63. Raki Płaskonabłonkowe głowy i szyi u młodych dorosłych – retrospektywna wieloczynnikowa analiza oraz wstępne wyniki badań nad rolą czynnika genetycznego w ich etiopatogenezie

Celem pracy jest analiza cech klinicznych raków płaskonabłonkowych głowy i szyi u chorych poniżej 45 roku życia („young adult”) oraz ocena udziału czynnika genetycznego w ich etiopatogenezie. W ocenie klinicznej uwzględniono dane dotyczące: A.- pacjentów: wiek (średnia 40.9 lat), płeć (mężczyźni 85%, kobiety 15%) oraz ekspozycja na typowe czynniki ryzyka (palący papierosy −96.8%, spożywający alkohol −96.7%), B.- guza: lokalizacja (krtań 69%, jama ustna i gardło 28%), stopień zaawansowania klinicznego (głównie stadium IV −58.7%), typ histologiczny (ca planoepitheliale keratodes 71.2%, akeratodes 28.8%) i stopień zróżnicowania histologicznego (głownie G1+G2 −94.3%), C.- zastosowanego leczenia: metoda (głównie skojarzone: operacja + radioterapia −61.3%) oraz wyniki (wznowa miejscowa −15.9%, wznowa węzłowa −18.5%, przeżycia 3-letnie 46%, przeżycia 5-letnie 35%). W ocenie roli czynnika genetycznego zastosowano 3 techniki: genotypowanie, test bleomycynowy i test kometkowy. U 24 chorych oznaczono polimorfizm genów metabolizmu kancerogenów oraz genów związanych z naprawą DNA. Stwierdzono częstsze niż w grupie pacjentów starszych występowanie następujących genotypów ryzyka: GSTM1 (-) współwystępujący z NAT2 4/6A oraz NAT2 4/6A oraz allelu ryzyka: NAT2 4; allel ryzyka CYP 1A1 4 występował rzadziej niż w grupie starszych, natomiast częstość występowania genotypu ryzyka XPD 35931AA w obu grupach była zbliżona. U 5 pacjentów oznaczono poziom niestabilności chromosomowej za pomocą testu bleomycynowego – stwierdzono zbliżone wartości współczynnika b/c w grupie pacjentów młodszych i starszych przy jednocześnie wyraźnie większym odsetku uszkodzonych komórek w grupie młodych dorosłych. W obu grupach zarówno wartość współczynnika b/c jak i procent uszkodzonych komórek były wyrażnie większe niż w grupie osób zdrowych. W grupie 7 pacjentów za pomocą techniki comet assay określono uszkodzenia spontaniczne i indukowane oraz zdolności naprawy DNA – stwierdzono wysoki i zbliżony w grupie pacjentów młodych i starszych poziom uszkodzeń DNA – zarówno spontanicznych i indukowanych oraz zbliżone zdolności naprawy DNA

Types of inferior phrenic arteries: a new point of view based on a cadaveric study

Background: The diaphragm is supplied by the superior and inferior phrenic arteries. This present study focusses on the latter. The inferior phrenic arteries (IPA) usually originate from the abdominal aorta. The two arteries have different origins, and knowledge of these is important when performing related surgical interventions and interventional radiological procedures. The aim of this study was to identify variations in the origin of the IPA and conduct relevant morphometric analyses.Materials and methods: The anatomical variations in the origins of the left inferior phrenic artery (LIPA) and the right inferior phrenic artery (RIPA) were examined in 48 cadavers fixed in 10% formalin solution. A dissection of the abdominal region of the cadavers was performed according to a pre-established protocol using traditional techniques. Morphometric measurements were then taken twice by two of the researchers.Results: In the cadavers, six types of origin were observed. In type 1, the most common type, the RIPA and LIPA originate from the abdominal aorta (AA) (14 = 29.12%). In type 2, the RIPA and the LIPA originate from the coeliac trunk (CT) (12 = 24.96%). In type 3, the RIPA and the LIPA originate from the left gastric artery, with no CT observed (3 = 6.24%). Type 4 has two subtypes: 4A, in which the LIPA originates from the AA and the RIPA originates from the CT (9 = 18.72%) and 4B, in which the RIPA originates from the AA and the LIPA originates from the CT (6 = 12.48%). In type 5, the LIPA originates from the AA and the RIPA originates from the AA (1 = 2.08%). Type 6 is characterised by the RIPA and LIPA forming a common trunk originating from the CT (3 = 6.24%). Conclusions: Our findings suggest the presence of six different types of LIPA and RIPA origin. The most common form is type 1, characterised by an IPA originating from the abdominal aorta, while the second most common is type 2, in which the IPA originates from the AA by a common trunk. The diversity of other types of origin is associated with the occurrence of coeliac trunk variation (type 3). No significant differences in RIPA diameter could be found, whereas LIPA diameter could vary significantly. No significant differences in RIPA and the LIPA diameter could be found according to sex

Radon 222Rn in drinking water of West Pomeranian Voivodeship and Kuyavian-Pomeranian Voivodeship, Poland

Radon Rn-222 is a commonly occurring natural radionuclide found in the environment from uranium- -radium radioactive series, which is the decay product of radium Ra-226. The presence of radon carries negative health effects. It is, in fact, classifi ed as a carcinogen, and therefore, it is necessary to continuously monitor its concentration. The aim of this study was to determine the level of radon-222 concentration in water intended for human consumption in the two voivodeships of Poland: West Pomeranian and Kuyavian-Pomeranian. Measurements were performed for more than 60 intakes. The level of radon was measured by using the liquid scintillation counting method. The range of measured radon concentration in the water from the West Pomeranian Voivodeship was from 0.90 to 11.41 Bq/dm3 with an average of 5.01 Bq/dm3, while that from the Kuyavian-Pomeranian Voivodeship was from 1.22 to 24.20 Bq/dm3 with an average of 4.67 Bq/dm3. Only in three water intakes, the concentration of radon-222 exceeded the value of 10 Bq/dm3. The obtained results allowed to conclude that population exposure associated with radon-222 in water is negligible and there is no need to take further action. In the case of three intakes where a higher concentration of radon was found, the potential exposure was low