal) and stained with routine histological methods and impregnated with silver. In embryos at stage 13 the facial ganglion forms a complex structure with the vestibulocochlear ganglion. It is of fusiform shape in contact with epipharyngeal placode and is located anteriorly and ventrally to the vestibulocochlear ganglion. In embryos at stage 14 the facial ganglion separates from the vestibular and cochlear ganglia and the chorda tympani as the first branch appears. During stage 15 the main trunk of the facial nerve elongates and the greater petrosal nerve originates at the level of the facial ganglion and above the origin of the chorda tympani

Nonlinear optical properties of polymer dispersed liquid crystals doped with La2CaB10019

Date du colloque : 2012</p

Experimental Study and Response Surface Methodology for Investigation of FSP Process

W pracy przedstawiono wpływ predkosci obrotowej i przesuwu narzedzia oraz siły docisku na moment obrotowy działajacy na narzedzia w procesie tarciowej modyfikacji z mieszaniem materiału (FSP). Do wyznaczenia zaleznosci pomiedzy momentem a predkosciami obrotowa i przesuwu oraz siła docisku wykorzystano metode powierzchni odpowiedzi. Wykorzystano modele liniowy i kwadratowy uwzgledniajace interakcje pomiedzy parametrami wejsciowymi. Lepsze dopasowanie zapewnił model kwadratowy. Wyniki badan wykazały, iz wzrost predkosci obrotowej narzedzia powoduje zmniejszenie momentu działajacego na narzedzie, natomiast wzrost predkosci przesuwu i siły docisku powoduje wzrost momentu. Badania były przeprowadzone na odlewniczym stopie aluminium AlSi9Mg. Badania metalograficzne ujawniły, ze zastosowanie procesu FSP powoduje rozdrobnienie ziarna oraz redukcje porowatosci w obszarze mieszania. Wyrazna segregacja Si i Fe w materiale rodzimym została wyeliminowana, a rozkład pierwiastków jest bardziej jednorodny