Lesbian and bisexual women's experiences of sexuality-based discrimination and their appearance concerns

Lesbian and bisexual women frequently experience sexuality-based discrimination, which is often based on others' judgements about their appearance. This short article aims to explore whether there is a relationship between lesbian and bisexual women's experiences of sexuality-based discrimination and their satisfaction with the way that they look. Findings from an online survey suggest that discrimination is negatively related to appearance satisfaction for lesbian women, but not for bisexual women. It is argued that this difference exists because lesbian appearance norms are more recognisable and distinctive than bisexual women's appearance norms

De invloed van seksuele oriëntatie op aandacht: een mogelijk gaydar mechanisme

Personen met een homoseksuele oriëntatie wordt vaak een ‘telepathisch zesde zintuig’ toegeschreven waarmee ze andere homoseksuelen zouden kunnen herkennen (Reuter, 2002). Dit fenomeen wordt ook wel aangeduid als gaydar - een samenstelling van gay en radar (Shelp, 2002). Ofschoon waarneembare verschillen tussen homo- en heteroseksuelen niet door iedereen worden opgemerkt, rapporteren verschillende studies subtiele maar onderscheidende kenmerken die worden gedeeld door homoseksuelen, zoals haardracht (Rule, Ambady, Adams & Macrae, 2008), beweging van het lichaam en gebaren (Ambady, Hallahan & Connor, 1999), spraakpatroon (Linville, 1998), en grootte van de penis (Bogaert & Hershberger, 1999). Er schijnt dus een perceptuele basis te zijn waarop mensen een betrouwbare gaydar kunnen ontwikkelen, en homoseksuelen zijn hier blijkbaar beter in getraind. Deze studie gaat niet zozeer in op de individuele perceptuele-informatie-elementen die ten grondslag liggen aan gaydar, maar beantwoordt de vraag of een homoseksuele oriëntatie is geassocieerd met systematische veranderingen in aandachtprocessen. De meeste perceptuele-informatie-elementen die de gaydar moet verwerken, zijn relatief specifiek en lokaal van aard en vereisen dus gerichte aandacht om deze te snel te kunnen detecteren. Er is toenemend bewijs dat de gewoonte om bepaalde aandachtsets aan te wenden een chronische aandachtvoorkeur kan bewerkstelligen die generaliseert naar overige, niet-gerelateerde situaties