The effectiveness of a mediation program in symmetrical versus asymmetrical neighbor-to-neighbor conflicts

Purpose – The last decades, neighborhood mediation programs have become an increasingly popular method to deal with conflicts between neighbors. In the current paper the aim is to propose and show that conflict asymmetry, the degree to which parties differ in perceptions of the level of conflict, may be important for the course and outcomes of neighborhood mediation. \ud \ud Design/methodology/approach – Data for testing the hypotheses were based on coding all (261) files of neighbor conflicts reported to a Dutch neighborhood mediation program in the period from 2006 through 2008. \ud \ud Findings – As expected, cases were more often about asymmetrical than symmetrical conflicts. Moreover, compared to symmetrical conflicts, asymmetrical conflicts less often led to a mediation session; the degree of escalation was lower; and, particularly in asymmetrical conflicts, a mere intake session already contributed to positive conflict outcomes. \ud \ud Originality/value – Past research on the effectiveness of mediation programs mainly focused on cases in which a mediation session effectively took place. However, persuading parties to participate in a mediation session forms a major challenge for mediators. In fact, many cases that are signed-up for mediation programs do not result in an actual mediation. The current study examines the entire mediation process – from intake to follow-up\u

Neighbor-to-neighbor conflicts in multicultural neighborhoods

Burenconflicten beginnen vaak naar aanleiding van dagelijkse overlast, zoals geluidsoverlast, slecht onderhouden tuintjes, of overlast van huisdieren. De meeste mensen ervaren wel eens dergelijke overlast (Paquin & Gambrill, 1994). Echter, afhankelijk van hoe bewoners zulke overlast interpreteren en er vervolgens op reageren, kunnen de consequenties van conflicten desastreus zijn. Langdurige conflict kan bijvoorbeeld tot stress en gezondheidsproblemen leiden (e.g., De Dreu, Van Dierendonck & De Best-Waldhober, 2002; Ross & Mirosky, 2001). Ook kunnen burenconflicten uitmonden in fysiek geweld en zelfs leiden tot doodslag (Paquin & Gambrill, 1994). Daar komt bij dat in de afgelopen decennia de culturele diversiteit in de Nederlandse samenlevingen aanzienlijk toegenomen. In 2008 woonde meer dan 10% van alle Nederlanders in een cultureel diverse wijk (wijken met 25% of meer bewoners van niet-westers allochtone afkomst; CBS, 2008b). Hoewel diversiteit in culturele afkomst kan leiden tot een meer dynamische en interessante wereld, kan het ook de basis vormen voor vooroordelen en spanningen tussen groepen bewoners. Verschillen tussen groepen mensen kunnen namelijk leiden tot het categoriseren van anderen in “wij” versus “zij” (Allport, 1954; Tajfel, 1969). Dergelijke sociale categorisatieprocessen en de gevolgen daarvan, vormen de psychologische basis voor veel intergroepsconflicten. Dat bewoners van cultureel diverse wijken meer moeit hebben met sociale overlast blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat bewoners van cultureel diverse wijken drie keer zo veel sociale overlast ervaren dan bewoners van cultureel homogene wijken. (11% van de bewoners van cultureel diverse wijken versus 2,5% in cultureel homogene wijken geeft aan regelmatig overlast van omwonenden te ervaren; CBS, 2008a). In dit proefschrift wordt onderzoek gepresenteerd dat ingaat op het ontstaan van, het voorkomen van, en het interveniëren in burenconflicten in cultureel diverse wijken. Meer specifiek beschrijft het eerste deel van dit proefschrift (hoofdstuk 2 en 3) onderzoek naar de vraag hoe stereotypen tussen culturele groepen invloed hebben op de manier waarop bewoners burenconflicten interpreteren, en er vervolgens op reageren. In hoofdstuk 4 wordt vervolgens onderzocht hoe negatieve stereotypen in cultureel diverse wijken voorkomen kunnen worden. Tot slot wordt er in hoofdstuk 5 onderzocht hoe en wanneer buurtbemiddeling kan bijdragen aan een oplossing voor lopende burenconflicten.