Ocena szacowania potrzeb wodnych roślin na podstawie pomiarów meteorologicznych

Na podstawie pomiarów zarejestrowanych przez dwie automatycznestacje meteorologiczne, położone w Polsce i na Słowacji została obliczona ewapotranspiracja (ET0) według wzoru opracowanego przez Hargreavesa. Uzyskane wyniki porównano ze wzorem odniesienia zalecanego przez FAO, która przyjęła wzór Penmana-Monteitha (PM).Wysoka korelacja pomiędzy modelem odniesienia a wzorem uproszczonym Hergreavesa została pokazana. Różnice dotyczą poziomu ewapotranspiracji opracowanych na podstawie wzorów. Model Hargreaves daje wyższą wartość w porównaniu z formułą PM. W celu zastosowania modelu Penmana-Monteitha w praktyce potrzebne jest wiele parametrów meteorologicznych które są wymagane. Brak dostępu do szczegółowych danych meteorologicznych jest poważnym ograniczeniem. Metoda Hergreavesa może być używana, ale wymaga ona dalszych badań w zarówno w naszych jak i zagranicznych warunkach weryfikacji o czynniki empiryczne

Sposób wykorzystania poliuretanu po zakończeniu jego cyklu żywotności

Wykorzystanie surowców wtórnych stanowi bardzo istotny element w zakresie ochrony środowiska i przy zapewnieniu zrównoważonego rozwoju. Naszym celem jest stałe badanie ukrytego potencjału wykorzystania wytwarzanych odpadów. Oczywiście, zadanie polega na stałej optymalizacji sortowania surowców wtórnych i surowców mających na celu ich lepsze wykorzystanie, a ostatecznie na ich finansową wycenę. To jest nasz sposób reagowania na rosnącą potrzebę utylizacji odpadów i surowców odpadowych przed ich składowaniem, na które wpływa przede wszystkim określone, obowiązujące prawo dotyczące środowiska, a po drugie, ten krok jest częścią celów środowiskowych naszego społeczeństwa. Obecnie produkcja poliuretanów wynosi około 7% całkowitego wolumenu tworzyw sztucznych produkowanych w Europie. Republika Czeska ma roczną produkcję ok. 10 000 ton odpadów sztywnej pianki poliuretanowej. Są to głównie odpady wielkogabarytowe, które w zasadzie nie podlegają efektywnemu składowaniu. Powyżej podana masa/ilość odpadów poliuretanowych była inspiracją do zapoczątkowania badań podstawowych w zakresie wykorzystania recyklingu pianki poliuretanowej pod koniec cyklu żywotności produktu w segmencie materiałów budowlanych. W artykule przedstawiono część wyników projektu badawczego pod nazwą „Badanie topografii powierzchni i struktury materiałów zdegradowanych przez sole i proponowane środki/zamierzenia (technologia odnawiania) za pomocą zapraw opartych na piankach poliuretanowych w końcu ich cyklu życia”. Są to: 1. eksperymentalne receptury zapraw renowacyjnych pochodzących z recyklingu pianki poliuretanowej o masie właściwej od 30 do 40 kg•m−3 i maksymalnej wielkości ziarna PUR 2 mm jako wypełniacza w zaprawach odnawialnych; 2. właściwości fizyczne i mechaniczne doświadczalnych mieszanek (masa właściwa utwardzonej zaprawy, wytrzymałość, czas rozsmarowania, przyczepność/stopień przylegania, kapilarna absorpcja wody, zawartość porów powietrznych); 3. opis stosowania odnawialnej zaprawy poliuretanowej na ścianie