Analysis of Investment and Insurance in Orange Production: A Case Study for Turkey

In agricultural production, there are risks and uncertainties arising from production, market, financing, technology, policy and climate conditions. For this reason, it is of special importance to consider risk and uncertainty in future management decisions in agriculture. Orange is a perennial crop and is a continuous source of income generation to the farmers. Orange growing can have three basic destinations: processing industry, domestic market and external market. Turkey is one of the most important producers of oranges on an international level and consistently increases its production. Antalya is a province with significant orange production whose share in total Turkish orange production is steadily growing. On the other hand, there is not enough research related to economic feasibility of investments in the establishment of orange plantations as well as insurance of orange production in Turkey. Therefore, the purpose of this study is to determine the level of profitability of investments in orange plantations and to examine possibilities to introduce modern insurance concepts in this type of activity. The data of the Antalya province for 2018 were obtained from the Turkish Ministry of Agriculture and Forestry (TMAF), Antalya Provincial Directorate. In order to achieve that goal, net present value, internal rate of return and benefit/cost ratio are determined. It was found that investment in the establishment of orange plantation is economically feasible having positive net present value, internal rate of return of 15.04% and a benefit/cost ratio of 1.14. In addition, we demonstrate how the use of modern insurance approaches (such as Adjusted Gross Revenue type of insurance) could be beneficial to producers involved in orange production

Malatya ilinde kayısı üreticilerinin yatırım kararlarının analizi ve risk değerlendirmesi üzerine bir araştırma

Bu araştırmada Malatya ilinde kayısı üreticilerinin yatırım kararları analiz edilmiş ve risk değerlendirmesi yapılmıştır. Malatya ilinin kayısı üretiminin %50'sinden fazlasını sağlayan Akçadağ, Merkez ve Darende ilçeleri kapsama alınmıştır. Bu ilçelere bağlı dokuz köyde oransal örnekleme ile saptanan toplam 159 üreticiden anket yolu ile veriler elde edilmiştir. Araştırmada işletmeler kayısı üretim alanı büyüklüğüne göre ( ≤ 25 da, 26-50 da ve 51 da ≤) ve anket yapılan üç ilçeye göre incelenmiştir. Araştırmada 2013 yılı üretim dönemi esas alınmıştır. Verilerin analizinde öncelikle incelenen işletmelerin sosyo-ekonomik özellikleri belirlenmiştir. Daha sonra kayısı üretiminin teknik ve ekonomik özellikleri incelenmiştir. İncelenen işletmelerde ortalama kayısı arazisi 26.41 dekardır. Dekara düşen ağaç sayısı ortalama 9 olarak belirlenmiştir. Dekara elde edilen taze kayısı miktarı 877.26 kg, kuru kayısı miktarı ise 197.12 kg olarak hesaplanmıştır. Ortalama kuru kayısı fiyatı 5.70 TL/kg, ortalama taze kayısı fiyatı 1.52 TL/kg olarak belirlenmiştir. Kayısıdan dekara elde edilen ortalama brüt üretim değeri 1.607.43 TL olarak hesaplanmıştır. İncelenen işletmelerde dekara ortalama üretim masrafı 975.29 TL, dekara elde edilen ortalama net gelir 632.14 TL, nispi kar ise %164 olarak hesaplanmıştır. Araştırmada %5, %9 ve %10 indirgeme oranlarına göre kayısı yatırımı; net bugünkü değer, iç karlılık oranı ve fayda masraf oranı ölçütleri bakımından karlı bulunmuştur. Yapılan duyarlılık analizinde, kayısı veriminin %10 azalması durumunda yatırımın karlılığını koruduğu tespit edilmiştir. Bulanık Eşli Karşılaştırma Yöntemine göre üreticilerin yatırım kararlarına etki eden en önemli faktörün kayısı verimi olduğu saptanmıştır. Analitik Hiyerarşi Süreci Yöntemine göre en uygun kayısı bahçesi yatırımı yapılacak ilçeler sırasıyla; %34.21 ağırlık oranı ile Akçadağ ilçesi, % 33.08 ağırlık oranı ile Merkez ilçe ve %32.71 ağırlık oranı ile Darende ilçesi olarak belirlenmiştir. Likert ölçeğine göre üreticilerin kayısı üretiminde en önemli gördükleri risk kaynakları sırasıyla; girdi fiyatları yüksekliği (1.77), iklim koşulları (1.96) ve sulama koşulları (1.97) bulunmaktadır.In this survey, the investment decisions of apricot growers in Malatya have been analysed and a risk evaluation has been made. The districts that have been included are Akçadağ, Central district and Darende which are providing more than 50% of apricot production in Malatya. In nine villages that belong to these towns, inputs have been taken using a questionnare from 159 growers who were determined by proportional sampling. In the research the farms have been examined according to the extent of apricot production area ( ≤ 25 decares, 26-50 decares and 51 decares ≤) and according to three towns in which the survey has been made. The research is based on the production period of the year 2013. In the analysis of the inputs, first of all, the socio-economical characteristics of the examined farms have been identified. After that, technological and economical aspects of apricot production have been examined. The average apricot production area is 26.41 decares in the farms that were checked. The number of trees for each decare in average is 9. The fresh apricot quantity taken from each decare is 877.26 kg, and quantity of dried apricots has been calculated as 197.12 kg. Average price of dried apricots is 5.70 TL/kg, and average price of fresh apricots is 1.52 TL/kg. Average gross production value taken from the apricots for each decare has been figured out as 1.607.43 TL. In those farms, average production cost for each decare is 975.29 TL, average net income taken from each decare is 632.14 TL, and relative profit is 164%. In the research, apricot investment -according to 5%, 9%, 10% reduction rates- has been found out as profitable in terms of net present value, internal rate of return, and measures of cost benefit rates. In the sensitivity analysis, it has been confirmed that in case of a 10% decrease in apricot production, the investment maintains its profitability. According to the Fuzzy Paired Comparative Method, the most important element that effects investment stabilities of the grower is apricot productiveness. According to the Analytical Hierarchy Process Method, the most suitable districts to make apricot garden investment is first Akçadağ with 34.21% weight rates, the second is Central district with 33.08% weight rates, and the last one is Darende with 32.71% weight rates. According to the likert scale, the most vital risk sources that growers face during the production of apricots are input price height (1.77), weather conditions ( 1.96 ), and irrigation conditions ( 1.97 )

Energy and Profitability Analysis of Dried Apricot Production in Terms of Sustainability: A Case Study for Turkey

The aim of this study was to analyze the energy and profitability of dried apricot production in terms of sustainability. The study was carried out in the Malatya province of Turkey. The samples of the study were 65 apricot farmers that were determined by the proportional sampling technique. The data collected belonged to the production period of 2019-2020. In the study, socio-economic characteristics of farmers were put forward, energy input-output analysis and economic analysis of dried apricot production were performed. According to the results for dried apricot production, total energy input, energy output, energy output/input ratio, energy productivity, specific energy, energy intensiveness, and net energy were determined to be 14,928.12 MJ, 28,794.44 MJ, 1.93, 0.14 kg MJ(-1), 6.90 MJ kg(-1), 7.65 MJ $(-1) and 13,866.32 MJ, respectively. Net profit obtained for apricots was calculated to be 2604.41$ ha(-1). The most important criterion for the growing decision of apricot farmers was apricot yield

İZMİR İLİNDE ARICILIĞIN EKONOMİK YÖNLERİ VE SORUNLARI

Beekeeping has been an activity performed for long years in Turkey. As allowed by its ecological and socio- economic structure, beekeeping may be made all around Turkey. Aegean Region, Black Sea Region and Mediterranean Region are very important regions respectively for beekeeping in terms of both the availability of hives and the share of production. About 65% of Turkish Honey Production is carried out in these three regions. First ten provinces for honey production are Mugla, Ordu, Adana, Aydın, Sivas, Antalya, Izmir, Icel, Erzincan and Samsun, almost half of honey production is carried out in these provinces. Izmir Province has a very significant potential thanks to the winter season progressing moderately and rich flora in spring in terms of the development of beekeeping. Thus the studies to be performed about the territory will be of great importance in terms of social and economic factors and will guide the policies to be developed. The purpose of this study is to introduce the economic aspects of beekeeping in Izmir and to analyze the related problems and to develop solution suggestions for these problems. Period from 2004 to 2013 will be taken as a basis. The data of Turkish Statistical Institute, Ministry of Food, Agriculture and Livestock, Izmir Beekeepers Association and other similar institutions and organizations and results of various previous studies were used.Özet Türkiye'de arıcılık, çok eski yıllardan beri sürdürülen bir faaliyettir. Ekolojik ve sosyo-ekonomik yapısı gereği, Türkiye’nin her yerinde arıcılık yapılabilirken, sırasıyla Ege, Karadeniz ve Akdeniz Bölgeleri gerek kovan varlığı, gerekse üretim payı bakımından arıcılık için en önemli bölgelerdir. Türkiye bal üretiminin yaklaşık %65’i bu üç bölgeden sağlanmaktadır. Bal üretimi açısından sırasıyla ilk on il; Muğla, Ordu, Adana, Aydın, Sivas, Antalya, İzmir, İçel, Erzincan ve Samsun olup, Türkiye bal üretiminin yaklaşık yarısını bu iller oluşturmaktadır. İzmir ili ılıman geçen kış mevsimi ve ilkbahardaki zengin florası ile arıcılığın geliştirilmesi açısından oldukça önemli bir potansiyele sahiptir. Bu nedenle yöre ile ilgili yapılacak çalışmalar sosyal ve ekonomik açıdan önem arz etmektedir ve geliştirilecek politikalara yön verebilecektir. Bu çalışmanın amacı; İzmir’de arıcılığın ekonomik yönlerini ortaya koyarak, sorunlarını analiz etmek ve bu sorunlara yönelik bazı çözüm önerileri geliştirmektir. Çalışmada 2004-2013 dönemi esas alınmış, Türkiye İstatistik Kurumu, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, İzmir İli Arı Yetiştiricileri Birliği vb. kurum ve kuruluşların verilerinden ve yörede daha önce yapılmış çeşitli araştırma sonuçlarından yararlanılmıştır

Location Selection for Agricultural Investments: A Case Study for Apricot Orchard Investment in Malatya Province

Kuruluş yeri seçimi tarımsal işletmelerin başarısı üzerinde önemli etkiye sahiptir. Tarımsal işletmelerde üretimin artması ve yüksek karlılığın sağlanması, kuruluş yeri koşullarından etkilenmektedir. Meyve üretimi yapan tarımsal işletmeler ekonomik koşullara bağlı olduğu gibi, iklimsel koşullara da bağlıdır. Bu çalışmanın amacı Malatya ilinde yapılacak kayısı bahçesi yatırımı için en uygun yeri belirlemektir. Araştırmanın verileri Malatya ilinin Akçadağ, Darende ve Merkez ilçelerinde 159 kayısı üreticisi ile yapılan anketlerden elde edilmiştir. Yapılan Analitik Hiyerarşi Süreci analizinde Akçadağ ilçesinin arazi maliyeti ve konumu, enerji ve suya yakınlık, zirai don riski az olması, uygun yağış düzeyi ve toprak yapısı bakımından kuruluş yeri açısından ilk sırada olduğu tespit edilmiştir.Selection of location has a significant impact on the success of agricultural farms. Increased production in agricultural farms and ensuring high profitability is affected by the conditions of location. Fruit-producing agricultural farms are dependent on climatic conditions as they depend on economic conditions. the aim of this study is to determine the most suitable location for the investment of apricot orchards in Malatya province of Turkey. the data of the study was obtained from the surveys conducted with 159 apricot producers in Akçadağ, Darende and Merkez districts of Malatya province. in the analytical hierarchy process analysis, it was found that Akçadağ was the first in terms of land cost and location, energy and water proximity, agricultural frost risk, suitable precipitation level and soil structure