Film, cinema, television … media?

What is left for film studies if we strip away narrative, representation, and the dominant practices of institutional cinema? Is there an essence or medium specificity to study, or might we instead simply focus on the contingent permutations that film and other media undergo, this time in the digital age? Using the intertwined histories of film, cinema, and television, this paper renders contingent their normative definitions and provides a way to rethink their study in a time of transition

Oorlog en de media

Over de rol van de media tijdens oorlogen, conflict- en rampsituaties citeerde NRC Handelsblad op 7 maart 1995 de toenmalige minister van Defensie Joris Voorhoeve: "Pas als televisiecamera's het leed in de huiskamer brengen, komt de internationale gemeenschap op gang". En, zo vervolgde hij ietwat somber: "Dat is vaak te laat". Maar weinig mensen zullen het met deze opvatting van de minister oneens zijn. Immers, voordat de publieke opinie kan worden gemotiveerd hulp te bieden en voordat iiberhaupt kan worden bepaald welke hulp noodzakelijk is, onverschillig of dat bij een natuurramp of een gewapend treffen is, zal er eerst bekendheid aan zo'n gebeurtenis moeten worden gegeven. De rol van de media is daarbij meervoudig: zij confronteren en verbinden het westerse geweten met het lijden in ramp- en oorlogsgebieden, en zij zijn zodoende degene die het menselijk leed dat voortvloeit uit zo'n ramp, ongeluk of oorlog op de publieke agenda plaatsen